webnovel

Chapter 26

Please Vote!

"Why do you look so serious?" Bungad sa kanya ni Woodman ng bumaba siya mula sa hagdan. But, she didn't response to him at dumiretso sa kotse.

Seryoso talaga siya ngayon at hindi nakikipag biruan dahil exam day nila. This is their semestral finals at kailangan ay matalo na niya si Woodman hindi na siya makapapayag na matalo siya si nito muli.

Never! Kaya mataas ang fighting spirit niya ngayon dahil inabot siya ng madaling araw sa pag aaral. Sigurado na siya na matatalo na niya ito.

"What the--" Hindi niya na ituloy ang sasabihin dahil sumakay agad ito sa kotse.

"I told you to ride on other car! Kung ayaw mo mag commute ka!" Hindi niya nakapag pigil na bulyaw dito. Nakita naman niya ang pag silip sa kanila ni Julius mula sa likuran.

"When will you listen to me?! Huh? Are you really pissing me off?!" Nangigil na tanong niya dito.

"Relax, relax. We're not doing anything so, why we'll be defensive?" Depensa naman nito sa kanya.

"You should take law, you're an S class on defensiveness." Sarcastic niyang balik dito at hindi na ito pinansin pa.

Why does he always makes her angry? And bringing out the hell in her? Siguro ay may formula itong tinatago at sinusunod upang ma trigger ang galit niya.

"You're really a pain in the ass." She said to him helplessly and she heard him chuckled. Ilang sandali pa ay nakarating na sila sa school.

"Good luck on our exams." Pahabol nito bago lumabas but, why does it sounds a mock on her? Nanadya ba ito? Humanda ito at hindi siya papatalo.

Ilang mga oras ang lumipas at nag alas singko na. Iyon ang oras ng labas ng resulta ng exam nila at kung sino ang nag top sa kanilang year.

Ginawa naman niya ang lahat ng makakaya niya at sigurado siyang mataas ang kanyang makukuha sa exam dahil hindi naman siya nahirapan sa pag sagot sa mga tanong.

Nakipag siksikan siya sa mga estudyante na kasing competent niya sa pag aaral. She felt nervous and excited at the same time nanlalamig ang kanyang mga kamay. May tiwala siya sa sarili at sa kanyang abilidad kaya siya ang magiging top 1.

Nang bigla na lamang gumuho ang mundo niya ng makita ang resulta ng ranking ng BA 4-A Major in Finance. The top 1 gets a perfect remarks 1.00 at flat na flat and the top 2 gets 1.00 flat too.

"I get a flat one, so why am I ranked 2?!" Naguguluhan niyang tanong at nang mapa dako ang mata niya sa score ay hindi na siya naka imik pa at nalaglag ang kanyang balikat.

She got 98.5% and the top 1 gets 100% as in perfect. No mistake and just pure clean score.

How would she beat that? And she let a deep sigh. Ang akala pa naman niya ay matatalo na niya ito at tiwalang tiwala siya ngunit, imposible yata iyon. May lumapit naman na lalaki sa kanya at inakbayan pa siya.

"You beat me again. I'm ranked six." Iiling iling na sabi nito. And he got 90.2%.

"Why do you look so depressed, Belle?" Curious na tanong ni Theodore sa kanya and she give her deadliest look na wala siya sa mood upang makipag biruan.

"Oh! Ha- ha! My, my. Can you believe it? My almighty Belle is just top 2." He mocked at her. At siniko naman niya ito.

"We're too close." Sabi niya at inalis ang kamay nito sa balikat niya.

"W.wait. Woodman..as in Woodman telecom?!" Gulat naman na tanong nito ng makita ang apelydo ni Woodman.

And she let a sigh, bakit ba ang daldal at ang kulit nito? When will he leave her? Nang bigla na lamang sumulpot si Woodman sa harap nila.

"Congratulations, Rence." Bati nito sa kanya at pinalo niya ito sa tiyan. Narinig naman niya ang pagtawa nito.

"Stop it, Woodman. I'm not in the mood." Na iinis niyang saway dito.

"Should've I make mistakes purposely? Para hindi ka magalit?" Panunukso pa nito sa kanya.

"It's easily been said but, hard to be done." Sarcastic naman niyang sabi dito.

"Yo..your the brother of Luke Riley Woodman? As in Woodman Telecom?" Gulat naman na tanong ni Theodore dito. At walang buhay lamang ito na tumango dito.

"Woah.. Can you believe this? The two most successful businessman and woman in the country is here in this cheap University." He said in shock.

"Kasama ka, so make it three. You are also a part of this cheap University that you are calling." She said spiteful to him.

"My Kuya is the successful businessman not me." Malamig at napaka baba ang boses na tanggi ni Woodman dito.

How did she forget that? Oo nga pala may kapatid ito. Ilang linggo na din silang magkasama sa bahay. Bakit nga ba hindi pa niya ito pinapauwi? Baka nag aalala na din ang kapatid nito dito.

Why does she cares? Kailan pa siya naki alam dito? Minabuti na lamang niyang talikuran ang mga ito.

"Isabelle, ano sabi ng doktor? Can you remove your supporter tomorrow?" Tanong sa kanya iyon ng Prof. nila habang nasa gym at nagpa practice para sa gaganapin na Volleyball game bukas sa intramurals nila. Siya naman ay tumango dito.

"Good! Malakas ang team natin ngayon kaya malaki anh tiyansa natin manalo." Fired up naman na sabi ng Prof. nila. Bigla naman umeksena ang KSP na si Theodore.

"Sir, baka naman puwede pa mag try out?" Singit nito.

"Pero, naka finalize na ang mga player. May first six na din ako." Paliwanag naman ng Prof. dito.

