บทที่ 231 ความโชคดีที่สวนทางสวรรค์
นี่เป็นครั้งแรกที่อวี๋หวั่นได้ยินเห้อเหลียนเป่ยหมิงกล่าวถึงบุตรชายของตัวเอง จากสายตาของเขา อวี๋หวั่นมองเห็นความปลาบปลื้มที่ไม่อาจปิดบังได้ แม้ไม่ใช่บุตรแท้ๆ แต่เขาก็รักมาก...
อวี๋หวั่นนึกถึงเซียวเจิ้นถิง แต่สถานการณ์ของเห้อเหลียนเป่ยหมิงก็แตกต่างจากเซียวเจิ้นถิงเป็นอย่างมาก ซั่งกวนเยี่ยนไม่เคยทรยศเซียวเจิ้นถิง เซียวเจิ้นถิงก็ยอมรับนางกับบุตรของนาง ความสัมพันธ์ของพวกเขาค่อยๆ ก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อยในเวลาหลายปี จากไม่มีจนมี สะสมจากน้อยจนมาก แต่เห้อเหลียนเป่ยหมิงถูกสวมหมวกเขียวในวันแต่งงาน ภายใต้ความโกรธนั้น เขาจะยังรัก ‘สายพันธุ์ชั่ว’ ได้ถึงเพียงนี้เลยหรือ?
หรือว่านางถานไม่เคยทำผิดจริงๆ? เด็กคนนี้เป็นเลือดเนื้อของเขาเองหรือ?
หากเป็นเช่นนี้ เห้อเหลียนเป่ยหมิงจะรู้หรือไม่?
ความรักบิดาและบุตรที่เขามีต่อเห้อเหลียนเซิงถูกสลักลงในกระดูก แม้ว่าเขาจะถูกหลอกแต่ก็ยังไม่อาจเปลี่ยนความตั้งใจเดิม หรือเขารู้ความจริงทั้งหมด และรู้ว่านั่นเป็นลูกชายของเขาเอง?
Support your favorite authors and translators in webnovel.com