อัศวินแห่งแอลลาเฟียร์ (2)

บทที่ 133 อัศวินแห่งแอลลาเฟียร์ (2)

ไพรซ์ถูกค้นตัวอีกรอบก่อนเข้าโถงรับแขก รอบนี้พวกเขาตรวจเข้มกว่าเดิมมาก ไล่ตั้งแต่หัวจดเท้า ตรงไหนที่พอจะซ่อนมีดหรือกริชได้จะถูกคลำอย่างละเอียด แม้แต่พื้นรองเท้าก็ไม่เว้น

จากนั้น เขาก็ได้เห็นหน้าคนที่บดขยี้กองทัพดยุกในโถงใหญ่...เจ้าชายลำดับที่สี่แห่งอาณาจักรเกรย์คาสเซิล ผู้ปกครองเมืองชายแดน และเจ้าของดินแดนตะวันตกคนใหม่ โรแลนด์ วิมเบิลดัน

เจ้าชายองค์นี้มีผมยาวสีเทาอันเป็นลักษณะเฉพาะของเชื้อพระวงศ์ หน้าตายังดูอ่อนเยาว์มาก อายุน่าจะประมาณยี่สิบกว่าๆ เขาไม่ได้มัดผมหรือสวมมงกุฎใดๆ นิ้วเรียวยาวที่ถือพู่กันขนห่านก็ไม่ได้สวมแหวนเพชรหรือปลอกนิ้วสักวง แม้แต่สร้อยคอมือก็ไม่ใส่...นับเป็นภาพที่หาดูได้ยากมากในหมู่ชนชั้นสูง

“ไพรซ์ ดีซา อัศวินของเอิร์ลตระกูลแอลลาเฟียร์ใช่หรือไม่” โรแลนด์นั่งพิงเก้าอี้ พลิกดูใบรายชื่อในมือ

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท” ไพรซ์คุกเข่าลงหนึ่งข้าง

จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่อยากเชื่อเลยว่า ชายหนุ่มผู้ไม่มีแม้แต่หนวดเคราบนหน้าคนนี้จะนำทัพนายพรานและคนงานเหมืองบดขยี้ดยุกไรอันผู้ครอบครอบดินแดนตะวันตกมานานปีจนย่อยยับได้