สมัยใหม่
สมัยใหม่
กักขัง Lock you
“มึงจำฟ้าได้ไหม” ภีมเบิกตากว้าง ชื่อนี้ทำเขาแทบสติหลุด พี่ฟ้า พี่ที่คณะ เขาเจอตอนมารับน้องครั้งแรก ภีมถูกใจพี่ฟ้ามาก จนวันที่รับน้องวันสุดท้ายเขากับเพื่อนวางแผนมอมเหล้าพี่ฟ้า และมีอะไรกันหลังจากนั้น เขาคิดว่ามันจะจบ แต่พี่ฟ้ากลับไม่จบ หลังจากนั้นไม่นาน เขาจึงได้รู้ข่าวว่าพี่ฟ้าฆ่าตัวตาย ภีมตกใจและเสียใจ การฆ่าตัวตายของพี่ฟ้า จึงเหมือนเป็นตราบาปมาให้เขาจนถึงทุกวันนี้ “มึงกล้ามากนะที่สวมเขาให้กู มึงกล้ามากที่ทำฟ้าตาย” ภีมตกใจที่ได้ยินเสือพูด เขาจับมือเสือที่จิกหัวเขาไว้แน่นเพราะความเจ็บปวด “มึง…กับพี่ฟ้า?!” “เอากับแฟนเขา แต่ไม่รู้จักผัวเขา ไอ้เลวระยำ” เสือจับหัวของภีมกระแทกไปกับกำแพงจนเลือดไหลลงมาข้างขมับ “โอ้ย! เหี้ยเอ้ย” ภีมทั้งเจ็บทั้งจุก เขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไป ต้องขอโทษ ต้องปฏิเสธ หรืออะไร สมองตีรวนไปหมด “กูอยากจะรู้ว่ามึงเอามันแค่ไหน ทำไมฟ้าถึงได้ติดใจมึงนัก” “มึง…อย่านะ!” คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องสมมุติ มีเนื้อหาและความรุนแรงไม่เหมาะสมกับเยาวชนที่อายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน กรุณาอ่านเพื่อความบัันเทิงห้ามลอกเลียนแบบ ถ้าใครชอบ ช่วยอุดหนุนกันด้วยนะคะ คนเขียนจะพยายามปรับปรุงเลยเขียนให้ดีีที่สุดค่ะ ขอบคุณสำหรับการติดตาม และสนับสนุน
จักรกล พิพากษา
ในยุคที่ประชาชนหมดหวัง ไม่ไว้ใจ และเสื่อมศรัทธาต่ออำนาจตุลาการ ความยุติธรรมที่เกิดในสังคมถูกตั้งคำถาม ผู้พิพากษาซึ่งสาบานต้นว่าจะใช้กฎหมายเพื่อผดุงความยุติธรรมให้เกิดขึ้นในสังคม กลับทำตนเป็นผู้ร้ายซะเอง เมื่อไม่สามารถพึ่งอำนาจตุลาการแบบเดิมได้อีกต่อไป ประชาชนจึงต้องคิดค้นระบบตุลาการแบบใหม่เพื่อให้ศรัทธาของกฎหมายเกิดขึ้นมาอีกครั้ง จะเกิดอะไรขึ้นหากเทคโนโลยีเอไอถูกทำให้ต้องมาตัดสินกฎหมายแทนที่ผู้พิพากษาที่เป็นมนุษย์
World of Concept Project
ผู้มีพลังเหนือมนุษย์นั้นมีในหลายตำนานโดยส่วนมากจะเป็นลูกครึ่งเทพซึ่งทำภารกิจอันตรายที่ได้รับจากเทพเจ้าและพวกเขาก็หายไปหลังสิ้นสุดยุคสำริดและในช่วงปีค.ศ.1910 ผู้มีพลังเหนือมนุษย์ได้กลับมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้พวกเขาได้รับพลังจากโดเมนแห่งคอนเซ็ปต์ต่างๆแทนและเราจะพูดถึงเรื่องราวของชีวิตประจำวันและความขัดแย้งในโลกของผู้มีเหนือมนุษย์แห่งนี้
Coffee Favor กรุ่นรักรสกาแฟ
"ความรักก็เหมือนกาแฟ ยิ่งเข้มมากเท่าไหร่ ใจก็ยิ่งสั่นมากเท่านั้น อยู่ที่ว่าเราจะชอบดื่มกาแฟแบบไหน" ชีวิตเด็กฝึกงานอย่าง ''ลาเต้'' ตกหลุมรักในรสชาติและกลิ่นหอมของกาแฟไม่พอ ดันต้องมาตกหลุมรักท่านรองประธานผู้แสนจะเพียบพร้อม แถมยังมีคู่หมั้นอยู่แล้วด้วยอีก
รักนี้สีคราม
กันต์ สรุปความสัมพันธ์ของเราเป็นแบบไหน? กันต์ ชายหนุ่มที่ได้ยินท่านประธานถามคำถามนี้กับเขา กันต์จึงตอบว่า ถ้าเป็นแค่เด็กฝึกงานคนนั้นก็คงจะเพราะเส้นทางของเราต่างกัน ประธานจึงดึงตัวกันต์เข้ามากอดและกล่าวว่า ถึงเส้นทางของเราจะต่างกัน แต่ตอนนี้ใจเรานั้นมันตรงกันกัน แค่นั้นก็พอไม่ใช่เหรอ