สยายปีก
บทที่ 295 สยายปีก
พริบตาที่เห็นโรแลนด์ถูกทำร้ายนั้น ไนติงเกลรู้สึกราวกับหัวใจถูกขยี้อย่างแรง
เสียงเอะอะรอบด้านพลันลอยห่างออกไป เธออยากจะเข้าไปประคองอีกฝ่าย แต่พบว่าร่างกายกำลังหนาวเหน็บและแข็งทื่อ มือของเธอสั่นน้อยๆ นอกจากเสียงกรีดร้องที่ร้องออกมาโดยสัญชาตญาณแล้ว เธอก็ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง แม้แต่จะก้าวเดินสักก้าวก็ยังลำบาก
เธอกลัวว่าร่างของโรแลนด์จะค่อยๆ เย็นชืดลงในอ้อมกอดเธอ
เธอกลัวว่าเขาจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก
แค่คิดถึงตรงนี้ ไนติงเกลก็หายใจลำบากแล้ว
นับตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยมีครั้งไหนที่เธอรู้สึกอับจนหนทางเหมือนครั้งนี้มาก่อน
สุดท้ายก็เป็นอันหน้าที่เคลื่อนไหวก่อนใครตามเคย...เธอนั่งยองๆ ลง แล้วเสกไฟสีดำคลุมบาดแผลของโรแลนด์ไว้ เปลวไฟที่ไร้แสงผุดควันสีขาวออกมาเป็นระลอก พร้อมกับส่งเสียงดังเปรี๊ยะปร๊ะออกมา เมื่อไฟสีดำดับลงแล้ว บริเวณบาดแผลของโรแลนด์ก็กลายเป็นสีดำเกรียม
เลือดที่ไหลเป็นสายหยุดลงในที่สุด
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com