webnovel

ก้าวข้ามสวรรค์โลกจักรวาลมิติกลายเป็นพระเจ้าเพียงหนึ่งเดียว

นักเขียน: LockkyEiEi
แฟนตาซี
กำลังดำเนินการ · 2.7K จำนวนคนดู
  • 3 ตอน
    เนื้อหา
  • เรตติ้ง
  • N/A
    สนับสนุน
เรื่องย่อ

เซียวไป๋เออร์ สูญเสียครอบครัวคนรอบข้างจิตใจความรู้สึกทั้งหมด เขาตัดสิ้นใจเดินเข้าสู่ความมืดมิดความเดียวดายกลายเป็นคนโหดเหี้ยม เกิดมาเป็นเพียงคนธรรมดาเเต่ข้าจะกลายเป็นพระเจ้าเพียงหนึ่งเดียว

Chapter 1ตอนที่1 ความคิดอันยาวไกล

ณ หมู่บ้านเเห่งหนึ่ง มีเด็กชายคนหนึ่งเขานั่งอยู่ในเนินเขาสูงสลับซับซ้อนมากมาย เขาได้ครุ่นคิดถึงว่าโลกภายนอกอันกว้างใหญ่ไพศาลนั้น เป็นเช่นไรกัน โลกใคร่เป็นผู้สร้าง ใคร่สร้างสิ่งมีชีวิตมากมายใคร่กันที่สร้าง

ชีวิตคนเราสิ่งมีชีวิตมากมายล้วนเกิดขึ้นมาได้อย่างไรกัน ทำไม่ถึงมีการเกิดการตายกันเเน่ 

เด็กชายคนนั้นนั่ง ครุ้นคิดเรื่องอีกมากมายเขาไม่เคยสัมผัสโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลนั้นเป็นไม่รุ้ว่าเป็นเช่นไรกัน 

ในจังหวะนั้นเอง เซียวไป๋เเม่ของเจ้าให้มาตามเจ้ากลับไปกินข้าวเย็น ท่านพ่อกับเจ้าได้หมู่ป่าตัวใหญ่มาวันนี้ 

เเม่ของเจ้าทำอาหารโปรดของเจ้า เพื่อเป็นการฉลองวันเกิด10ขวบของเจ้ากัน..

เซียวไป๋ได้มองไปบนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาลมี ความมืดมิดอย่างไร้ขอบเขตเขาได้พูดขึ้นมา ท่านอาสาม บนท้องฟ้าอันมืดนั้นมีอะไรกันเเน่ 

ข้านั่งครุ่นคิดมาหลายวันเเล้ว ข้าอยากรู้ว่าบนท้องฟ้าอันมืดมิดดวงดาวนับไม่ถ้วนที่ส่องแสงสว่างอันสวยงานที่เกิดขึ้นมาทุกวันนั้น เป็นอย่างไรกันน.

อาไป๋น้อย ตามตำนานได้เล่าขานกันมา หนึ่งล้านปีก่อน ตามตำนานเขาว่ากันว่า โลกที่เราอาศัยอยู่นั้นเป็นเพียงเศษฝุ่นใน จักรวาลดวงดวงอันมากมายไม่มีที่สิ้น 

มีสิ่งมีชีวิตอีกมากมาย บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่จนดูเหมือนไร้ขอบเขต มีสิ่งมีชีวิตอีกโลกคู่ขนานดวงดาว มากมาย  

ทั้งหมดที่ข้าเล่าให้เจ้าฟังมาจากตำนานเล่าขานกันตามๆ กันมา เจ้าต้องไปพิสูจน์ด้วยตัวของเจ้าเองอาเซียวไป๋น้อย 

หลังจากนั้นเซียวไป๋ได้ กินข้าวเย็นกับควรอันเเสนธรรมดาเเต่เเสนวิเศษและเขาได้คุยเรื่องความฝันมากมาย 

หลังจากกินข้าวเย็นกับควรเสร็จเขาได้เข้าไปนอน เซียวไป๋ได้นอนครุ่นคิดเกืยบทั้งคืนเขาได้เเต่คิดจากที่อาสาม ของเขาได้เล่าให้ฟัง เจ้าจงไปพิสูจน์ด้วยตัวเจ้าเอง 

