ลอบสังหาร (2)

บทที่ 231 ลอบสังหาร (2)

เฟซเลสรู้สึกเย็นยะเยือกไปทั้งร่าง เป็น...เป็นไปได้อย่างไรกัน

เธอกลืนน้ำลายก่อนจะลดเสียงถามอีกฝ่าย “เจ้าล้อเล่นอะไรน่ะ ข้าก็คือเฟิร์ตอย่างไรเล่า”

อีกฝ่ายคงไม่บังเอิญรู้จักทหารคนนี้หรอกกระมัง ในค่ายมีทหารตั้งมากมาย เธอจะจำชื่อทุกคนได้หมดเชียวหรือ

ทว่าอีกฝ่ายกลับหัวเราะเสียงเย็น “อย่างนั้นหรือ ข้าไม่ยักรู้มาก่อนว่าร่างกายผู้ชายก็เก็บพลังวิเศษได้เหมือนกัน หากเจ้าไม่ใช่แม่มดที่แอบเข้ามาในค่ายเพราะมีจุดประสงค์บางประการ เจ้าก็ต้องเป็นพ่อมดที่หาตัวได้ยากยิ่ง แต่ไม่ว่าจะเป็นคำตอบไหน เจ้าก็ไม่มีทางเป็น ‘เฟิร์ต’ อย่างที่พูดแน่นอน เพราะกองทัพที่หนึ่งไม่มีตัวประหลาดเช่นเจ้า”

คนคนนี้...มองเห็นพลังวิเศษอย่างนั้นหรือ อัฟราใจตกไปถึงตาตุ่ม เธอรู้แล้วว่าทำไมตัวเองถึงถูกจับได้ แม่มดในค่ายนี้ไม่ได้มีแค่สี่คน และผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเธอนี้ก็เป็นแม่มดเหมือนกัน มิหนำซ้ำยังมีพลังประเภทตาวิเศษด้วย คัมภีร์เวทศักดิ์สิทธิ์ของศาสนจักรกล่าวถึงพลังชนิดนี้ว่า...มันเป็นพลังย่อยชนิดหนึ่งจากจำนวนหลายร้อยชนิด และไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อพลังหลักทั้งนั้น