ถึงเวลาแล้วสินะ!

​นาถะยามองบันทึกใบลานทั้งสีขาวและดำ จารึกทั้งเล่มเก่าและใหม่ เอกสารกระดาษของชาวต่างชาติแผ่นแล้วแผ่นเล่าที่เจ้าชายของเขาหยิบมาวาง อ่าน และเก็บเข้าที่ตามคำสั่งของเจ้าน้ามินเลตยา ดวงจิตรู้สึกเหลือเชื่อว่าอาศรมที่ดูเล็กจากมุมภายนอก จะซุกซ่อนสถานอันเป็นพื้นที่คลังตระการตาใหญ่โตกว้างขวางเช่นนี้อยู่ภายใน ที่นี่เต็มไปด้วยชั้นวางหนังสือ รูปวาดและรูปปั้นฝีมือจิตรกรต่างแดน ของสะสมกองพะเนิด วิถีดาราศาสตร์บนเพดาน แผนที่บ้านเมืองลุ่มน้ำอิรวดีขนาดใหญ่ โหลแก้วบรรจุแร่ อุปกรณ์ทดลองสารพัด ทั้งเชงมากับหน่องจาก็มองเรือนเก็บสรรพความรู้ด้วยความตะลึงงันโลกอัศจรรย์ตรงหน้า

'ของเล่นเยอะเช่นนี้เอง เจ้าชายถึงมุ่งมาดมาหาเจ้าน้าถึงที่นี่ให้ได้'

'มิใช่ของเล่น นี่แล ธาตุแท้ของเจ้าน้า' มังสามเกียดกระซิบ 'ในวังก็มีคลังความรู้เช่นนี้อยู่หรอก แต่ยังไม่ได้ปฏิรูปให้ทันสมัยตามยุคเท่าทันของเจ้าน้า'

'แล้วทรงอ่านกระไรหรือ'

'ข่าวสารบ้านเมืองแลแผ่นดินโดยรอบหงสาวดี ข้าจำต้องรู้เชิงลึกว่าบังเกิดเหตุกระไรบ้างเวลาที่ผ่านมา' รับสั่งกับดวงจิตคู่คิดเสร็จหลานหลวงก็เงยพระพักตร์มองสองพระพี่เลี้ยงคนสนิท "พวกเจ้าจัดห้องจงระวังให้ดี แล้วถ้าหากเจอเอกสารข่าวสารช่วงนี้ก็เอามาให้ข้า"

"ข่าวสารหรือขอรับ" เชงมากับหน่องจาทวนเบาๆ สายตาของสหายช่วยกันกวาดมองใบลาน ครั้นพอเจอเหตุในช่วงศักราชศกเก่าก็หยิบมาให้แก่เจ้านายของตน ใบลานถูกเรียงทีละผูกสองผูก ทรงอ่านอย่างรวดเร็วก่อนวางไว้บนชั้น

'ความรู้แน่นหัว นาถะยาตาลายแล้ว' เจ้าผีร้ายนอนซบกับรูปปั้นสลักหินอ่อนใกล้ๆ ระหว่างที่พัก หน่องจาก็เดินเข้ามาใกล้พร้อมแจ้งข่าวว่าใบลานหนึ่งในสิบถูกนำออกมาปัดฝุ่นเรียบร้อยแล้ว มังสามเกียดถอนปัสสาสะ หากยังเป็นเช่นนี้กว่าจะอ่านเอกสารเสร็จก็ต้องใช้เพลาสิบวันเป็นแน่

"ท่านหาสิ่งใดอยู่หรือขอรับ ให้พวกข้าหาด้วยได้หรือไม่"เชงมาเสนอตัว หน่องจาก็พูดขึ้นเช่นกันจากมุมห่างไกล "หากช่วยกันสามคน สามวันก็เรียบร้อยแล้วขอรับ"

มังสามเกียดสบตากับนาถะยา และเจ้าดวงจิตก็ไม่รั้งรอเลยที่จะยอมรับความช่วยเหลือจากผู้อื่นบ้าง

"ก็ได้ พวกเจ้าเจอข่าวสารกระไรล่าสุดหรือน่าสนใจแม้แต่เล็กน้อยก็แจ้งข้ามา" รับสั่งเสร็จ เหล่าเยาวชนจากวังหน้าทั้งสามก็ตั้งวงสนทนาถกความกัน เมืองแล้วเมืองเล่าถูกบอกเล่า

เชงมาหยิบใบลานผูกหนึ่งจากกองที่คัดแยกไว้มา "หลังพระราชาของชำ[2] คู่ค้าอาวุธปืนสิ้นแล้ว กษัตริย์ใหม่ปกครองดีชื่อ... เอ่อ เล่มนี้มีแต่ภาษาต่างชาติ ต้องให้ซิมาวมาอ่านขอรับ"

"ข่าวพระเจ้าต่างด้าวต่างแดนเก่าไปหน่อย แต่แยกเอาไว้เถิด ข้าจะคิดดูอีกทีว่าจะเอากลับไปอ่านในตำหนักต่อหรือไม่"

"ฉกฉวยของผู้ทรงศีลคงไม่ดีกระมังขอรับ" หน่องจากล่าวอย่างพาซื่อ หลานหลวงรับฟังก็หยักพระอังสา สักพักพี่เลี้ยงคนเดิมก็อ่านใบลานอีกผูกออกเสียง "ข่าวจากสายลับฝั่งเราในศกนี้ ล้านช้างกำลังมีข่าวย้ายเมืองหลวง ยังไม่ทราบว่าย้ายเมืองจะไปที่ใด ละแวกมีสงครามไม่นาน...อยุธยา...สองแคว..."

