0199 การเลือกของเทาเที่ย

บทที่ 199 การเลือกของเทาเที่ย

จินเฟยเหยานั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น เบื้องหน้าวางกาน้ำชา มีเซาปิ่งขนาดใหญ่กว้างสามฉื่อจำนวนสิบกว่าชิ้นกองอยู่ด้านข้าง นางกำลังถือถ้วยชาดื่มชาคำหนึ่งกินเซาปิ่งครึ่งหนึ่ง

เห็นมารดำที่เฝ้าข้างเตาหลอมยานั่งอยู่ตรงนั้นตลอดเวลาไม่เคยขยับเขยื้อน ดูแล้วน่าเบื่อย่างยิ่ง จินเฟยเหยาเอ่ยถามทั้งที่ปากยัดเซาปิ่งอยู่เต็มไปหมด “ภูติดำน้อย จะเล่นหมากล้อมสักกระดานหรือไม่? ถึงอย่างไรเจ้าก็อยู่ว่างไม่มีอะไรทำ”

“ดูเหมือนเจ้าว่างมาก ไม่ต้องไปเอาตานสัตว์ปิศาจหรือ?” มารดำเงยหน้าขึ้น เอ่ยปากถามอย่างเหนือความคาดหมาย

ปากที่กัดเซาปิ่งของจินเฟยเหยาหยุดลง เอ่ยถามอย่างสงสัย “ผู้อาวุโส?”

“นี่คือร่างแยกของข้า มีอะไรต้องตกใจ สิบกว่าวันนี้เจ้ากินทั้งวันไม่ได้ออกไปล่ามังกรเลยสักนิด หรือว่าคิดจะอยู่ที่นี่ไปชั่วชีวิต?” จอมมารหลงทนนางมาหลายวันแล้ว หวังจะใช้เกาะลอยได้เล็กๆ ใช้แรงงานนาง ผู้ใดจะรู้ว่ายายนี่ไม่รีบร้อนเลย นั่งกินอยู่ตรงนั้นทั้งวัน สุกรยังกินไม่เก่งขนาดนี้เลย