Chapter 25

Paglabas ni Ada sa eskuwelahan, nagpunta siya sa may kanto na sinabi nito at nakita niyang naghihintay si Kent. Agad siyang sumakay sa loob ng kotse.

"Oh, bakit?" tanong ni Ada kay Kent, habang napapaisip parin siya kung bakit pinapauwi na kaagad siya nito.

Subalit ang sinagot ni Kent sa kanya ay isang matamis na halik sa mga labi. Nagulat naman si Ada sa ginawa ni Kent.

Pagkatapos siyang halikan ni Kent ay tinanong niya ulit ito. "Ano nga 'yon? Bakit na tayo uuwi?" muling nagtanong si Ada.

"Dahil dito." Kinuha niya ang phone at iniabot kay Ada.

Nakita ni Ada na maraming mensahe at comments sa fb ni Kent, tungkol sa pagsigaw niya sa rooftop. Binasa niya ang ibang mensahe at nakita niyang madami ang nagtatanong kung sino ang girl sa rooftop at kung kilala ba ni Kent ito. Meron ding mga negative reactions at gali na galit at gustong hunting kung sino man ang girl na iyon.

Nagulat naman si Ada sa naging reaksyon ng mga estudyanteng may gusto kay Kent.

"Grabe naman sila." Nasabi ni Ada habang binabasa ang mga comments ng mga ito.

"Kaya nga uuwi na tayo, baka dumigin ka pa nila. May naka kita ba sayo?" Pag-aalalang tanong ni Kent.

"Hindi, ni hindi nila ako nakita." Ngumiti si Ada.

"Ah, bakit ka nakangiti?" tanong ni Kent.

"Ahmm, wala." Sabi ni Ada at niyakap siya ni Kent.

Maya-maya pa ay huminto ang kotse sa park. Nagulat naman si Ada at nagtaka, dahil ang alam niya ay uuwi na sila ng bahay. Tumingin siya kay Kent at nagtanong.

"Ah, akala ko ba uuwi na tayo?" tanong ni Ada kay Kent.

"Maglakad-lakad muna tayo, maganda ang araw iyon." Nakangiting wika ni Kent.

At pagkatapos ay lumabas na sila ng kotse at naglakad sila sa paligid ng park. Nakita nila ang isang lalake na nagbebenta ng lobo, bumili sila ng lobo na kulay berde. Pagkatapos ay nag-arkila sila ng bike at umangkas si Ada sa bike ni Kent.

Masaya silang sumakay sa bisikleta, sumandal si Ada sa likuran ni Kent at yumakap, habang hawak ang lobo na lumilipad sa hangin. Nilibot nila ang paligid ng park at pagkatapos, sila ay kumain ng sorbetes, habang umupo sa damuhan sa ilalim ng puno.

Pagkatapos ay nakakita sila ng mga bubles na lumilipad sa hangin, agad na tumayo si Ada at hinabol ang mga bubles na parang bata.

Masaya namang nakatingin sa kanya si Kent, habang hinahabol amg mga bula para hindi bumagsak sa lapag. Pinagmasdan din niya ang masayang ngiti ni Ada.

Ang ngiti na nagmumula sa mga mata ni Ada, ay napakagandang pagmasdan. Naimagine niya kung gaano niya kamahal si Ada at lalo pa itong tumitindi sa pagdating ng mga araw.

Nakita ni Ada na nakatitig lang si Kent sa kanya, kaya nilapitan niya ito at niyaya siyang maghabol para sa mga bula.

At masaya silang tumakbo-takbo sa damuhan tulad ng mga batang naroon.

Nang mapagod sila ng kakatakbo ay nagpahinga sila, at umupo ulit sa damuhan.

Humiga si Kent sa damuhan at nag-unan sa mga hita ni Ada, habang ito ay naka-upo at kumakaen ng cotton candy. Paminsan-minsan ay sinusubuan niya si Kent ng cotton candy, habang nag-uusap sila.

"Kent, sana ay laging ganito tayo, napakasaya!" Nakangiting sabi ni Ada habang kumakaen.

"Ada, lagi kitang pasasayahin, kahit lagi kang galit at nakasimangot, hehe." sabi ni Kent.

"Ah, ikaw!" Tinapik naman niya si Kent sa balikat nito.

