webnovel

Ashanta and Warren (Tagalog)

นักเขียน: Gummy_Sunny
วัยรุ่น
เสร็จสมบูรณ์ · 12.2K จำนวนคนดู
  • 5 ตอน
    เนื้อหา
  • เรตติ้ง
  • N/A
    สนับสนุน
เรื่องย่อ

Paano kung ang taong akala mong di mo kayang mahalin ay bigla kang mahulog? Paano kung ang taong akala mo hindi ka na mamahalin ay mahalin ka bigla? Fall for My Wife

แท็ก
2 แท็ก
Chapter 1Chapter 1

Chapter 1

- Ashanta's POV -

Napabuntong-hininga ako, kinausap ang sarili ko.

Kalma lang, Ash. Tandaan mo, sila ang umampon sayo.

Paakyat na ako ng kwarto ng biglang maalala ko ulit ang batang kalaro ko noon.

Ang batang iyon. Hinding hindi ko sya makakalimutan. Gusto ko syang makita ulit. Pero hindi ko alam kung paano.

"Wag mo na ngang isipin yan. Hindi na ako natutuwa sa mga pumapasok sa isip mo." Saad ko sa sarili ko. Pag-akyat ko ng kwarto ay kinuha ko na ang mga gamit ko at sumakay ng kotse. Pagsakay ko ay dumiretso agad ako ng bahay namin ng asawa ko.

Yes... May asawa na ako.

By the way. Im Ashanta Lopez-Buena. Im 21 years old and im 3 months old married with a man who can't love me back. Mahal ko ang asawa kong si Warren Buena pero alam kong hindi nya ako mamahalin. Pero kahit ganon ay umaasa parin ako.

May mahal syang iba at ang ibang iyon ay ang kapatid ko, Si Athena Lopez. Fiancee sya ni Warren dati pero bigla nalang nag-announce ng kasal ang mga magulang ni Warren. Ang dahilan nila Tita, ayaw daw nila kay Athena kaya ako nalang ang ipinakasal nila sa anak nila.

Ang complicated nohh? Ang hirap nga, ehh.

Ihininto ko ang kotse at pumasok ng bahay. Pagpasok ko ay nandoon ang mga magulang ni Warren.

"Hija!" Bati sa akin ni Tita ang lumapit sya at nakipagbeso sa akin.

"Kumusta po?" Magiliw kong tanong.

"Ok lang. Ikaw, hija? Magkakaapo na ba kami?"

"Naku, wala pa po kami dyan ni Warren." Nahihiyang tanggi nya.

"Kailan nyo ba kami bibigyan ng apo?"

"Hindi na kayo magkakaapo. Kung hindi sana kayo pakialamera sana masaya ako ngayon kasama ni Athena." Malamig na saad ni Warren at iniwan kami sa sala.

"Ang bastos mo talagang bata ka! Bumalik ka dito!" Galit na sigaw ni Tito.

"Honey, tama na. Pabayaan mo na ang anak mo." Saad ni Tita habang nakatingin sa nilakaran ni Warren.

"Aakyat na po ako. Magbibihis lang po ako." Paalam ko habang nakangiti parin. Tumango sila kaya kumilos na ako paakyat. Pag-akyat ko ay naligo ako ng mga 2 minutes tapos bumaba na din agad ako.

"Ohh, hija." Saad ni Tita. "Halika sabay ka na sa amin." Yaya nito sa akin at masaya ko namang pinaanyayahan. "Kumusta ka na, hija?" Tanong nito habang kumakain kami.

"Hmm." Nginuya ko muna ang nasa bibig ko bago nagsalita. "Ayos naman po." Sagot ko at ngumiti.

"Alam mo nakakawala ng pagod ang ngiti mo. Siguro mas nakakawala ng pagod kung apo ko na. Ano, Warren, gusto mo na bang magkaanak?" Tanong ni Tita kay Warren habang nakangiti.

"Not interested." Malamig na saad ni Warren at bumalik sa pagkain. Nagkibit-balikat lang si Tita at kinausap ako.

"Wala pa bang nangyayari sa inyo?" Tanong ni tita na ikinagulat ko.

"Wala pa po." Saad ko at timingin sa plato ko.

"Tsk! Ok lang yan. Tatlong buwan palang kayong kasal. Kaya bilisan nyo na. The clock is ticking!" Sigaw ni tita at nakangiting sumubo. Nagkwentuhan kami ng nagkwentuhan habang ang dalawang lalaking kasama namin ay tahimik na nakikinig sa amin.

"Ohh, sige. Aalis na kami. Good night, Ash." Paalam ni tita sa akin at bumiso ulit saka sumakay ng kotse. Pag-akyat ko ay nakasalubong ko ang asawa ko.

"Aalis ka?" Tanong ko.

"Oo. At hindi ako uuwi." Saad nito at nilampasan na ako. Napabuntong-hininga ako at pumasok ng kwarto ko para matulog.

Naalimpungatan ako ng bigla akong makaramdam ng may humahaplos sa hita ko. Napabalikwas ako ng upo at nagulat ng makitang si Warren iyon.

