บทเพลงสรรเสริญ

ตอนที่ 572 บทเพลงสรรเสริญ

ในตอนที่ทั้งสองคนมาถึงลานเมือง ที่ตรงนั้นก็เต็มไปด้วยชาวบ้านที่มานั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขี้ยวงูเพิ่งจะเคยเห็นคนมารวมตัวอยู่ในที่เดียวมากมายขนาดนี้เป็นครั้งแรก แม้แต่ตอนที่ป้อมปราการลองซองมีการแจกจ่ายอาหาร คนก็ยังไม่เยอะจนน่าตกใจขนาดนี้

เขาประมาณคร่าวๆ ว่าคนที่มาที่นี่เพื่อดูละครเวทีน่าจะมีมากกว่า 5,000 คน

ลานเมืองเองก็เปลี่ยนไปจากเดิม จากคำบอกเล่าของคนในพื้นที่ นี่เป็นการสร้างลานเมืองขึ้นมาใหม่เป็นครั้งที่ 3 แล้ว พื้นราบขนาดใหญ่กลายเป็นชามขนาดยักษ์ที่ลู่ลงมาเป็นชั้นๆ ได้ยินว่าเป็นสนามแบบขั้นบันไดอะไรเนี่ยแหละ ตามทฤษฎีแล้วงานวิศวกรรมก่อสร้างที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้ อย่างน้อยๆ ก็ต้องใช้เวลา 1 – 2 ปีกว่าจะสร้างเสร็จ แต่นี่เหมือนมันจะสร้างเสร็จเรียบร้อยในเวลานี้เพียงแค่ครึ่งเดือน แล้วก็ไม่มีใครรู้ด้วยว่าดินที่ถูกขุดออกมาพวกนั้นไปอยู่ที่ไหน

เช่นนี้แล้ว เวลาทุกคนดูการแสดงก็จะสามารถนั่งบนขั้นบันไดได้ ไม่ต้องยืนดูจนกระทั่งขาชา ทัศนวิสัยในการรับชมก็ดีกว่าเดิมมาก ขอแค่หาที่นั่งว่างๆ ได้ก็พอ ส่วนพวกคนที่มาช้าก็ได้แต่ต้องอยู่รอบๆ ลานคอยเขย่งเท้าดูเท่านั้น