"Hehe, biro lang! Ang cute mo kaya kapag nakasimangot ka, cuteee." Sabi ni Kent habang pinipisil ang ilong ni Ada.

"Ouchh!" sabi ni Ada at nakahawak din sa kamay ni Kent para alisin ito.

"Kent, paano kung makilala nila ako, na ako ang sumigaw sa bubong? Ano ang gagawin mo?" tanong niya kay Kent.

"Huwag mong isipin yun, ipagtatanggol kita." Habang umupo siya at hinipo ang buhok ni Ada.

"Tawagan mo ako kaagad, kapag inaway ka nila. Hindi ko hahayaan na saktan ka nila." Sabi ni Kent habang nakatitig siya sa mga mata ni Ada.

Naisip naman ni Ada ang mga bad comments sa fb ni Kent.

"Kent, sana matanggap nila ako balang-araw."

"Hindi mo kailangan ang kanilang pahintulot, you are my wife! Wala na silang magagawa dun. The important thing is – ikaw at ako. I love you so much Ada." Mahinahon na sabi ni Kent.

"I love you too Kent." Sagot naman ni Ada.

At dahan-dahang hinagkan siya ni Kent nang buong puso.

Napakagandang sandali iyon, isang matamis na halik mula sa kanya para lamang kay Ada.

Tiyak na ni Ada na hindi siya iiwang mag-isa ni Kent. Matapos silang magmamasyal, ay bumalik sila sa mansiyon.

Nang makarating sila sa mansiyon, dumiretso si Ada sa kanilang kwarto at nauna ng maligo. Pagkatapos niyang maligo at lumabas ng bathroom ay lumapit siya sa kama at kinuha ang phone.

Umupo siya dito habang binabasa ang mga text ni Joice sa kanya.

"Ada, saan ka ba pumunta? Babalik ka pa ba? Hinahanap ka ni Mark."

"Nabalitaan ko, tutugtog daw bukas ang sikat na banda mula sa kabilang school na Second Chance Band. Panoorin natin bukas ang Second Chance Band sa school, kaya pumasok ka ha."

"By the way, alam mo ba pakiramdam ko, may gusto sayo si Mark."

Nagreply siya sa last na text ni Joice.

"Ano ang pinagsasabi mo Joice, ako at si Mark ay magkaibigan lang, noh." Sagot ni Ada.

Ang text naman ni Mark ang binasa niya at ito ang mga text:

"Nasaan ka Ada? May ilang pagkain akong dala, baka gutom ka na, tara kaen na muna tayo."

"Sa kasamaang-palad, umuwi ka na pala, sabi ni Joice. Hindi kita naabutan. Nasaan ba bahay mo, pupunta na lang ako diyan."

"Bakit hindi ka sumasagot? Busy ka ba?"

"Sige, magkita na lang tayo bukas." ang huling text ni Mark.

Habang binabasa ni Ada ang mga text ni Mark, ay hindi naman napansin ni Ada ang paglapit ni Kent sa kanyang likuran.

Dahang-dahan na yumakap si Kent sa kanya at masuyong hinalikan ang kanyang leeg. Nailang naman si Ada sa ginagawang ito ni Kent, kaya sinaway niya ito.

"Kent, ano ba…" Saway ni Ada ka Kent at bahagya siyang umiiwas sa paghalik nito sakanya.

Kumunot naman ang noo ni Kent at bahagyang nainis ito, "Sino ba yang tinetext mo?" Pagkatapos ay bigla niyang inagaw ang phone sa kamay ni Ada.

Nagulat naman si Ada sa pagkuha ni Kent ng cell phone niya. Agad nitong binasa ang mga text na nandoon.

"See, pati si Joice napansin na may gusto sayo si Mark!" sabi ni Kent sa kanya, habang nagpupunas ito ng basang buhok.

"Opinyon lang yun ni Joice. Magkaibigan lang kami ni Mark. Akin na nga yang phone." Sabi ni Ada at sinubukan niyang agawin ito kay Kent. Subalit iniiwas naman ni Kent ang phone sa kanya.

Pilit niya parin kinukuha ito kay Kent hanggang sa tumayo na si Kent at dahil sa matangkad si Kent sa kanya, ay imposibleng makuha niya ito. Nakangiti naman si Kent sa kanya at natatawa ito sa itsura ni Ada, dahil hindi makuha-kuha ang phone kahit anong taktika ang gawin nito.

