บทที่ 467 แพะรับบาป
นางนั่งลงได้ไม่นาน โถงเต้นรำก็ปรากฏบ่าวรับใช้ของหอเหอฮวนกลุ่มใหญ่ พวกเขาพุ่งตัวมาอย่างเดือดดาลและเริ่มไต่สวนคนอย่างละเอียด ทั้งยังบอกทุกคนว่าอย่าเดินเพ่นพ่าน กลับไปนั่งที่ของตนเอง จะกลับห้องก็ได้แต่ไปจากหอเหอฮวนไม่ได้ชั่วคราว
ทุกคนไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น สถานการณ์แบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในหอเหอฮวนมาก่อน ทุกคนต่างสงสัย ส่วนผู้รับใช้กำลังสอบถามทุกคนว่าเคยเห็นสัตว์ภูติขนสีดำสูงสองฝ่ามือมีเขาโง้งคู่หนึ่งหรือเคยเห็นผู้บำเพ็ญเซียนที่มีสัตว์ภูติเช่นนี้หรือไม่
สัตว์ภูติขนสีดำเขาโง้งมีอยู่ถมไป ทว่าตัวขนาดสองฝ่ามือกลับทำให้ทุกคนรู้สึกลำบากใจ สัตว์ภูติตัวเล็กขนาดนี้ นั่นคือลูกสัตว์มิใช่หรือ ลูกสัตว์เล็กๆ แบบนี้ใครจะพามา ดังนั้นคนที่ถูกถามแทบทั้งหมดล้วนส่ายศีรษะ ถึงมีคนให้ข้อมูลก็เป็นสัตว์ภูติขนาดใหญ่
จินเฟยเหยาก็มองบ่าวรับใช้ด้วยสีหน้าสงสัย นางรับประทานอาหารอยู่ที่นี่ทั้งวัน ผู้รับใช้แทบทั้งหมดต่างจำนางได้ว่านางเป็นตัวกินจุ ดังนั้นหลังจากถามพอเป็นพิธีก็ไปถามคนอื่น
Support your favorite authors and translators in webnovel.com