เซียวไป๋ คุ้นคิดเเล้วตัวของข้าจะไปพิสูจน์ได้เช่นไรกัน เเล้วต้องใช้อะไรกันถึงจะขึันไปดูตัวตาของข้าได้กันท้องฟ้าอันกว้างใหญ่เช่นนั้น ข้าไม่มีปีกบินเหมือนนกเขา นกใหญ่ที่บินบนท้องฟ้าอย่างกะนกพวกนั้น

3วันต่อมาเซียวไป๋ ได้มาพบเจอกับ เหย้าเหย้า หญิงงามอันดับหนึ่งในหมู่บ้านเเห่งนี้เซียวไป๋ตามนางมาตั้งเเต่เติบโตมาในหมู่บ้านเเห่งนี้ 

เซียวไป๋ เดินมาหานางช่วนนางคุยเรื่องทั่วไปในชีวิตประจำ เซียวไป๋เจ้ามีธุระอะไรกับข้าหรือทำไม่เหมือนเจ้า กระตือรือร้นกัน 

เฮ้อ..

ข้ามีเรื่องจะเล่าให้เจ้าฟัง เจ้ารู้ไม่โลกของเรานั้นเป็นเพียงเศษฝุ่นอันกว้างไพศาลบนท้องฟ้าอันมืดมิดในยามคํ่าคืน 

เหย้าเหย้าได้เเต่หัวเราะขึ้นมาฮึฮึ.. 

เซียวไป๋วันนี้เจ้าไปโดนตัวไหนกันมาถึงมาพูดเรื่องไร้สาระให้ข้าฟังกัน ข้าคิดว่าเจ้ามีเรื่องอันใดกันถึงกระตือรือร้นที่เเท้เจ้ามาพูดเรื่อง พำเพ้อฝันมาให้ข้าฟัง 

มันคือเรื่องจริงข้าไม่เคยโกหกเจ้าเลยเหย้าเหย้า ตัวข้าเซียวไป๋นั้นสักวันข้าคนนี้จะไปพิสูจน์ด้วยตาคู่กายของข้าเองกับตา 

เฮ้ย...ข้าว่าวันนี้เจ้าคงนอนน้อยเกินไป เซียวไป๋เจ้าพูดเเต่เรื่องเพ้อฝันไปวันๆ 

อือ..เฮ้อ กะเเล้วเเต่เจ้าเถอะเหย้าเหย้าข้า อุส่าหวังดีบอกความหลับที่คนส่วนน้อยจะรู้กัน 

เออ..ว่าเเต่คืนพรุ่งนี้ข้ามีอะไรจะคุยกับเจ้าที่ตีนเขาที่เรานัดพบกันประจำ เจ้าว่างหรือไม่เหย้าเหย้า

อือ...                                                                 ข้าจะไปก็เเล้วกันข้าคงไปก่อนล่ะกัน ท่านเเม่ข้ามีเรื่องจะคุยกะข้าพอดี 

หลังจากเหย้าเหย้าได้เดินออกไปจากสถานที่เเห่งนั้น เซียวไป๋ครุ่นคิดในใจข้ารู้จักเจ้ามาตลอด5ปีมานี้ข้าจะบอกความรู้สึกที่มีต่อเจ้าให้หมดในคืนพรุ่งนี้ 

 เซียวไป๋ มายืนรอเหย้าเหย้าก่อนเวลา1ชั่วยามเขาได้เเต่ครุ่นคิดเหย้าเหย้าคิดอะไรกับข้าบ้างหรือไม่ตลอด5ปีมานี้ 

เหย้าเหย้าเดินขึ้นมาตีนเขาอันสูงชันใบหน้าเหย้าเหย้าสะท้อนแสงจันทร์อันสว่างไสวอันเเสนสวยงามดังเทพธิดา ใบหน้าอันสวยงามสีผมสีขาวอันยาวไกลดวงตาสว่างไสว จนทำให้เซียวไป๋มองนางตาไม่ กระพริบอันยาวนาน 

เอ่อ...เจ้ามองอะไรกัน

เอ่อ..ข้า..เซียวไป๋กล่าวขึ้นมาวันนี้เจ้าสวยงามไม่เคยเปลี่ยน ข้าไม่คิดเลย เจ้าจะมาตามนัด 

เจ้าพูดอะไรกันเซียวไป๋ ข้ากับเจ้าพวกเรานัดกันมาที่เเห่งนี้ประจำเป็นที่โปรดปรานของข้ากับเจ้ามองไปทิศทางใด มีดวงดาวมากมายนับไม่ถ้วนสว่างไสว

ว่าเเต่เซียวไป๋ ข้ากับเจ้าพบกันครั้งเเรก คือสถานที่เดียวกัน ที่พวกเราชอบเหมือนกันข้าว่า มันบังเอิญเกินไป หรือพระเจ้ากำหนดให้พวกเรามาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน...

