การตัดสินใจที่เด็ดขาด

บทที่ 266 การตัดสินใจที่เด็ดขาด

“ใต้ฝ่าละอองฯ เหตุใดป่านนี้แล้วกระหม่อมยังไม่ได้ข่าวจากพี่ชายกระหม่อมเลยพ่ะย่ะค่ะ”

คำถามของเอ็ดทำให้ทอว์ฟิคอึ้งไปเล็กน้อย จริงสิ เขาส่งเลห์แมน โฮธไปกวาดล้างดินแดนตะวันตกตั้งแต่สองเดือนก่อนแล้วนี่นา หากรวมเวลาเดินทางไปกลับแล้ว เขาก็ควรส่งข่าวมารายงานบ้าง หรือไม่อีกทีก็คือเขากลับถึงเมืองหลวงแล้ว

แม้หนึ่งในภารกิจของเลห์แมนจะเป็น ‘การชิงอำนาจปกครองดินแดนตะวันตก’ ก็ตาม แต่ทอว์ฟิครู้ดีว่า คนหนึ่งพันห้าร้อยคนนั้นหลังจากกินยาแล้วก็แทบไม่ต่างอะไรจากคนพิการ เลห์แมนไม่น่าจะใช้คนพวกนี้ยึดดินแดนตะวันตกได้ ดังนั้น เป้าหมายหลักๆ จึงเป็นการปล้นยาที่อยู่ในโบสถ์ประจำป้อม สืบหาข้อมูลเกี่ยวกับการทำสงครามของดยุก และโจมตีเมืองชายแดนเพื่อผลาญกำลังทหารของโรแลนด์มากกว่า

กลยุทธ์นี้ใช้ได้ดีกับการ์เซียมาตลอด ต่อให้ยึดท่าเรือเคลีย์วอเตอร์ไม่ได้ ก็ยังบดขยี้กองพลเรือนของอีกฝ่ายให้พินาศได้ มิหนำซ้ำอัศวินที่นำทัพส่วนใหญ่ก็กลับมาได้อย่างปลอดภัยด้วย ตราบใดที่เขายังเกณฑ์คนไร้ค่าพวกนั้นมาได้เรื่อยๆ เขาก็สามารถโจมตีอีกฝ่ายได้เรื่อยๆ เช่นกัน