บังเอิญพบ

บทที่ 432 บังเอิญพบ

เนื่องจากการเดินทางครั้งนี้เป็นไปอย่างลับๆ ดังนั้นจึงไม่มีใครมารับเขา

อ็อตโตไม่คิดจะพุ่งตรงไปยังปราสาททันทีที่มาถึง สิบปากว่าย่อมไม่เท่าตาเห็น เขาตั้งใจจะสำรวจดินแดนใต้ปกครองของเจ้าชายสักวันสองวันก่อน จากนั้นจึงค่อยสืบข่าวจากขบวนการใต้ดินของที่นี่

เพียงเดินออกจากห้องโดยสารเรือมาเหยียบสะพานท่าเรือ เขาก็ตกตะลึงกับภาพตรงหน้า

นี่คือ...ท่าเรือของเมืองแถบชายแดนจริงๆ หรือ

ท่าเรืออิฐสีน้ำตาลแดงถูกสร้างอยู่ในพื้นที่ขนาดหลายร้อยก้าวริมแม่น้ำ มีสะพานท่าเรือต่อเชื่อมเป็นระยะ จุดเชื่อมระหว่างสะพานท่าเรือกับท่าเรือมีป้ายบอกลำดับไว้ อ็อตโตนับคร่าวๆ ดูได้ทั้งหมดยี่สิบหกป้าย...พวกมันเรียงกันอย่างเป็นระเบียบราวกับหนวดที่ยื่นออกมาจากฝั่งแม่น้ำ บ้างก็มีหิมะเกาะ บ้างก็เผยให้เห็นแผ่นไม้สีเหลืองน้ำตาลที่อยู่ด้านใน นั่นแปลว่าแม้จะอยู่ในช่วงเดือนแห่งปีศาจ ท่าเรือแห่งนี้ก็ยังมีคนดูแลตลอดเวลา

แม้แต่ท่าเรือที่เมืองหลวงของเกรย์คาสเซิล ก็ยังมีความยาวและจำนวนสะพานท่าเรือไม่ถึงครึ่งของที่นี่ด้วยซ้ำ!

ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาตะลึงยิ่งกว่าก็คือ เรือที่จอดเทียบอยู่ริมท่า