เอ่อ...เหย้าเหย้า..ข้าา..มีเรื่องจะบอกเจ้า..เอ่อ 

ข้าเซียวไป๋เออร์ ข้ากับเจ้าพวกเรารู้จักมานานหลายปี ข้าว่าพวกเรา...เอ่อ 

ข้าชอบเจ้ามาตั้งเเต่ ที่ข้าพบเจอเจ้าครั้งเเรกเหย้าเหย้า ข้าไม่เคยพบเจอหญิงใดที่สวยงามอย่างกะเจ้ามาก่อนเลย เหย้าเหย้า 

เอ่ออออ..

ขอโทษนะเซียวไป๋เออร์ ข้าคิดกับเจ้าเป็นเพียงเพื่อนเพียงคนหนึ่ง ข้าไม่เคยคิดกับเจ้ามากกว่าเพื่อนคนหนึ่งเลยตลอดมา ตัวข้าเองนั้นมีชายที่ข้าชอบเเล้ว ข้าพึ่งพบเจอเขาเมื่ออาทิตย์ก่อน 

เขาคนนั้นเหมือนจะมีใจ'ให้ข้าด้วยต้องขอโทษเจ้าจริง เซียวไป๋เราคงเป็นได้เเค่เพื่อนกันเท่านั้น 

ทำไม่ ทำไม่ ทำไม่กันเหย้าเหย้า ข้ากับเจ้ารู้จักกันมาตั้งเเต่พวกเราเติบโตกันมา เเต่เจ้ามองข้าเเค่เพื่อน เเล้วชายคนนั้นเจ้าพึ่งพบเจอเมื่ออาทิตย์ก่อน ทำไม่กัน,

