chapter 5

Visit

Oh my gosh! Oh my gosh! OH MY GOSH!

"Kyaaaaaaaaaaaaaaaahhh!" Napatili ako at pinisil si Aadiv, nangigigil.

I can't believe this! Can you believe this?! Our effort was worth it! We won!

"Can you believe this? Oh my gosh! We actually won!" Hindi talaga ako mapakali. This is like a dream!

After the announcement, my chat heads flooded with so many messages! Everyone is happy! Kahit taga ibang section ay nag greet rin.

Hindi mawala Ang ngiti sa aking labi. Thank God! Maraming salamat Lord. Mahal na Mahal Kita.

Kaso napatigil ako dahil nakakailang Ang titig Ni Aadiv. Mukhang Hindi siya masaya eh, blangko lang Ang mukha na nakatitig sa kin.

Akward

"Uh, I should go now. Should I leave the popcorn?" Tanong ko pambasag sa katahimikan at tinanguan Niya lamang ako.

"Anyway, congratulations to us! I'm sure magpapaparty si Zandra." Oo at mahilig Yun sa mga night outs at party.

"Yeah, congratulations to us." Aniya tsaka hinatid na ako papalabas.

Nagmamadali? May tinatago? Hmmm. . . . . . .

Malapit ng gumabi kaya nagluto na ako nang hapunan at kumain na. I still have some things to do tomorrow. I'm excited!

Natulog ako nang may malaking ngiti.

* * * * *

Good morning Sunday!

Mabilis akong naghanda. Gumising ako nang maaga para bumisita Kay Lola. Our old house is 5 towns away so mga apat na oras ang biyahe bago makarating doon, depende rin naman sa traffic.

Lumabas na ako para maghintay ng taxi. Sandali akong napatitig sa kanyang bintana. Boring as ever!

Pero. . . . . Ano kayang ginagawa niya ngayon? Baka natutulog pa. Mukha pa na man siyang tulog mantika. Baka nga palaging tulog at hindi kumakain kaya ang payat. Baka mapalid ng hangin.

Napatawa ako sa aking naiisip at Napa iling. Baka may madala akong pasalubong para sa kanya, muhka kase siyang mahilig sa matatamis, kagaya kahapon halos siya Ang nakaubos ng popcorn. Sakto nga Naman at home of sweets Ang lugar Ni Lola.

Pumara na ako nang taxi. Habang na sa biyahe ay nagkukulit lamang ako sa cellphone at nakitang may number na walang pangalan. Kaya naalala ko Yung lalaki sa supermarket.

Nagtipa ako.

Ako:

Hi! Ako nga pala Yung babaeng nakabangga sayo sa supermarket. I'm Sigyn!

Mukhang hindi naman yon magrereply dahil Ang aga-aga pa. Inilagay ko na lang Ang cellphone sa loob ng aking sling bag.

Dahil na rin sa pagod, nakatulog ako buong biyahe, buti na lang at ginising ako nang driver ng makarating na kami.

"Lola!" Maligayang singit ko.

Excited na excited akong Makita si Lola. She's the one family I have even when everyone left me. She's from my mother's side- but I don't think it's appropriate to call my mother, mother.

"Oh? Apo! Nandito ka n pala. . . . . " Niyakap Niya ako nang mahigpit. Oh, how I miss her. She must be so lonely here without me.

"Halika, pasok Tayo sa loob." Pumasok na kami. This house gives an extraordinary atmosphere, it brings back memories. Wala pa ring nagbago. It's still antique, the floors, the murals, the paintings, the frames, and furniture are well fended and cleaned. Lola must be so bored here that she cleans everyday. I should take her on a trip sometimes.

Umupo kami sa malaking sofa. Dito ako parati natutulog noon tuwing hapon. I don't have much playmate during childhood. I only have Zandra and I'm lucky to have her.

"Hindi ka ba nabobored dito Lola?" Nagtatakang tanong ko.

"Hindi na man dahil meron tayong maraming kasambahay at nagchichikahan rin kami pero, hay naku apo! Na miss talaga Kita nang sobra. Palagi kitang isinasama sa pagdadasal ko."

Parang maiiyak si Lola. Emotional na man akong napatitig sa kanya, nahahawa rin. Pero hahaha nakalimutan Kong mayroon kaming mga kasambahay.

" Namiss rin naman Kita Lola. Nakakastress kaya Ang pag aaral pero, kakaganin ko para sayo. Oh, Lola! Alamo mo bang nanalo kami sa contest?" Proud Kong Sabi at napangiti na man si Lola.

Kinuha Niya Ang kamay ko at ipinatong Ang kanyang kamay. "Sige nga, kuwentuhan mo si Lola." Nakangiting aniya.

Ikinuwento ko sa kanya Kung paano kami nagpractice halos araw araw at sobrang nag effort kami. Ikinuwento ko rin na ginugulo ko palagi si Aadiv, at natawa na man si Lola. Oops.. don't forget to mention the prize, a trip to the national coliseum next next week!

"Naku Ang swerte mo Naman apo!" Masayang masaya si Lola para sa kin at napahlakhak lang ako.

"Gusto mo ba yong Aadiv na yon apo?" Nakangising tanong ni Lola na pinandilatan ko naman siya "naku! Hindi po!" agad na depensa ko

"Apo, walang masama sa pagkakagusto, Kung gusto mo siya e, di gusto mo siya. Wala Naman siyang magagawa para mabago Yan diba?" Makahulugang Sabi Ni Lola. Magaling talaga siya sa mga love advices, hahahahaha.

"Siya nga pala, pinabigay ng mommy mo." Aniya tsaka naglahad ng perang nakabundle. Mga ten thousand iyon o higit pa.

Ganito parati Ang ibinibigay nang aking ina.

I was made from a mistake, mom and dad only wanted pleasure back then, so they accidentally made me. Mom wanted to abort me but good thing Lola refused. And Sabi niyay may karapatan rin akong mabuhay.

The rejection of my parents became the reason of my childhood trauma.

Mom and dad divorced. They both have new families now.

While here I am, a living mistake from their past living to earn a future.