เมื่อหิมะโปรยปราย

ท่วงทำนองในสายฝน (Melody in the rain)

สำหรับ “ท้องฟ้า” สายฝนคืออ้อมกอดอันอบอุ่น ตั้งแต่เล็กจนโตเธอมักหนีออกไปเล่นน้ำฝนอยู่บ่อย ๆ ทุกครั้งที่ฝนตก ท้องฟ้าจะรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลาย ราวกับว่า “ใครบางคน” กำลังโอบกอด ปลอบประโลม และช่วยชะล้างความไม่สบายใจทั้งมวลให้หมดสิ้นไป โดยเฉพาะความเศร้าจากฝันร้ายที่หลอกหลอนเธอมาตั้งแต่เด็ก ภาพหญิงสาวในชุดสีแดงสดเปื้อนเลือดยังติดตาเธออยู่เสมอ ท่ามกลางสายฝนในคืนพระจันทร์เต็มดวง เลือดสาดกระจายไปทุกทิศ แต่หญิงสาวในชุดสีแดงก็ยังคงร่ายรำอยู่ท่ามกลางหยาดเลือดอย่างไม่รู้จักจบสิ้น “ระบำสีเลือด” คือคำที่เธอใช้เรียกความฝันนั้น ความรักที่มีให้ต่อสายฝนและความหวั่นกลัวจากฝันร้ายนี้ผูกพันกับเธอมาตลอดตั้งแต่เด็กจนกระทั่งเติบใหญ่ เป็นความผูกพันที่เธอเองก็ไม่อาจหาคำอธิบายได้ กระทั่งวันหนึ่งสายฝนที่เธอรักก็ไม่ได้มาพร้อมกับเสียงสายฟ้าที่คุ้นชิน แต่กลับมีเสียงบรรเลงลอยคลอมาด้วย ท่วงทำนองประหลาดหากแต่ให้ความรู้สึกแสนคุ้นเคย ท้องฟ้าไม่รู้เลยว่านับตั้งแต่วินาทีนั้นชีวิตของเธอจะไม่อาจเหมือนเดิมได้อีก

The Last Ogre [ยักษ์]

เขาคือผู้สาปสรรที่อวตารมาเกิดใหม่ในดงศัตรูจึงจำต้องอยู่ในร่างไอ้กาก แต่ดันจับพลัดจับผลูถูกไอ้บ้านั่นผูกพันธะ บ้าเอ้ย! เอาชีวิตอันสงบสุขของกูคืนมา!!!

อนาตาเซีย ตอนหัวใจฟินิกซ์

อนาตาเซียแม่มดน้อยที่พึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นแม่มด แล้วต้องเดินทางไปอาศัยอยู่ในโลกเวทมนตร์ เธอได้ของวิเศษมากมายจากการช่วยเหลือของเหล่าเพื่อน และได้ลงแข่งชิงอัญมณีแก้วประจำปีซึ่งทำให้เธอนั้นต้องเข้าไปในป่าเมอแลนด์และตามหาอัญมณีแก้ว

จันทราโอบมังกร

เธอผู้ซึ่งได้ย้อนอดีตมาอยู่ในร่างของทารกน้อย ที่มีชะตาไม่ธรรมดา ถูกเลี้ยงดูโดยหมาป่าจนเติบใหญ่ ... และเขาผู้ซึ่งเกิดมาเพื่อเป็นราชัน เนื่องจากมีลักษณะที่แปลกแตกต่างจากคนอื่น เพราะถูกลอบทำร้ายเมื่อวัยเด็ก ผู้คนต่างหวาดกลัวเขา จึงเติบโตมาท่ามกลางความโดดเดี่ยว เมื่อชะตาให้ต้องมาพานพบ ก่อเกิดเป็นสายใยอันล้ำลึกที่พันผูกพวกเขาทั้งคู่ไปชัวนิรันดร์

อนาตาเซีย ตอนสุสานคนตาย

อนาตาเซียแม่มดน้อยที่ถูกรับมอบหมายหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่จากราชินีหิมะให้เป็นผู้รวบรวมของวิเศษทั้ง 5 เพื่อกำจัดลูซิเฟอร์ราชาปีศาจ ดังนั้นเธอจึงต้องเดินทางไปยังโลกของคนตายเพื่อตามหาคทาเหนือพิภพที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้

วรรณราม

สงครามที่ไร้จุดจบ กษัตริย์ผู้ไร้บัลลังก์ นักเดินทางผู้ไร้จุดหมาย

นี้มันไม่ใช่นิยายอีกต่อไปแล้ว

REDOLL: Little Hope

"ตะวัน" หญิงสาวธรรมดาที่เกิดมาในโลกที่ไม่ได้ใจดีกับเธอนัก ทุก ๆ อย่างดูเหมือนจะโหดร้ายกับเธอมาตลอด แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ยังเป็นคนที่มีความหวังอยู่เสมอ ถึงอย่างนั้นก็ยังคงอ่อนแอจนได้ชื่อว่า "ตุ๊กตากระดาษ" ราวกับว่าโชคชะตาได้เข้าข้างเธอ ในวันที่รู้สึกสิ้นหวังจนเกือบจะยอมแพ้ก็มีบางสิ่งเกิดขึ้น เปรียบเสมือนกับของขวัญที่แสนสวยงามที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล แต่สำหรับตัวเธอแล้ว มันคงเหมือนกับ "คำสาป" มากกว่า