บุตรสาวของดยุคตัวร้าย

The Last Ogre [ยักษ์]

เขาคือผู้สาปสรรที่อวตารมาเกิดใหม่ในดงศัตรูจึงจำต้องอยู่ในร่างไอ้กาก แต่ดันจับพลัดจับผลูถูกไอ้บ้านั่นผูกพันธะ บ้าเอ้ย! เอาชีวิตอันสงบสุขของกูคืนมา!!!

ความเสียใจแก้ไขด้วยระบบ

ในตอนที่คิดว่าตนเองตายไปแล้ว ซีก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในโลกนิยาย เป็นหลี่ซีหลินนางร้ายที่กำลังจะเจอชะตากรรมสุดอนาถ เธอจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อพาตัวเองและครอบครัวเจ้าของร่างรอดไปให้ได้ โชคดีที่มีระบบแก้ไขความเสียใจ มอบภารกิจให้เธอได้ช่วยเหลือผู้คนและได้รับคะแนนเป็นการตอบแทน ซีตัดสินใจจะใช้ทุกความพยายามที่มี เก็บสะสมคะแนนให้มากพอเพื่อกลับไปช่วยเหลือครอบครัวในโลกเดิม

อนาตาเซีย ตอนสุสานคนตาย

อนาตาเซียแม่มดน้อยที่ถูกรับมอบหมายหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่จากราชินีหิมะให้เป็นผู้รวบรวมของวิเศษทั้ง 5 เพื่อกำจัดลูซิเฟอร์ราชาปีศาจ ดังนั้นเธอจึงต้องเดินทางไปยังโลกของคนตายเพื่อตามหาคทาเหนือพิภพที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้

REDOLL: Little Hope

"ตะวัน" หญิงสาวธรรมดาที่เกิดมาในโลกที่ไม่ได้ใจดีกับเธอนัก ทุก ๆ อย่างดูเหมือนจะโหดร้ายกับเธอมาตลอด แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ยังเป็นคนที่มีความหวังอยู่เสมอ ถึงอย่างนั้นก็ยังคงอ่อนแอจนได้ชื่อว่า "ตุ๊กตากระดาษ" ราวกับว่าโชคชะตาได้เข้าข้างเธอ ในวันที่รู้สึกสิ้นหวังจนเกือบจะยอมแพ้ก็มีบางสิ่งเกิดขึ้น เปรียบเสมือนกับของขวัญที่แสนสวยงามที่ทำให้ชีวิตของเธอต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล แต่สำหรับตัวเธอแล้ว มันคงเหมือนกับ "คำสาป" มากกว่า

นี้มันไม่ใช่นิยายอีกต่อไปแล้ว

พยศนักรักซะเลย

“หยุดก่อน.. อย่าเพิ่งไป” “พี่คะ อย่าทิ้งนิดไว้ นิดกลัว” นิรดาร้องเรียกพลางสะอื้นไห้ ร้องเรียกอย่างสิ้นหวัง … “นิดครับ พี่อยู่นี่ นิดไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่ ไม่มีอะไรต้องกลัว” น้ำเสียงตื่นตระหนกแต่แฝงไปด้วยความอบอุ่นของเดช ทำให้นิรดาพยายามลืมตาอันหนักอึ้งของตนขึ้น ภาพอันเลือนลางเหมือนความฝันปรากฎตรงหน้า นิรดายกมือขึ้นลูบไปที่แก้มสากอย่างอ่อนโยน แล้วก็หมดสติไปเพราะพิษไข้ ความหนาวเหน็บค่อยๆคืบคลานเข้ามา จนเธอพูดเพ้อไม่ได้สรรพ “หนาวเหลือเกิน พ่อค่ะ นิดหนาวเหลือเกิน แม่ข๋า ช่วยนิดด้วย” สิ้นเสียงนิรดา เดชสีหน้าแดงกล้ำ เป็นความผิดของเค้า ถ้าเค้ารู้ว่าร่างกายเธอไม่ได้แข็งแรงเหมือนทีืเธอชอบแสดงความอวดอ้าง เค้าคงไม่เผลอปล่อยให้เธอตกน้ำ จนล้มป่วยแบบนี้ เค้าต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่งั้นเธอได้หนาวตายแน่ “นิดพี่ขอโทษนะ” ไม่พูดเปล่า เดชค่อยๆถอดเสื้อผ้าที่นิรดาใส่ออกทีละชิ้น จนเหลือแค่บราเซียตัวจิ๋ว ทั้งๆที่พยายามหักห้ามใจแล้ว แต่ผิวขาวอมชมพูราวกับไข่มุกที่ปรากฎตรงหน้า ที่ตอนนี้ซีดเซียวจากการเปียกน้ำเป็นเวลานาน ก็ทำให้เดชแอบกลืนน้ำลาย จากนั้นก็ค่อยๆถอดชุดของตัวเองออกเพื่อหวังว่า ไอความร้อนจากตัวเค้า จะช่วยให้นิรดาอุ่นขึ้น… เดชหลุบสายตาลงแล้วค่อยๆประคองกอดเนื้อแนบเนื้อ ทุกอนูที่ผิวสัมพัสกัน ช่างอุ่น จนนิรดาเผลอขยับเข้าหาร่างหนา นั่นยิ่งทำให้เดชต้องใช้ความอดทนขั้นสุด ซึ่งเค้าก็ไม่รู้ว่ามันจะทนได้สักเท่าไหร่กัน