ข้อตกลงพันธมิตร

บทที่ 400 ข้อตกลงพันธมิตร

ตามธรรมเนียมปกติแล้ว เขาควรต้องต้อนรับทูตจากต่างอาณาจักรในโถงวัง แต่เวลานี้ ที่นั่นเพิ่งจะเก็บกวาดเศษหินที่ถล่มลงมาเสร็จ กว่าจะซ่อมแซมจนเหมือนเดิมได้ก็อีกนาน พอคิดถึงตรงนี้ ทอว์ฟิคก็ยิ่งแค้นโรแลนด์มากขึ้นไปอีก

“พาพวกเขาไปที่ห้องหนังสือของข้า” เขาพึมพำอยู่สักครู่ ในที่สุดก็ตัดสินใจรับรองอีกฝ่ายในวังหลวง ไม่ว่าจะอย่างไร การต้อนรับทูตในห้องใต้ดินก็ถือว่าเสียมารยาทอย่างยิ่ง

ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมอาณาจักรดอว์นจึงส่งทูตมาเกรย์คาสเซิลเวลานี้ มิหนำซ้ำยังทำอย่างปิดๆ แอบๆ ด้วยนั้น เขาเองก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกเหมือนกัน หากเป็นอีกสองอาณาจักร ก็คงไม่แคล้วมาขอความช่วยเหลือนั่นล่ะ...หากไม่ใช่เรื่องเสบียง ก็ต้องเป็นเรื่องเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม ในหมู่ขุนนางมีคำพูดที่ว่า คนที่ติดต่อมาในฤดูร้อนคือสหาย คนที่ติดต่อมาในฤดูหนาวคือศัตรู ในกรณีของอาณาจักรก็เช่นกัน ทว่าดอว์นเป็นกรณีพิเศษ...แม้พื้นที่ปกครองของพวกเขาจะไม่ใหญ่ แต่ก็ไม่ขาดแคลนทรัพยากรแม้แต่น้อย พวกเขาจะนำแพรพรรณและเสบียงจำนวนมากมาแลกน้ำหอมและแก้วคริสตัลจากเกรย์คาสเซิลเป็นประจำทุกปี