บทที่ 487 : เริ่มการเสียดสี!
________________________________________________
หน้างาน
ในห้องอัด
ทุกคนยังไม่ทันรู้ตัวว่าจางเสี่ยวกับหลิวหยวนเล่นเซี่ยงเซิงจบไปแล้ว ยิ่งกว่านั้นคือเหล่าผู้ชมต่างปรบมือกันน้อยมาก
เพราะพวกเขาคิดว่าวันนี้ที่ศิษย์ทั้งสองของถังต้าจางเล่นนั้นไม่น่าขำเลยสักนิด อาจเพราะทุกคนติดใจผลงานของจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉครั้งก่อน หรืออาจเพราะวันนี้จางเสี่ยวกับหลิวหยวนเล่นได้ไม่ดีจริงๆ หลายคนที่ฟังตั้งแต่ต้นจนจบขำแค่ไม่กี่ครั้ง อีกทั้งที่ทั้งสองเสียดสีจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉตรงท่อนนั้น เข้าหูของผู้ฟังแล้วไม่ค่อยถูกใจนัก ในสายตาของพวกเขา เซี่ยงเซิงของจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉนั้นนับว่ามีความโดดเด่นอย่างยิ่ง ถึงกับนับว่าขึ้นสู่ยอดจุดสูงสุด ก้าวล้ำเซี่ยงเซิงใดๆ ในยุคปัจจุบัน สุดท้ายพวกนี้กลับขึ้นเวทีมาเหยียดหยันว่าทั้งสองทำเรื่องสามต่ำช้า? หาว่าพวกเขาเล่นเซี่ยงเซิงไม่เป็น? พวกนายมีสิทธิ์อะไร? ลองดูก่อนสิว่าที่พวกนายพูดน่ะน่าขำแค่ไหน!
บรรดาผู้ชมไม่คิดสนใจงานชิ้นนี้!
แปะๆๆ แต่ยังพอมีเสียงปรบมือในงานอยู่
สนับสนุนนักเขียนและนักแปลคนโปรดของคุณใน webnovel.com