Maya-maya pa ay nagring ang phone at natigilan silang dalawa, nakita ni Ada na si Mark ang tumatawag.

Kinabahan naman si Ada kung ano ang binabalak na gawin ni Kent, tumingin sa kanya si Kent at sinagot ang phone.

Pinakinggan ni Kent ang boses ni Mark sa kabilang linya, ngunit hindi nagsalita si Kent at nakatitig lamang ito kay Ada.

Maya-maya pa ay nainis na si Kent sa mga pinagsasabi ni Mark sa kabilang linya kaya padabog niya itong ibinigay kay Ada.

"Oh, miss ka na daw niya."

Naiinis na sabi ni Kent at binuhat niya si Ada pabalik sa kama, naupo naman si Ada sa kama at sumandal sa wall.

"Hello." Sagot ni Ada.

"Bakit hindi mo sinasagot yun mga text ko sayo kanina? Nasaan ka ba? Busy ka ba?" Sunod-sunod na tanong ni Mark.

Habang si Kent naman ay hinahalikan ulit ang leeg ni Ada, pilit niyang tinutulak si Kent pero malakas ito.

"Ano kasi, may importante lang akong pinuntahan kanina." Pag-aalibay ni Ada.

"Ganun ba? Nasa bahay ka na ba ngayon? Saan ba ang bahay niyo, pupuntahan na lang kita." Sabi ni Mark sa kabilang linya.

Samantala, kinakabahan si Ada sa ginagawa ni Kent sa kanya, habang hinahalikan nito ang leeg niya ay unti-unting kumilos ang kamay nito, hanggang sa dumako sa ibawbaw ng kanyang malalambot na dibdib, na siya namang nagbigay sa kanya ng ibang sensasyon.

Sinubukan niyang itulak si Kent para tumigil ito sa ginagawa nito.

"Stop it!" Bulong ni Ada.

Subalit ngumisi lang sa kanya si Kent at hinila siya at tuluyan na siyang napahiga siya sa kama. Itinaas ni Kent ang pink shirt niya at hinalikan ang kanyang nipples habang pinipisil ang dibdib niya.

"Uummp…"

Tinakpan ni Ada ang phone at napaungol siya sa ginagawa ni Kent, kahit na pilit niyang itinutulak si Kent.

"Kent for a moment." Pakiusap ni Ada, subalit hindi nakinig si Kent patuloy parin ito sa ginagawa nito.

Kaya naman, nagpaalam na siya kay Mark.

"Sige Mark, bukas na lang." Agad niyang ibinaba ang phone.

"Wait, si Kent ba yun? Kasama mo ba si Kent?" Habol na tanong ni Mark, subalit ibinaba na ni Ada ang linya.

Lalo namang nag-isip si Mark, magkasama sila ni Kent ngayon? Tumingin siya sa orasan, 9 p.m. na ng gabi. Agad naman siyang nanlumo, dahil mas lalong tumindi ang hinala niya na may relasyon yun dalawa. Pero hindi siya makakapayag na kay Kent lang mapupunta si Ada, sila ang bagay ni Ada at dapat silang dalawa ang magkatuluyan.

Pagkatapos na tapusin ni Ada ang linya ng phone ay agad siyang hinalikan ni Kent.

Kent made a violent kiss to her lips, perhaps with jealousy. He punishes her with his kisses. Until he could feel the heat as Ada responded to his kisses. Hanggang sa dahan-dahang inalis ni Kent ang lahat ng damit ni Ada and kissed her neck down to her breasts, as he squeezed them tightly.

Meanwhile, Ada followed Kent actions, she kiss him back and hug his shoulder tightly. Naramdaman niya ang kakaibang init sa kanyang katawan, lalo na sa bandang baba ng pagitan ng kanyang mga hita. Naramdaman niya ang marahas na halik na iyon ni Kent habang inaangkin nito ang kanyang buong pagkatao.

Hinayaan lamang niya si Kent na dalhin siya sa alapaap ng gabing iyon, dahil masaya siya sa nararamdamang pagmamahal sa kanya ni Kent at masaya dito.

Then, they share the night together, with full of love and passion.