คุณอาจชอบ

รักข้ามภพ

         ~ รักข้ามภพ ~            จุดกำเนิดรักข้ามภพ               "อารัมภาบท"                  ".. ฟ้า!!...ได้โปรดเถิดฟ้า...ได้โปรดคืนนางกลับมาให้ข้าอีกสักครั้งเถิด...!!! "    .. ข้าคงมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ ถ้าไม่มีนาง..    งานธรรม!!..งานฟ้า!!..ข้าทำ!!..ข้าช่วยทุกอย่าง...แต่..สิ่งเดียว!!..ที่ข้าขอท่าน...!!  ช่วยข้ามิได้เชียวหรือ!!..   ..ฟ้า.. ได้โปรด...!!.     อย่าแกล้งรักของข้าอีกเลย.......  กว่าเราทั้งสองจะผ่านอุปสรรค ขัดขวางความรักต่างๆของเรา จนได้มาอยู่ครองคู่กัน...!!  ท่านรู้ไหม!! ว่า...ข้ารอวันนี้มานานเท่าไร..?!! ข้าต้องทนทุกข์ทรมานกายใจเพียงเท่าใด!!   ที่รักแต่พูดไม่ได้!!..ที่รักแต่โดนกรีดกันปิดกั้นทางใจ!!  ฟ้า...ได้โปรดเถิด.....!!   "หากว่าปาฏิหาริย์แห่งรักของเราทั้งสองมีจริง...ได้โปรดเถิดฟ้า...โปรดทำให้ยอดดวงใจของข้า!!...ให้นางฟื้นคืนกลับมาด้วยเถิด....พระพรหมเจ้าข้า...!! "    ********************************  *** พูดจบ....นาคราชหนุ่มก็ก้มลงไป ทำการจุมพิต ที่ริมฝีปากของนางผู้เป็นที่รัก ยอดรักยอดดวงใจ พร้อมกับตั้งจิตอธิฐานถอดถอนดวงใจนาคราชของตน ออกจากกายตัวคายให้นางไป  โดยไม่ได้คำนึงถึงชีวิตของตนเองเลย...     แสงสว่างจ้าจากดวงแก้วสีแดงเลือดนก  แลดูทรงพลังเข้มขลัง พร้อมกับฉายฉัพพรรณรัศมีสีรุ้งทองทอแสงระยิบระยับล้อมรอบเปล่งประกายออกมาจากดวงแก้วหัวใจนาคราช  ที่ค่อยๆเคลื่อนออกมาและกำลังจะถูกถ่ายทอดไปยังอีกร่างหนึ่งนั้น...     เวลาผ่านไปไม่นานนัก  ร่างกายของหญิงสาวที่ท่อนบนเป็นคนและท่อนล่างมีหางเหมือนงูนั้น..     ร่างก็ค่อยๆเริ่มเปลี่ยนสีกลับคืน มาจากร่างที่ซีดเผือดไปก่อนหน้านี้ แล้ว หางก็ค่อยๆหดหายไปกลายเป็นขาคนแทน ร่างของหญิงสาวที่ถูกจุมพิตอยู่นั้นก็...ค่อยๆขยับและรู้สึกตัวช้าๆนางลืมตาขึ้นโพลง..!! ก็ชักสีหน้าตกใจนิดๆ...!!      แต่ภายในจิตใจของนางกลับสะอื้นร้องไห้ เหมือนจะอ้อนวอนด้วยความดีใจ...     ที่ได้เห็นหน้า"ผู้เป็นพระสวามีสุดที่รัก"   ทั้งสองยังคงจูบจุมพิตกันอยู่เยี่ยงนั้น...     แล้วใช้สื่อจิตคุยกันแทนคำพูดออกเสียง...!!      น้องหญิงของพี่ น้องหญิงแม่ยอด ดวงใจของพี่ยา..เจ้ารู้ไหม พี่นี้ใจแทบจะขาดตาย เมื่อพี่กลับมา...มองเห็นเจ้านอนอยู่ในสภาพนี้  ทำไมเจ้าชั่งใจร้ายเสียยิ่งนัก..!    ไม่รักษาดูแลตัวเองให้ดีๆรอพี่กลับมาเล่า..!  เจ้ารู้ไหมทุกคืนวันที่พี่นี้นั้นออกรบ...ช่วยปกป้องเทวสถานจากการบุกรุกทำลายของเหล่าพญาครุฑเกเรนั่น.......!!    ใจข้านี้มีแต่เจ้าเป็นแรงใจข้าคิดถึงเจ้าเสมอทุกทิวาราตรี รอคอยให้การศึกจบสงบลง แล้วข้าจะได้กลับมาครองคู่อยู่กับเจ้าพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวใน"วังทิพย์อินทร์แปลง" วังนาคินทร์แห่งนี้.....     พูดไปทั้งสองก็สะอื้นไปปากก็ยังจูบจุมพิตคาบดวงแก้วอยู่ในปากคนละครึ่งอยู่อย่างนั้น......      เหตุเพราะว่า..หากมอบให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อีกหนึ่งก็อาจจะตายได้ ทั้งสองจึงต่างกอดกันแน่นด้วยความรัก ความคิดถึงคนึงหา จุมพิตกันผสานสายใยรักสุดซึ้ง ลึกลงกลางดวงใจ แต่น้ำตาของทั้งคู่อาบสองแก้มไหลเป็นสายธารไม่ขาดสาย....''สุดอาลัยในรักที่ปักทรวง"   ******************************** *** ตำนานรักข้ามภพของนาคาหนุ่มผู้มีความรักมั่นคงต่อนางอันเป็นที่รักและนางอันเป็นที่รักผู้เฝ้าคอยติดตามมาทุกภพชาติ ****   ไว้ติดตามเรื่องราวกันต่อไปนะครับกับนิยายชุด          " รักข้ามภพ " ผู้แต่ง...รัตนบดี...

