การซุ่มโจมตีที่แม่น้ำแดง (1)

บทที่ 280 การซุ่มโจมตีที่แม่น้ำแดง (1)

กองเรือฝ่ายศัตรูเข้าใกล้ทางแยกแม่น้ำแดงช้ากว่าที่คิดไว้ครึ่งวัน จนกระทั่งช่วงบ่ายของวันที่สี่ กองเรือสิบลำถึงได้แล่นช้าๆ เข้ามาในขอบเขตสายตา

แวนนาที่รู้ข่าวแล้วเดินไล่ไปตามห้องแต่ละห้อง เพื่อสั่งกองปืนใหญ่ที่เขารับผิดชอบให้เตรียมพร้อม จากนั้นจึงกลับมาที่ตำแหน่งยิงของตัวเอง

“ศัตรูอยู่ไหนหรือ” ร็อดนีย์เปิดหน้าต่างเป็นช่องเล็กๆ แล้วมองออกไปด้านนอก

“ยังห่างจากพวกเราหลายร้อยเมตรอยู่” แคตคลอว์ซึ่งทำหน้าที่สังเกตสัญญาณธงร้องบอกขณะหมอบอยู่กับหน้าต่างหลังคา “ข้ายังมองไม่เห็นเงาพวกเขาด้วยซ้ำ หญ้าบนหลังคาเยอะจริงๆ”

นอกจากช่องหน้าต่างแล้ว ห้องแต่ละห้องยังเจาะรูบนหลังคาด้วย แค่เดินขึ้นบันไดดินไปสองขั้น ก็จะเห็นสถานการณ์ในแม่น้ำแดงได้อย่างชัดเจน

“หากเป็นเรื่องหญ้า ข้าว่าพลังของแม่มดผมเขียวคนนั้นน่าเหลือเชื่อที่สุดแล้ว” โพเมโลเช็ดกระสุนปืนใหญ่ที่มีรอยสนิม “ไม่ว่านางไปที่ไหน ต้นหญ้าบางๆ ก็โตพรวดพราดได้ราวกับเส้นผม ปกคลุมหลุมหลบภัยเสียมิดชิด ดูเผินๆ ไม่ต่างจากเนินดินทั่วไปแม้แต่น้อย”