มนตร์แห่งสลีปปิ้ง

บทที่ 320 ‘มนตร์แห่งสลีปปิ้ง’

ณ เกาะสลีปปิ้ง ฟยอร์ด

“คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าลูกค้าคนแรกของ ‘มนตร์แห่งสลีปปิ้ง’ จะเป็นท่าน” ทิลลียิ้มพลางยื่นซุปปลาร้อนๆ ให้อีกฝ่าย “ท่านช่วยพวกเราสำรวจโบราณสถานที่หมู่เกาะชาโดว์ได้มากจริงๆ”

“ฝ่าบาทเกรงพระทัยไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ธันเดอร์รับซุปปลาจากอีกฝ่าย “หากเป็นพื้นที่ทะเลส่วนนั้น ต่อให้ไม่จ้าง กระหม่อมก็ยินดีไปเสมอพ่ะย่ะค่ะ ที่จริงแล้ว หากไม่มีแม่มดเดินทางไปด้วย พื้นที่ฝั่งตะวันออกของหมู่เกาะชาโดว์ก็ถือว่าอันตรายสำหรับนักผจญภัยพอดู” เขาจิบซุปปลาไปหนึ่งอึกแล้วพ่นไอร้อนออกมา “อ้า...ซุปปลาหางดำนี่รสชาติยอดเยี่ยมจริงๆ”

ชาวฟยอร์ดไม่นิยมดื่มชาดำหรือเบียร์ พวกเขานิยมกินวุ้นปลาเย็นๆ ในฤดูร้อนที่ร้อนจัด และกินซุปปลาร้อนๆ เมื่อถึงฤดูหนาว ปลาแต่ละชนิดที่ผ่านการเคี่ยวแล้วจะให้รสชาติที่ต่างกัน ทิลลีค่อยๆ เรียนรู้เรื่องพวกนี้หลังจากที่มาอยู่เกาะสลีปปิ้งแล้ว

“ดังนั้น ท่านถึงได้กระตือรือร้นที่จะใช้บริการของ ‘มนตร์แห่งสลีปปิ้ง’ ถึงเพียงนี้”