Thap_Thevapat · แฟนตาซี
เรตติ้งไม่พอ
22 Chs

ทรราชเกิดใหม่ไหงกลายเป็นพ่อคนได้เนี่ย

หน้าที่เก่าคือจัดการกับปีศาจสุดเขตจักรวาลที่มารุกราน อาจเพราะข้าแข็งแกร่งเกินไปพวกเทพเจ้าจึงหวาดกลัว และด้วยพันธสัญญาสัจประทับกายจึงทำให้ข้าไม่สามารถโจมตีเทพเจ้าบัดซบได้ เมื่อพวกมันรู้จุดนี้ก็แห่มาบูลี่ กดดันกีดกันวิถีชีวิตของข้า สร้างความรำคาญเนิ่นนานไม่หยุดหย่อน จนกระทั่งข้าเบื่อ ไหนๆก็ไม่สามารถโจมตีพวกแม่งนั้นได้ อีกทั้งข้าอยู่นานจนไม่รู้จะอยู่ไปทำไม วันๆเอาแต่ฆ่าปีศาจ เลยตัดสินใจทำลายตัวเองไปสู่ความสงบนิรันดร์ แต่ไหงกลายเป็นว่ามาเกิดใหม่ได้เนี่ย แถมยังกลายเป็นพ่อคนอีก ที่สำคัญที่สุดคือทุกอย่างในอดีตได้ตามมาหลอมรวมกับร่างกายใหม่ ยกเว้นแต่พันธสัจประทับกายที่ไม่มีอีกแล้ว หึ ในเมื่อไม่มีพันธนาการบัดซบ ชาตินี้ขอตบเทพให้เลือดกบปากเลยละกัน