'ข่าวสารเกี่ยวกับสองแคว...?'

หลานหลวงมังสามเกียดพระกรรณผึงเมื่อได้ยิน ทรงปิดใบลานแล้วรับสั่งกับหน่องจาทันที "เล่มที่เจ้าถือเนื้อหาน่าสนใจ อ่านต่อสิ"

หน่องจากระแอมเล็กน้อยแล้วอ่านต่อ "ที่กรุงละแวกมีสงคราม เจ้าเมืองโพธิสัตว์สิ้น[3] ชาวบ้านลือกันว่าแม่ทัพกลายเป็นผู้นำภูตผีเกณฑ์บรรดาผีไปรบต่อ...ทูลตามตรง กับเรื่องผีเรื่องสางเหนือเช่นนี้ข้าไม่ค่อยจะเชื่อสักเท่าไร"

'แหม...' พอฟังเท่านั้น นาถะยาหยักไหล่แล้วเสสายตาไปทางเจ้าชายของตน 'ข่าวผีสางจริงเท็จไม่ทราบ ตั้งแต่มาสิงร่างพระองค์มานาน นาถะยาก็ไม่เคยเห็นผีตนอื่นเลย'

หลานหลวงไม่แยแสคำผีคู่คิด ก่อนรับสั่งให้หน่องจาอ่านต่อ

"ข่าวของอยุธยา เมื่อไม่กี่ปีก่อนเกิดเหตุไฟไหม้ราชวัง พระเจ้ากรุงอยุธยาได้ซ่อมแซมราชวังแลจัดพิธีอินทราภิเษกขึ้น มีภูเขาสูงพร้อมมณเฑียรใหญ่โต ดุจที่ประทับของพระอินทร์ ทรงขานพระนามใหม่เป็นพระเจ้าช้างเผือกมหาจักรพรรดิ พระญาติพระวงศ์จากสองแควแลหัวเมืองเหนือ ตลอดจนทูตไมตรีจากต่างชาติก็มาในคราวนี้จำนวนมาก งานเลี้ยงมากมายใหญ่โตตลอดเดือน"

หน่องจาเว้นช่วง เห็นพระเนตรหลานหลวงพิจารณาครุ่นคิดจนพระขนงค์ขมวดเป็นปม ใจก็นึกว่าควรหยุดหรืออ่านต่อดี แต่พอเห็นพระหัตถ์โบกไปมา เจ้าตัวจึงอ่านความต่อให้จบ

"ส่วนของจากสองแคว ข่าวล่าสุดโจษกันว่าแม่เมืองอัครมเหสีของเจ้าฟ้าสองแคว ซึ่งเป็นพระธิดาพระเจ้าช้างเผือกอยุธยากำลังทรงพระครรภ์ แลอาจจะมีประสูติกาลในศกข้างหน้าขอรับ สองแควก่อนหน้านั้นเคยมีงานฉลองประสูติกาลเป็นพระโอรสเมื่อห้าปีก่อน มีมหรสพใหญ่โต คราที่จะถึงนี้ก็คงเป็นเช่นเดียวกัน...สายรายงานจบแล้วขอรับ"

"คนน้องกระนั้นหรือ...ดีมากหน่องจา ดีมาก" หลานหลวงรับสั่ง หลังรับสั่งหน่องจาเก็บข่าวสารนั้นไว้บนชั้น พระองค์ก็ก้มพระพักตร์ครุ่นคิดหลายตลบในหัว

'พระองค์' นาถะยาไถ่ถามขึ้นเสียงแผ่ว 'นาถะยารับรู้ดวงจิต ว่าข่าวสารเมืองสองแควน่าสนใจพิเศษ เหตุใดฤๅ '

'สองแควจะเกี่ยวพันกับเราในอนาคต แลข้าจำได้ว่าทางนั้นก็มีพี่สาวหนึ่งและน้องชายอีกหนึ่ง...'

'ผู้ใดฤๅ? '

'อีกไม่นานพวกเราจะได้พบแล้ว นาถะยา' หลานหลวงมังสามเกียดเงยพระพักตร์ขึ้น แล้วตรัสต่อ ''พบกับพระนเรศ บุตรองค์รองของเจ้าเมืองสองแคว''

​