บทที่ 313 สงครามวิญญาณ
นานแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้สัมผัสแสงอาทิตย์ที่อบอุ่นเช่นนี้
การ์เซียยืนสูดหายใจอยู่กลางสวนดอกไม้ กลิ่นหอมของโรสแมรีลอยตามสายลมเอื่อยมาเข้าจมูกเธอ
ที่นี่ไม่ใช่อาณาจักรอีเทอร์นัลวินเตอร์ ดินแดนเหนือสุดไม่มีอะไรนอกจากลมหนาว ดินแห้งๆ และดอกโคลต์ฟุตที่ปราศจากกลิ่นหอม ในสวนหลังปราสาทมักตากเนื้อแห้งและไส้หมูตลอดเวลา ทำให้มีกลิ่นคาวเข้มข้นอบอวลอยู่เสมอ และที่นี่ก็ไม่ใช่ท่าเรือเคลียร์วอเตอร์ เพราะในสายลมไม่มีความชื้นและกลิ่นเค็มที่คุ้นเคย มิหนำซ้ำเวลาหลับตาก็ไม่ได้ยินเสียงคลื่นกระทบฝั่งเหมือนทุกครั้งด้วย
ที่นี่คือวังหลวงแห่งเกรย์คาสเซิล เธอคิด
ทว่า...มันต่างจากภาพในความทรงจำพอสมควร
การ์เซียนั่งลงริมแปลงดอกไม้ แล้วลูบมือไปตามอิฐอันหยาบกระด้าง...นับตั้งแต่ที่เธอเล่นซ่อนแอบที่นี่ แล้วล้มหัวฟาดขอบแปลงดอกไม้จนเลือดไหลโชกหน้าเป็นต้นมา เสด็จพ่อก็ทุบอิฐพวกนี้ทิ้ง แล้วเปลี่ยนเป็นกรวดเนื้อละเอียดแทน คราวนี้มันก็เกี่ยวขาเธอไม่ได้แล้ว ทว่ามันก็ไม่สามารถใช้เป็นที่หลบซ่อนได้เช่นกัน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com