บทที่ 119 ตึกหลิงหลง
สำหรับผู้บำเพ็ญเซียนที่นี่ซึ่งชื่นชอบการซุบซิบนินทาคนอื่น จินเฟยเหยารู้สึกนึกไม่ถึงอยู่บ้าง ผู้บำเพ็ญเซียนมิใช่ไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นหรือ ทุกวันยุ่งอยู่กับการฝึกบำเพ็ญขนาดเวลากินข้าวก็ยังไม่มี จะยุ่งเรื่องของคนอื่นและเอ้อระเหยลอยชายแบบนี้ได้อย่างไร
“ผู้อาวุโส ท่านเห็นว่าเกาะเสี่ยวสือดีหรือไม่?” ในยามนี้เอง ผู้บำเพ็ญเซียนของตึกซ่างเซียนจิ้มเกาะเล็กแห่งหนึ่งออกมา เอ่ยแนะนำแก่นาง
พอจินเฟยเหยาเห็น นี่เป็นเกาะเล็กขนาดสิบหกสิบเจ็ดหมู่ รูปร่างค่อนข้างกลม บนเกาะมีพุ่มไม้ขึ้นบางตา กลางเกาะมีสระขนาดสองหมู่กว่า ด้อยกว่าเกาะเซียนถ่งเมื่อครู่นิดหน่อย ทว่าเพิ่มสระเล็กๆ แห่งหนึ่ง ต่อไปสร้างศาลาเล็กๆ บนนั้น ปลูกดอกบัว สามารถโยนเนี่ยนซีไปไว้ที่นั่นได้ตลอดปี
“ก็ได้ เอาเกาะเสี่ยวสือนี่แหละ” จินเฟยเหยาพยักหน้าต้องการเกาะนี้
ภาพมายาแผนที่เกาะหายไป ผู้บำเพ็ญเซียนของตึกซ่างเซียนนำจินเฟยเหยากลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง เริ่มดำเนินการให้นาง นำม้วนภาพออกมาอีกครั้ง เปิดออกแล้วบันทึกชื่อเกาะและชื่อจินเฟยเหยาลงไป ครั้งนี้ไม่มีสิ่งใดออกมาจากแสงสีเงิน เพียงแค่บันทึกลงไป
Support your favorite authors and translators in webnovel.com