0153 คนละครึ่ง

บทที่ 153 คนละครึ่ง

จริงเสียด้วย ปลาทองสองตัวว่ายไปด้านหน้าเรืออย่างรวดเร็ว เชือกหยาบใหญ่เหล่านั้นพันลงบนร่างของปลาทองอีกครั้ง ตัวเรือเริ่มเคลื่อนที่อย่างช้าๆ เตรียมตัวกลับเมืองวั่นเซียนสุ่ย

หลังจากวนเป็นวงใหญ่ ปลาทองก็เร่งความเร็ว ลากเรือศิลาทะเลกลับอย่างรวดเร็ว

เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน จินเฟยเหยายังคงใช้ยันต์ซ่อนกายดังเดิม โดยสารเรือแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ นางสามารถมองเห็นดงปะการังใต้ทะเลอันงดงามถอยหลังไปอย่างรวดเร็วได้ชัดเจน ปลาสวยงามจำนวนนับไม่ถ้วนแหวกว่ายอยู่ในน้ำทะเลที่ใสกระจ่าง

หลังจากเรือเดินทางกลับได้สามวัน ปะการังใต้ท้องเรือก็ค่อยๆ หายไป ก้นทะเลสีดำสนิทปรากฏขึ้นใต้ท้องเรือ เรือศิลาทะเลแล่นออกจากหมู่เกาะปะการังแล้ว

น้ำทะเลที่มืดมิดมองไม่เห็นก้นบึ้งรอบด้าน บางครั้งบางคราวจะมีปลาหลายตัวว่ายออกไปอย่างเร่งรีบเนื่องจากเรือศิลาทะเลทำให้ตื่นตกใจ ขนาดเงาร่างก็มองเห็นไม่ชัด

ขณะที่จินเฟยเหยารู้สึกเบื่อหน่ายอย่างยิ่ง วาล์วอันหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากฟองแสงนรกนักพลันค่อยๆ เปิดออก จากนั้นก็เห็นถุงขนาดใหญ่ยักษ์ใบหนึ่งร่วงออกมาจากด้านใน พอสัมผัสน้ำทะเล ก็มีของเหลวสีขุ่นรั่วไหลออกมา