BABY YOU'RE MINE

"Find her! " Wala akong ibang maisip kundi ang tumakbo ng tumakbo kahit dumudugo ang paa ko ay hindi ko ininda ang sakit. Bakit nga ba ako napasok sa sitwasyong ito, everything was fine a week ago. Masaya ako at kontento sa buhay ko may trabaho ako at kumikita ng sapat. Pero nagbago ang lahat nang magtagpo ang landas namin ng kakambal ko. She was in mess, begging for my help and as her sister I helped her, pero hindi ko inaasahan na ganito pala kalala ang pinasukan ng kapatid ko. And now the whole Mafia in the country is chasing me with a bounty on my head! Nang makatakas ako sa impiyernong lugar ba iyon ay agad akong tumungo sa apartment na tinutuluyan ko, I know I'm a mess and smells like shit. Alam kong mukha na akong ginahasa dahil sa itsura ko, pero masisis niyo ba kung totoong ginahasa talaga ako. I knock 3 times pero hindi ako pinagbubuksan ng pinto ng kapatid ko, kinakabahan na ako at kinakain ng takot nanginginig din ang tuhod ko na parang di na kayang suportahan ang katawan ko. Then finally bumukas ang pinto pero di ang kapatid ko ang nagbukas ng pinto it was a stranger! My mouth was in 0 shape. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, and he is half naked tanging ang tuwalya lang ang nagsisilbing takip sa pang ibaba nito. "Honey who's that?" Alam kong ang kapatid ko iyon na kakalabas lang ng banyo at nang magtagpo ang mga mata namin ay isang ngisi ang natanggap ko mula sa kanya, hindi ito ang inaasahan kong reaksyon sa kapatid ko. Kadugo ko siya, kakambal, kapatid ko siya pero bakit ganito parang mas nasisiyahan pa siya sa sitwasyon ko. Then little did I know inangkin na niya ang pagkatao ko. Ang sarili kong kapatid, kadugo, kapamilya ay pinagsarahan ako ng pinto sa sarili kong apartment habang inaangkin ang pagkatao ko. Walang tigil ang mga luha ko sa pagtulo, kumakalam na rin ang sikmura ko dahil sa pagod, wala akong ibang magawa kundi ang umalis at nagtungo sa bahay ng isa kong kaibigan pero tulad ng kapatid ko, tinalikuran nila ako. Habang naglalakad ay napaluhod nalang ako sa simento, at walang tigil na pagtulo ng mga luha ko. Binaboy ako, tinalikuran ng sarili kong kapatid at ngayon wala manlang kahit isang taong tumulong sakin halos tatlong araw na ako dito sa lansangan umaasa sa mga pagkaing tira tira sa mga fast-food. Hanggang sa may nagsalita mula sa likuran ko. " I told you baby. You can ran but you can never hide from me." Halos maduling ang mata ko sa naririnig ko. Bakit siya pa ang taong kumuha sa dangal ko.