"Anong ginagawa mo?" Tanong ko sa kanya. Sinamaan nya ako ng tingin at sapilitan akong inihiga. Pagkahiga ko ay hinubad nya ang lahat ng saplot ko ay mabilis nitong hinubad lahat ng saplot nya pagkatapos ay kinubabawan nya ako.

"W-warren, tumigil ka na." Saad ko na may pagmamakaawa. Sinamaan nya ulit ako ng tingin at tumingin sa mga labi ko. Tinitigan nya ng mahabang minuto ang mga iyon ay bigla nyang hinalikan. Di ko alam kung anong gagawin dahil wala pa akong experience sa ganito.

Pumikit nalang ako at hinayaan sya sa gusto nyang gawin. Gumalaw ang mga labi nya at ipinasok ang dila nya sa loob ng bibig ko. Maya-maya ay bigla akong napaungol sa sakit.

"A-ahh... Ang s-sakit, Warren." Saad ko habang nakapikit. Idinilat ko ang mga mata ko at nakitang titig na titig sya sa akin. "Bakit?" Naiilang kong tanong.

"Mas maganda ka pala sa malapitan." Saad nya at nginitian ako. Wala sa sariling napangiti ako.

"Talaga? Ahm... Sorry ha?"

"Para saan?"

"Dito. Wala pa kasi akong experience." Saad ko at nag-iwas ng tingin.

"Ok lang." Saad nito at nagsimula nang umulos.

- Warren's POV -

Nagising ako na sobrang sakit ng ulo ko. Iminulat ko ang mga mata ko at naguluhan ng may naramdaman akong katabi ko. Pagtingin ko ay nagulat ako ng makitang asawa ko iyon.

Wala syang saplot at parang hinang-hina pa. Napatingin ako sa katawan ko at wala din akong saplot. Ilang sandali akong natulala at bigla akong napatingin sa dugong malapit sa puwitan ni Ash.

Isa lang ang ibig sabihin nito. May nangyari sa amin. Naihilamos ko ang mga kamay ko at inalala lahat ng nangyari overnight. Galing ako sa trabaho ng magyaya ang kaibigan ko at lasing akong umuwi.

Nagkamali ako ng napasokan at kwarto ng asawa ko ang napasukan ko. Tapos doon na may nangyari sa amin. Napatingin ulit ako sa katabi ko dahil gumalaw ito. Napatingin ulit ako sa dugo na nasa bedsheet at napabuntong-hininga.

Patay, magkakaanak na ko.

Napailing-iling ako at tumayo na mula sa pagkakahiga ko. Natapos pumasok ng banyo paglabas ko ay tulog parin si Ash.

Muhkang napagod ko sya masyado.

Bigla kong naalala ang pagdaing nito sa sakit kagabi.

Ako ang nakauna sa kanya.

Tumingin ulit ako sa asawa ko at napabuntong-hiningang nilapitan sya. Napag-desisyonan kong gisingin sya. Kumuha ako ng pain reliever at saka ko sya ginising.

"Hoy, Ash. Gising." Saad ko habang mahinang niyoyogyog sya.

"Hmm." Ungol nito na nagpabuhay sa natutulog kong alaga.

"Gumising ka na." Saad ko ng magmulat na ito at pinaupo. "Inumin mo tohh, birth control pill yan. Ayokong magkaanak sayo." Pagsisinungaling ko. Parang may kung anong kumidlat na sakit sa puso ko ng kunin nya iyon at inumin. Pero bigla nya din niluwa na ikinagulat ko.

"Kung ayaw mo, bahala ka. Ako, gusto ko, kaya wala kang magagawa." Saad nya habang nakatitig sa pain reliever na ibinigay ko.

"Inumin mo na. Pain reliever yan." Saad ko at iniwan na sya sa kwarto.

- Ashanta's POV -

Ang weird nya naman ngayon.

Napabuntong-hininga ako at ininom ang pain reliever na ibinigay ni Warren bago lumabas. Nagulat ako ng biglang bumalik si Warren sa loob ng kwarto ko at bigla akong binuhat.

"Oyy, san moko dadalhin? Wag mo ko ilabas. Wala akong damit." Saad ko habang namumula parin.

"Hindi kita ilalabas. Bilis, maglinis ka na." Saad nito at inilagay ako sa bathtub. Sinunod ko iyon at matapos kong linisin ang katawan ko ay tumingin ako sa kanya. Maya-maya ay bigla syang lumapit.

Pagkalabas namin ay inilapag nya ako sa kama ko at lumapit sa closet ko. Naghanap sya doon ng damit at lumapit ulitnsa akin. Tapos ay tinulungan akong magdamit.

"Wag ka nang lumabas. Dadalhan nalang kita ng breakfast. Humiga ka nalang dyan." Saad nito at iniwan ulit ako sa kwarto.

- - - To Be Continued - - -

คุณอาจชอบ

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · วัยรุ่น
4.7
303 Chs