แอชเชส (1)

บทที่ 157 แอชเชส (1)

ทุกคนที่มารับเธอเป็นแม่มด ทาซาไม่ได้โกหก แอชเชสสัมผัสพลังวิเศษในตัวพวกเธอได้ ทั้งยังวิเคราะห์ความแข็งแกร่งของพลังได้คร่าวๆ ด้วย...คนที่นำอยู่หน้าขบวนมีพลังที่ยอดเยี่ยมมาก พลังวิเศษของเธอราวกับดาบคม แค่แอชเชสเพ่งความสนใจไปที่พลังของเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบๆ แล้ว

“ข้าชื่อแอชเชส ยินดีที่ได้รู้จักพี่น้องชาวสมาคมทุกคน” เธอวางดาบเล่มใหญ่ลง แล้วเข้าไปกอดแม่มดทั้งสี่ทีละคน...ไม่สิ เธอคิด น่าจะมีห้าคนนี่นา แอชเชสเงยหน้าขึ้นฟ้าก็เห็นจุดดำๆ ที่บินวนอยู่ข้างบน “นางไม่ลงมาหรือ”

“นางนำทางให้พวกเราน่ะ” แม่มดที่นำหน้าขบวนยิ้ม “ข้าชื่อไนติงเกล” จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่แม่มดอีกสามคน “บุ๊ก ลีฟ และเอคโค” สุดท้ายจึงบุ้ยปากไปด้านบน “ส่วนนั่นไลต์นิ่ง”

แอชเชสเห็นบุ๊กก็พลันชะงักไป พลังวิเศษในร่างกายอีกฝ่ายให้สัมผัสที่บางเบา คล้ายกับหมอกจางๆ ที่ปกคลุมอยู่รอบกาย ความรู้สึกนี้ทำเอาเธอตกใจไม่น้อย “อมนุษย์หรือ”

ไนติงเกลผุดสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย “เจ้ามองเห็นพลังวิเศษหรือ”