เอกภาพ

บทที่ 452 เอกภาพ

ขุนนางกบฏพ่ายแพ้ต่อกำลังของกองทัพที่หนึ่งอย่างราบคาบ ระหว่างการปะทะกันเพียงไม่กี่ครั้งนั้น แค่กองปืนยิงรอบเดียวก็รู้ผลแพ้ชนะแล้ว ทหารยังไม่ทันเปลี่ยนรังเพลิง แนวป้องกันของอีกฝ่ายก็แตกกระจาย พวกเขาทิ้งศพสิบกว่าศพไว้แล้ววิ่งหนีเอาตัวรอด กองทัพที่หนึ่งจึงมักใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับไล่ล่าและจับตัวศัตรูมากกว่า

ขวานเหล็กบุกยึดที่ดินวันละผืน โดยเรียงจากที่ดินของตระกูลแอลลาเฟียร์ วูล์ฟ และไวดล์โรสตามลำดับ แต่ตอนที่กองทหารเดินทางมาถึงที่ดินของตระกูลเมเปิลลีฟนั้น ความเร็วในการบุกโจมตีของพวกเขาก็ลดลง

พวกเขาพบอุปสรรคที่คาดไม่ถึง

“บ้าจริง นี่มันป้อมปราการชัดๆ” ไบรอันมองปราสาทเอิร์ลที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า ก่อนจะถ่มน้ำลายอย่างหัวเสีย “มีแม้กระทั่งคูเมือง!”

“ระหว่างการปะทะเมื่อครู่นี้มีคนได้รับบาดเจ็บหรือไม่” ขวานเหล็กถามหน้าเครียด

“บาดเจ็บไปสองคน คนหนึ่งถูกธนูยิงแขน ส่วนอีกคนถูกธนูยิงหลังขณะถอย โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก” ไบรอันขมวดคิ้วว่า “ศัตรูมีแค่ธนูกับหน้าไม้ก็จริง แต่พวกเรายิงจากล่างขึ้นบนค่อนข้างลำบาก แบบนี้เสียเปรียบแท้ๆ”