ราชินี

บทที่ 51 ราชินี

แสงอาทิตย์ยามเย็นส่องผ่านหน้าต่างทรงสูงแคบที่ระเบียงเข้ามาประทับทั่วผิวพื้น สะท้อนลายเส้นสีแดงหม่นลงบนกำแพง

ที่ที่สามารถมองเห็นพระอาทิตย์ตกยามเย็นได้ในอาณาจักรนี้มีอยู่ไม่กี่แห่ง และท่าเรือเคลียร์วอเตอร์ก็เป็นหนึ่งในนั้น หิมะและลมหนาวในเดือนแห่งปีศาจแทบไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อที่นี่เลย นอกจากกองเรือสำเภาดำที่ไม่สามารถออกทะเลได้แล้ว เมืองทั้งเมืองก็ยังคงวุ่นวายดังเช่นปกติ

การ์เซีย วิมเบิลดัน ผู้ปกครองเมืองท่าแห่งนี้กำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะใต้หน้าต่าง อ่านจดหมายในมืออย่างจริงจัง แสงอาทิตย์ยามเย็นย้อมผมสีเทาของเธอจนกลายเป็นสีทอง แสงและเงาที่ทาบทับบนใบหน้าขับให้เค้าโครงเครื่องหน้าของเธอยิ่งเด่นชัด เพิ่มเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์และความองอาจสง่างาม

ฟาเรียนยืนอยู่ข้างๆ เธอมาพักใหญ่แล้ว

แม้ว่าเธอใช้เวลาในการอ่านจดหมายฉบับนี้นานกว่าเวลาอ่านจดหมายปกติมาก แต่ฟาเรียนก็ยังเลือกที่จะรอเงียบๆ...เขาไม่อยากเป็นคนทำลายความสงบนี้

ในที่สุด การ์เซียก็ถอนใจเบาๆ ก่อนจะวางจดหมายลง

“เสด็จพ่อสวรรคตแล้ว”

ฟาเรียนตะลึง “อะไรนะพ่ะย่ะค่ะ”