เมืองแก๊สพิษ (4)

[มิชชันพิเศษ: เผชิญหน้ากับความมืดตามลำพัง (0/1)]

[รายละเอียด: บิลลีมีปมเกี่ยวกับความมืดตั้งแต่เด็กเพราะเขาเคยถูกทำโทษด้วยการขังในโรงเก็บของมืด ๆ ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะจับคนที่กลัวอะไรสักอย่างไปอยู่ในสถานการณ์ที่เขาหวาดกลัว แต่สำหรับกรณีของบิลลีบางทีสถานการณ์แบบนั้นอาจจะเป็นยาดีก็เป็นได้]

[รางวัล: สกิลโลว์ไลท์วิชัน]

วินาทีที่เข้าควบคุมร่างบิลลี ผมก็ได้มิชชันสิ้นคิดในทันที เป็นไปตามที่คิดเอาไว้ว่ามิชชันจะเล่นตลกกับจุดอ่อนของตัวละคร มันไม่เข้าท่าเลยที่ให้คนกลัวความมืดอย่างบิลลี เผชิญหน้ากับความมืดโดยไม่มีผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำ ของแบบนี้ถ้าทำแบบไม่ระวังมันมีแต่จะทำให้อาการแย่ลงไม่ใช่เหรอ

แต่รางวัลนั้นดึงดูดใจใช้ได้ ดูมีประโยชน์ดี

โลว์ไลท์วิชันคือสกิลที่ทำให้มองเห็นในที่ที่มีแสงน้อย ผมไม่รู้หรอกว่าถ้าพัฒนาถึงเลเวลสิบสกิลนี้จะได้ผลขนาดไหน แต่ที่มั่นใจได้ก็คือยิ่งเลเวลของสกิลสูงขึ้นก็ยิ่งเพิ่มประสิทธิภาพในการมองเห็น

ผมพาตัวเองในร่างบิลลีไปอยู่ในห้องใต้ดินที่มืดสนิท แอบมองโลกในแง่ดีว่ามันจะไม่น่ากลัวนัก หรือบางทีแค่เหยียบเข้าไปไม่กี่ก้าวมิชชันก็จะจบ แต่มันไม่ได้เป็นแบบนั้น

บิลลีเชื่อเรื่องผีสาง ยิ่งเขารู้ว่าซอมบีมีอยู่จริง ความเชื่อว่าวิญญาณอาจมีอยู่จริงก็ยิ่งรุนแรง ผมกำลังถูกจินตนาการพวกนั้นจู่โจมเข้ามาเป็นระลอก

…ผีมีจริงที่ไหนเล่า… ผมตะโกนอยู่ในใจ

รู้ทั้งรู้แต่ก็ยังกลัว รู้สึกได้เลยว่าในความมืดมีบางอย่างกำลังจ้องอยู่ ห้องนี้ไม่น่าจะมีแม้แต่หนูสักตัวแต่กลับได้ยินเสียงบางอย่างขยับในระยะที่เอื้อมถึง

ผมเหลือบมองหน้าต่างแสดงข้อมูลของระบบ มันคือสิ่งเดียวที่มองเห็นได้ในห้องที่ไร้แสง ไม่มีข้อความที่เตือนว่ามิชชันเสร็จสิ้นกระเด้งขึ้นมา แม้แต่ข้อความแซวจากคาแรคเตอร์อื่นก็ไม่ทำงานระหว่างที่ใช้งานเฟิร์สเพอร์เซินวิว

…ต้องทำใจให้สงบ…

ไม่ได้มีคำใบ้เพิ่ม ผมแค่คิดว่าควรเป็นแบบนั้น ผมสูดหายใจลึก พยายามตัดความคิดอื่น ๆ ออกไปให้หมด

การพูดปลอบตัวเองก็ง่าย แต่การควบคุมจิตใจให้คล้อยตามยังยาก ภาพความทรงจำเก่า ๆ ของบิลลีผุดขึ้นมาไม่จบไม่สิ้น เขาถูกพ่อเลี้ยงจับโยนเข้าไปในห้องมืด เขานึกถึงเรื่องที่เล่าลือกันว่าเจ้าของบ้านคนเก่าตายในห้องนั้น

เกือบครึ่งชั่วโมงที่ทนอยู่ในห้องใต้ดินที่ไม่มีแม้แต่ช่องระบายอากาศ วิงเวียนคลื่นเหียนกับความกลัวที่กระตุ้นให้ร่างกายตึงเครียด แต่ผมกำกับร่างของบิลลีว่าเขาจะวิ่งหนีจากสถานการณ์ที่ผมนำมาเผชิญไม่ได้โดยเด็ดขาด ในที่สุดจุดจบที่รอคอยก็มาถึงจนได้

[มิชชันพิเศษ: เผชิญหน้ากับความมืดตามลำพัง (1/1)]

[คุณทำมิชชันสำเร็จ]

[คุณได้รับสกิลโลว์ไลท์วิชัน]

[มิชชันพิเศษ: ทำมิชชันสำหรับคาแรคเตอร์สำเร็จ (1/4)]

[มิชชันบังคับจบสิ้น ต้องการยกเลิกสกิลเฟิร์สเพอร์เซินวิวหรือไม่]

"ยกเลิกสกิลเฟิร์สเพอร์เซินวิว" ผมพึมพำ

การรับรู้ถึงจิตใจของบิลลีสิ้นสุดลงหลังจากยกเลิกสกิล ผมรู้สึกตัวอีกครั้งก็กลับมาอยู่ในร่างเดิมของตนเองแล้ว ส่วนบิลลีกลับขึ้นมาจากห้องใต้ดินได้เอง เขาคงได้สติกลับมาในเวลาไล่เลี่ยกับที่ผมรู้สึกถึงตัวตนของตนในร่างของตัวเอง

การบรรลุมิชชันพิเศษครั้งนี้ผมเรียนรู้แล้วว่ามิชชันพิเศษของคาแรคเตอร์อันตรายกว่าที่คิดไว้มาก ถ้าผิดพลาด ผมอาจจะติดอยู่ในคาแรคเตอร์นั้นไปจนกว่าจะตายก็เป็นไปได้ ดูเหมือนไม่มีเวลาจำกัดเพื่อบรรลุเป้าหมาย ทุกอย่างอยู่ที่คาแร็คเตอร์ล้วน ๆ ว่าพวกเขาบรรลุตามเงื่อนไขที่มีแต่พวกเขาเองที่ตระหนักดีในการพัฒนาตนเองหรือไม่ การเผชิญหน้ากับความอ่อนแอเป็นจุดอ่อนของมนุษย์ ถ้าคุณเป็นมนุษย์ มีด้านต่าง ๆ มีสิ่งต่าง ๆ หรือเหตุการณ์ที่คุณอยากวิ่งหนี ซึ่งการบีบให้เผชิญหน้า คุณอาจทำเรื่องโง่ ๆ การที่ผมใช้เฟิร์สเพอร์เซินวิว คือผมพยายามกำจัดจุดอ่อนของทุกคน

ขอย้ำอีกครั้ง ในระบบมีเขียนคำเตือนเอาไว้ชัดเจน ถ้าพลั้งเผลอตายในตอนที่สิงอยู่ในร่างคาแรคเตอร์ ทุกอย่างคือจบสิ้น ไม่มีการกลับร่างเดิม ไม่มีรอเกิดใหม่ ตายก็คือตาย