ตอนที่ 77 ทำอย่างไร ได้อย่างนั้น
หลินหลันออกจากหอตำราแล้วกลับไปยังห้องหลัก หลี่หมิงอวินซึ่งเฝ้ารอผลการซักไซ้ไล่ความของหลินหลันมาโดยตลอด หลินหลันส่ายหน้าโดยไม่รอให้เขาได้อ้าปากเอ่ยถาม
หลี่หมิงอวินมีสีหน้าเคร่งขรึม “ข้าจะไปถามนาง...”
หลินหลันกล่าว “ช่างเถอะ ข้าได้ให้โอกาสนางแล้ว เป็นนางเองที่ไม่ต้องการ ต่อให้นางไม่เปิดปากบอก ข้าก็มีวิธีที่จะตรวจสอบให้กระจ่างได้”
อวี้หลงชงชาน้ำผึ้งเข้ามาให้ “ เอ้อร์เส้าหน่ายนาย ท่านดื่มก่อนสักหน่อยเถิด!”
นับแต่เกิดเรื่องขึ้น นายหญิงซึ่งยุ่งจนตัวเป็นเกลียว จึงไม่ทันได้หายใจหายคอให้โล่งอก
หลี่หมิงอวินมองดูสีหน้าอ่อนล้าของหลินหลัน ใบหน้าเดิมที่บึ้งตึงกลับเผยสีหน้ารู้สึกผิดออกมา “ลำบากเจ้าแล้ว”
หลินหลันยิ้มเจื่อน “ลำบากหน่อยไม่เป็นอะไรหรอก แต่ในใจที่รุ่มร้อนนี่สิ ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด! ข้ากำลังคิดอยู่ว่าจะคืนของขวัญล้ำค่าชิ้นนี้กลับไปอย่างไรดี”
หลี่หมิงอวินกล่าวด้วยเสียงเย็นชา “ของขวัญนั่นแน่นอนว่าต้องส่งกลับคืน” เขาได้ออกคำสั่งให้คนนำชิ้นส่วนของงูที่ขาดสะบั้นรวบรวมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
หยินหลิ่วเข้ามาบอกกล่าว “กุ้ยซ่าวกับแม่โจวมาแล้วเจ้าค่ะ”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com