ปรับกระบวนทัพ (แก้ไข)
บทที่ 92 ปรับกระบวนทัพ
“อย่างนี้พวกเราก็หมดหน้าที่แล้วกระมัง” ที่ลานเมือง แคตคลอว์กวาดเศษขี้เถ้าพลางพูดอย่างเสียดาย “ข้าไม่อยากกลับไปทำงานที่เหมืองเลย บอกตามตรงนะ ตอนนี้ข้าชักคิดถึงเดือนแห่งปีศาจเสียแล้ว”
“นั่นสิ ข้าก็ไม่อยากทำงานกับก้อนหินพวกนั้นเหมือนกัน” โพเมโลว่า “ที่สำคัญที่สุดคือ ค่าจ้างต่างกันคนละเรื่องเลย จะมีงานที่ไหนดีเหมือนกองปืนใหญ่อีก มีเนื้อกินทุกวัน แล้วยังได้ค่าตอบแทนสิบห้าเหรียญเงินทุกเดือนอีก”
“พูดอะไรโง่ๆ” แวนนาที่ถือคบไฟอยู่อีกด้านพูดอย่างไม่สบอารมณ์
“ครั้งนี้เพราะเจ้าชายแจกอาหารเยอะหรอกเลยไม่มีใครอดตาย ดูเมื่อสองปีก่อนสิ คนในเขตเมืองเก่ากว่าครึ่งอยู่ไม่พ้นฤดูหนาวด้วยซ้ำ!
เจ้ายังคิดถึงเดือนแห่งปีศาจอยู่อีกหรือ แล้วอีกอย่าง กองทัพก็จะยังอยู่นี่ล่ะ เจ้าชายทรงเรียกพวกเราเข้ากองปืนใหญ่ เสียดินปืนไปตั้งเยอะขนาดนั้น คงไม่ได้แค่จะทรงฟังเสียงตูมตามกระมัง”
“แต่ไม่มีสัตว์อสูรแล้วนี่ เจ้าชายจะยังทรงต้องการกองปืนใหญ่ไปทำไม” ร็อดนีย์กุมไม้กวาดถาม
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com