แสงแห่งคำสาป

ตอนที่ 1117 แสงแห่งคำสาป

ถึงแม้ห้องทดลองแห่งนี้จะเป็นฝีมือการออกแบบของเขา แต่ในตอนที่ได้มาเห็นมันด้วยตาตัวเอง ภายในใจโรแลนด์ยังคงแอบรู้สึกตกตะลึง

ใต้ดินที่เดิมควรจะมืดมิดจนมองไม่เห็นแม้กระทั่งนิ้วมือตัวเองมีหินเวทมนตร์ส่องสว่างจนมองเห็นทางที่อยู่ข้างหน้า ผนังหินที่อยู่รอบๆ ถูกแผ่นตะกั่วขนาด 2 x 2 เมตรปูปิดเอาไว้จนกลายเป็นห้องที่มีขนาดประมาณสนามบาสเกตบอล

แผ่นตะกั่วขนาดเท่ากันที่ดูแวววาว ช่องว่างเส้นตรงระหว่างแผ่นตะกั่วที่สานกันไปมา แสงเย็นๆ ที่สะท้อนออกมาจากแผ่นตะกั่วทำให้มันดูแล้วไร้ซึ่งชีวิตชีวา แต่โรแลนด์กลับรู้สึกได้ถึงความงดงามอย่างหนึ่งจากภายในห้องนี้

นี่คือความงดงามของยุคสมัยแห่งอุตสาหกรรม

“ถ้าพวกเราไม่สามารถคว้าชัยชนะในสงครามแห่งโชคชะตาได้ หลังจากนี้อีกหลายร้อยปี ที่แห่งนี้คงจะกลายเป็นโบราณสถานอีกแห่งสินะ” โรแลนด์พูดเสียงเบาๆ

ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นโบราณสถานที่มีสไตล์แตกต่างจากโบราณสถานของอารยธรรมโบราณและของปีศาจโดยสิ้นเชิง

รอยขูดขีดเล็กๆ ที่อยู่บนแผ่นตะกั่วนั้นเป็นรอยประทับที่มนุษย์เป็นคนทำขึ้นมา