แผนพัฒนาเมืองชายแดน

บทที่ 183 แผนพัฒนาเมืองชายแดน

“มันคืออะไรเพคะ” ไนติงเกลมองหินที่ดำสนิทจนสะท้อนประกายบนโต๊ะ

“หินออบซิเดียน” โรแลนด์ไม่เงยหน้า ยังคงก้มหน้าก้มตาวาดรูปต่อไป

“หินออบ...อะไรนะเพคะ”

“ไม่มีอะไร ข้าพูดไปเรื่อยเปื่อยน่ะ” เขาถอนใจ เห็นแค่รูปทรงกับสีจะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นหินอะไร เขาไม่ได้เรียนธรณีวิทยามาเสียหน่อย หรือต่อให้เป็นโลหะบริสุทธิ์ ก็ใช่ว่าเขาจะแยกออกเสมอไป แล้วจะนับประสาอะไรกับแร่เล่า ความรู้อันน้อยนิดในสมองเขาบอกเขาว่าแร่ส่วนใหญ่มีองค์ประกอบที่ซับซ้อน หากสารเจือปนต่างกัน สีก็จะต่างกันไปด้วย ดูอย่างแร่เหล็กก็ได้ เฮมาไทต์ ไพไรต์ และซิเดอไรต์มีรูปลักษณ์ภายนอกที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง อย่างไพไรต์บางครั้งก็ออกประกายสีเหลืองอ่อน ทำให้คนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแร่ทอง จึงได้ฉายาว่าทองคนโง่

ส่วนเรื่องทนความร้อนนั้น...เดิมทีสารประกอบเคมีก็ไม่มีจุดหลอมเหลวที่แน่นอนอยู่แล้ว นอกจากนี้ยังต้องดูสารเจือปนและองค์ประกอบอื่นๆ ด้วย เขาคงไม่สามารถจำแนกประเภทแร่ได้โดยดูจากอุณหภูมิจุดหลอมเหลวเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้โลหะยังจับตัวกันด้วยพันธะไอออนิก หากไม่รู้วิธีสกัดแร่ให้บริสุทธิ์ เผาไปก็เปล่าประโยชน์