AU_Warawat_Norkham · แฟนตาซี
เรตติ้งไม่พอ
10 Chs

ครุฑาจอมราชันย์

ครุฑาจอมราชันย์เป็นนวนิยายแนวกำลังภายในแฟนตาซีอิงประวัติศาสตร์ไทยในช่วง พ.ศ.2470 คาบเกี่ยวไปถึงห้วงเวลาของสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเนื้อเรื่องจะเล่าถึงตัวเอกที่มีชื่อว่าธีรพล ชายชาวไทยเชื้อสายจีนผู้ได้รับอัตลักษณ์พลังสถิตรูปพญาครุฑนามว่าสุบรรณมาตั้งแต่กำเนิด ในวัยเด็กนั้นเขาได้ถูกไล่ล่าโดยกลุ่มองค์กรลึกลับซึ่งแท้ที่จริงแล้วก็คือ พรรคภูติราชันย์ ซึ่งแต่เดิมเคยเป็นพรรคผู้ร่วมก่อตั้งของภาคีซันเหอหรือที่ชาวไทยรู้จักกันในนามว่าอั้งยี่ที่ดำรงอยู่คู่กับสังคมไทยมากว่าหนึ่งร้อยสิบแปดปี แต่ด้วยความคิดจะตั้งตนเป็นเจ้าในแผ่นดินสยามจึงได้ถูกพรรคบัวมารมรกต หรืออีกหนึ่งพรรคก่อตั้งตลบหลังให้ความร่วมมืออย่างลับๆกับทางการ จนเป็นผลให้พรรคภูติราชันย์ถูกกวาดล้างไปจากแผ่นดินสยามในช่วงสมัยรัชกาลที่ 5 แต่ในเวลาต่อมา แม้ทางภาคีซันเหอจะคาดคิดว่าพรรคภูติราชันย์ได้หายสาบสูญไปสิ้นแล้วก็ตาม แต่เมฆผู้เป็นบิดาของธีรพลก็ได้ไปค้นพบหลักฐานของการดำรงอยู่ของพรรคภูติราชันย์เข้า จนส่งผลให้ทั้งตัวเขารวมไปถึงลี่ผู้เป็นภรรยาและธีรพลในวัยสี่ขวบถูกติดตามฆ่า จนในที่สุดเมฆและลี่ก็ถูกหนึ่งในขุนพลของอีกฝ่ายสังหารลง แต่สำหรับธีรพลที่ได้รับความช่วยเหลือจากทองใบเกลอคนสนิทของเมฆไว้นั้นก็สามารถหลบหนีมาใช้ชีวิตอย่างสงบได้ที่เวียงพิงค์ อีกกว่าสิบห้าปีถัดมา ธีรพลในวัยฉกรรจ์ที่ได้รับการฝึกฝนมวยไทยอย่างหนักจากทองใบก็ต้องพบกับเรื่องราวที่ทำให้เขาได้รู้จักกับพลังงานชีวิต พลังงานธาตุ และอัตลักษณ์พลัง จนนำไปสู่การค้นพบสุบรรณในที่สุดซึ่งก็ทำให้เขาได้พัฒนาฝีมือขึ้นตามลำดับขั้น ด้วยโชคชะตาที่ทำให้ชีวิตเขาต้องเข้าไปผัวพันกับภาคีซันเหอ องค์กรใต้ดินที่มีอิทธิพลสูงสุดในสยามประเทศ ธีรพลก็จึงได้เข้าไปอยู่ท่ามกลางการแข่งขันทางการค้าที่ผิดกฎหมาย และต้องต่อสู้กรุยทางเพื่อสร้างพรรคของตนให้มีอิทธิพลอำนาจสูงขึ้นในภาคีและตามล่าหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์การสังหารครอบครัวของเขา ในขณะเดียวกันเขาก็ได้เข้าไปข้องเกี่ยวกับชะตากรรมของชีวิตผู้คนในพิภพสหัสดาราที่ซึ่งเป็นโลกคู่ขนานต่างมิติกับโลกมนุษย์ ที่ความโกลาหลได้บังเกิดขึ้นทั่วทุกแห่งหนอันสืบเนื่องมาจากพระราชาองค์ปัจจุบันได้สิ้นพระชนม์ลง จึงทำให้บรรดาเผ่ามนุษย์ที่เคยสมัครสมานสามัคคีกันได้แปรเปลี่ยนกลับกลายเป็นแสวงหาอำนาจต้องการตั้งตนเป็นใหญ่ และที่สำคัญที่สุดเผ่าพันธุ์อสูรที่เคยถูกสยบอยู่กว่าสองพันปีก็ได้โอกาสอันดีเริ่มเคลื่อนไหวรุกรานอาณาจักรต่างๆอีกครึ่ง แต่ด้วยความช่วยเหลือจากผู้ที่ยังจงรักภักดีต่อราชวงศ์ทิตยะ ก็ทำให้ธีรพลได้พบกับแม่ทัพใหญ่อัศวเมธ ซึ่งในเวลาต่อมาก็ได้อ้อนวอนขอให้เขาช่วยเหลือตามหาองค์ชายราวินทร์ที่หายสาบสูญไปจากพิภพสหัสดารา ซึ่งในท้ายที่สุดแล้วหลังจากธีรพลออกค้นหาอยู่ภายในโลกมนุษย์ได้สักระยะหนึ่งก็ได้พบกับองค์ชายราวินทร์และช่วยกันกำจัดพรรคภูติล้างวิญญาณซึ่งมีตัวการใหญ่ก็คือจอมเวทย์บุศัยยะ ผู้ที่แฝงตัวเข้ามายังโลกมนุษย์เพื่อเก็บเกี่ยวพลังงานธาตุจากอัตลักษณ์พลัง และที่สำคัญก็คือจอมเวทย์ผู้นี้เองเป็นผู้ที่สั่งการฆ่าครอบครัวของเขา เมื่อไม่มีจอมเวทย์บุศัยยะคอยบงการ พรรคภูติราชันย์จากที่จะสามารถล้มล้างภาคีซันเหอซึ่งเป็นศัตรูสำคัญลงได้และกำลังจะดำเนินแผนการยึดครองสยามประเทศ ก็ได้ถูกธีรพลซึ่งในขณะนั้นได้ขึ้นเป็นผู้นำภาคีพลิกสถานการณ์เข้าจัดการจนสามารถล้มจอมราชันย์ของพรรคลงได้ และทำลายแผนการอันชั่วร้ายของพรรคภูติราชันย์ทั้งหมด จากนั้นธีรพลก็ได้กลับไปยังพิภพสหัสดาราเพื่อช่วยเหลือองค์ชายราวินทร์ รวบรวมคนจากเผ่ามนุษย์ เผ่าปักษา เผ่านาคาและเผ่าสัตว์เทพเข้าต่อกรกับเผ่าอสูรที่จอมเวทย์บุศัยยะบงการอยู่ เพื่อขัดขวางการปลุกชีพจอมมารรามสูรที่เคยอาละวาดเมื่อราวสองพันปีก่อนลง ซึ่งด้วยพันธมิตรที่แข็งแกร่งและความเก่งกาจของธีรพลที่มีอัตลักษณ์พลังสถิตอยู่ด้วยกันถึงห้าตน ก็ทำให้เขาสามารถสังหารจอมเวทย์บุศัยยะผู้เป็นตัวการพรากชีวิตของบิดามารดาเขาลงได้และสามารถช่วยเหลือพิภพสหัสดาราไว้ได้ในที่สุด

Thanakorn_Pinchai · แฟนตาซี
เรตติ้งไม่พอ
23 Chs