9

Chapter 8

- Gillian's POV -

I was about to get inside the elevator but i suddenly stop when someone get inside faster than me. Hindi ko muna pinansin yon at pumasok na. Pinindot ko ang close bittom but i pinned when i see the woman is looking at me.

"G-Gillian? Ahm... Gillian Meghan Buenavista? Is that you?" Taka naman akong tinignan sya. Sino sya and why the hell she knew my name.

"Yes... That's... Me..." Ngumuti sya sa akin at inabot ang kamay nya.

"Oh my god. Didn't you remember me? Its me! Caroline! Yong ex girlfriend ni Bryan! " Ngumiti lang ako tapos ay iniabot ang kamay ko.

"What are you doing here? Is this company, hiring stupids like you? Oww... How can you understand english if you're stupid. Sorry ha. Siguro na sanay akong magenglish sa---"

" I can understand you, bitch. Stop calling me stupid. Im the C. E. O. " Binigyan kong diin ang CEO.

" What? Is that a prank? " Bumukas na ang elevator at lumabas na ako kasunod ko naman sya at napahinto dahil sa daming cubicle na nasa harap ko. So this is my job. To manage the company. So kung akin na din naman ang companyang ito then. I papaayos ko ito. Hehehe. Its going to be a busy day.

"Guys look oh! This is Gillian! The most stupid student in our school way back in high school! And now, she's telling me that, she's the CEO! Hahaha! That's the biggest prank that make me laugh so hard!" Tawa pa nya. Napatingin ako sa mga tao na nakikita at ang iba naman ay nakahagalpak pa.

"Get ready, everyone! When someone announced that im the new President and CEO! All of you are going to be fired!" Sigaw ko. Pero hindi sila natinag lalo lang sila humagalpak ng tawa.

"May pa english-english pa! Ehh bakit nandito ka sa department ko?! " Medyo malakas nyang sigaw sya siguro ang team leader. Humanda ka. Kayong lahat.

Naglakad na ako at pumunta sa cubicle ko. Kinuha ko ang earphones ko at isinalpak iyon sa tenga ko. Ngunit paglipas ng ilang minuto ay biglang may nagtanggal non pa hablot. Gulat akong napatingin sa gumawa non.

"Ano bang problema mo?" Mahinahong tanong ko.

" Bawal ang gadgets dito sa department ko. " Sya yung babaeng nagsalita kanina. Kinuha nya ang phone ko at sabay pahagis iyong itinapon dahilan para mabasag iyon. Naupo nalang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa ko kanina.

"Wala kang pake kahit nabasag na ang phone mo?" Gulat nyang tanong.

" Bat ba akong magagalut eh... Kaya kong bumili ng sampong cellphone sa isang minuto." Mayabang na sagot ko. Asar naman syang umalis sa cubicle ko. Naupo ulit ako at itinuloy ang ginagawa ko kanina. Ngunit ng sa kalagitnaan ng ginagawa ko ay biglang tumunog ang isa ko pang phone. Tinignan ko kung sino ang tumatawag at bumuntong-hininga dahil kilala ko na kung sino ang nasa kabilang linya.

"Hmm? Im busy, bro... Stop calling..." Pigil inis kong saad.

" Sorry... " Pinatay nya ang linya at gulat akong tumingin sa cellphone kong nasa sahig at basag ulit! Shit! Pangalawa na yon! Inis akong napalingon sa taong may gawa non. Si team leader nanaman.

"Kulit mo ahh! Kaya pala ang yabang mo ehh dalawa cp mo!" Galit nyang sigaw! Tumingin ako sa relo ko at nakita kong lunch break na. Tatalikod na sana ako ng bigla nya akong ipaharap nanaman sa kanya.

"Ang yabang mo talaga ehh noh? Ehh hindi mo nga alam kung anong ginagawa ng department ko ehh! Puro ka lang computer dyan! " Gigil nyang sigaw. Bumuntong-hininga naman ako.

"Wala na ako dito bukas."

"Mabuti naman at mag-re-resign ka na kaagad! Tsk! Di ka bagay dito!" Sabay bigay sa akin ng isang papel na mahaba.

"Ayan! Bilhin mo lahat yan! Para sa lunch namin yan!" Tumingin naman ako at tumingin ulit sa listahan sabay bitaw non sa ere.

"Im not you're secretary here. Im more than your big boss, Miss Elizabeth. " Mahinahon kong saad. Umupo ako at naghintay na padalhan ako ni Gian ng pagkain. Ilang minuoto ang lumipas ay may biglang kumalabit sa akin. Lumingon ako at napangiti dahil si John iyon.

"Di ka daw macontact ni Gian. So we came here." Tumingin sya sa likod nya at nandon si Gian. Napasimangot naman ako dahil sa sinabi nya.

"Ehh kasi yung team leader dito tinapon yung dalawa kong phone kaya di nyo talaga mako-contact yon kasi basag na." Inis namang humarap si Gian sa mga taong nakatungo habang sya ay parang may hinahanap.

"Elize come here!" Galit na sigaw ni Gian. Mabilis naman lumapit sa amin ang team leader nila at inirapan ako.

"Di po totoong ako yon. Its accident." Mayabang nyang saad.

" Then if thats an accident, lets see tomorrow in my office. " Matalim ko syang tinignan ay parang natinag sya dahil iniwas nya sa akin ang paningin nya.

"Tsk! Tsk! This is bad! Calm down ate!" Sigaw nya. At bigla akong hinila. Nang makawala ako sa hawak nya ay tininulak ko sya. Nang maitulak ko sya ay nasa labas na kami, malapit sa may elevator.

"Ano ba? Di pa ako tapos sa kanya!" Pasigaw kong bulong sa kanya.

" Calm down ate! Baka magaya nanaman to, nung high school ka! Dahil sa ginawa mo alam mo bang muntik nang di makapag-aral ulit yung last student na pinaglinitan mo?! Dahil Halos isang year syang nasa ospital ate! So stop! " Pagalit nyang sigaw.

" Ikaw din huminahon ako ng bahala sa girlfriend ko." Singit ni John.

" Girlfriend? " Takang tanong namin ni Gian. Nagkatinginan pa kami ni Gian sabay na natawa. Kahit kailan parehas parin ang daloy ng utak namin ng kapatid ko.

"Ayaw mo ba?" Tanong ni John.

"G-Gusto" nahihiyang sagot ko.

"Edi yon. Girlfriend na kita." Ngumiti sya at taka ulit kaming nagkatinginan ni Gian. Naglakad na si John kaya sumunod na kami.

"Dalhin mo muna si ate sa office mo. Baka makapatay yan ng tao pag nagalit." Natatawang saad ni Gian.

" I know... Im with her that time, and i so empressed with her..." nakangiti sya sabay sulyap sa akin. Napangiti naman ako dahil sa ka-sweet-an nyang yon.