"Sir, give me a chance at hindi kayo magsisisi." Kumbinsi pa nito dito.

"Oo nga, Sir. Pagbigyan niyo na siya." Segunda naman ng ka klase niyang babae.

"Oo nga. Sige na po." Segunda pa ng isa.

"Sige na, po." Segunda pa muli ng isa. Why do they need to beg and look like a fool because of one man? Are they insane?

"Fine, let's start on serving a spike." Their Professor said helplessly.

At nag hiyawan naman ang mga babae nang pumunta na ito sa gitna. Isang blobber serve ang bingay nito na pagka tulis tulis at lakas.

Saktong sakto pa sa line ang spike service nito. Napa "whoa" naman ang kanyang mga ka klase. Well, he is really impressive naman kaya lang ay they are not in good terms kaya hindi siya na impress at na iinis siya kahit na makita lamang ito.

"Very good! Sige, mag pasukat ka na ng uniform upang makasali ka bukas." Impressed na sabi ng Prof. nila at hanggang tainga naman ang ngiti ng mokong.

And she just rolled her eyes. Mukha yatang kahit intramural ay makikita niya ito. Hindi nag tagal ay nag simula na ang practice ng mga ka klase nila.

Siya naman ay naka upo sa bench dahil may supporter pa din siya. At mabuti iyon para sa kanya dahil ayaw niyang pag pawisan siya. And she don't like mingling sa mga simple minded na mga ka klase niya.

"Woah, ang guwapo talaga ni Theo." Exaggerated na sabi ng isa niyang ka kalse na babae.

"Basta ako loyal kay Ryuuki mas guwapo kaya siya. At napaka talino pa." Kontra naman ng isa.

"Weirdo naman at hindi namamansin. Eh si Theo, napaka friendly." Depensa pa ng isa.

"Ah, basta! Go! Ryuuki!" Hindi pa din patatalo na sabi nito.

At nang mapa lingon siya dito ay she really agrees to her mas guwapo naman talaga ito kay Theodore napa iling naman siya sa iniisip.

"Watch out!" Narinig niyang sigaw ni Woodman ngunit naguguluhan naman siya sa ibig sabihin nito ng bigla na lamang napa sigaw na din ang mga ka klase niya.

At huli na para maka iwas pa siya sa bolang mabilis at malakas na padating sa kanyang harapan. Kaya tinamaan siya at napa taob sa bench dahil sa lakas.

Napa daing naman siya sa sakit. Pakiramdam niya ay naalog ang utak niya at na kuryente ang buonh neurons niya sa lakas niyon. Ilang segundo lamang ay lumapit sa kanya ang nag aalala na si Woodman.

"Rence! Rence! Are you okay?!" Labis na nag aalala na tanong nito.ilang segundo lamang siyang tumingin dito. Tinulungan naman siyang tumayo nito.

"Are you okay?" Nag aalala pa na ulit nito.

"Yes, I am Woodman." Na iirita niyang sagot dito. Pinukol naman nito si Theodore ng tingin na naka ngisi sa kanya.

"Are you really picking a fight?!" Singhal nito dito. At nag kibit balikat lamang ito na parang wala itong ginawa.

"Why? I didn't do something wrong. Hindi ko naman sinasadya." Depensa nito sa kanila.

"I'm not dumb, I know you can co-- " Pinutol niya ang sasabihin nito. And smile at him evilly.

"What now? Can you pass the ball? Hindi ko naman talaga sinasadya." Walang ka emosyon emosyon na sabi pa nito. She greeted her teeth intensely. Sinasagad talaga siya nito.

She held her self a little upang hindi ito gulpuhin. Tinanggal niya ang kanyang supporter at inabot iyon kay Woodman. Naguguluhan naman itong sinusundan siya ng tingin pati na din ang mga ka klase niya. Dinampot niya ng dahan dahan ang bola.

"Here is your ball, sapuhin mo ha?" She said nicely to him at tumango naman ito.

And then she jump highly and bend her body pagkatapos ay pinalo ng pagkalakas lakas ang bola gamit ang kaliwang kamay niya.

Malakas at mabilis ang impact ng bola kaya matulis itong papalapit kay Theodore. And in instant ay bumagsak ito sa sahig dahil sapol ito ng kanyang spike. Napa nganga naman ang mga ka klase niya kahit maging si Woodman mabilis naman itong nilapitan ng mga ka klase dahil mukhang hinimatay ito.

"Oops, hindi ko sinasadya. Napa lakas yata ang hagis ko." Walang ka emosyon emosyon na sabi niya. Kinuha naman niya ang supporter kay Woodman.

"Hoy! Hoy! Theo! Buhay ka pa ba?" Exagerrated na pag gising ng isa sa mga ka klase niya dito pero hindi ito nagising.

"Dalhin na natin siya sa klinik baka hindi na yan humihinga." Nag aalala naman na suggestion ng isa. At binuhat na ng mga ito si Theodore papunta sa clinic. And she just gave her deadliest smirk. Mabuti nga dito.

"Aww.. That hurts..aww." Daing niya sa kaliwang balikat pagkatapos ay kinabit muli ang supporter. Si Woodman naman ay naka masid pa din sa kanya.

"What?" Pukol niya dito.

"Y..your nose bleeding." Sabi nito at siya naman ay sinalat ang ilong at tinignan kung may dugo iyon.

At nang malaman niya na mayroon nga ay unti unti siyang nahilo at nag dilim ang kanyang paningin hanggang sa tuluyan na siyang nawalan ng malay. Narinig pa niya ang pagtawag ni Woodman sa pangalan niya. Ngunit hindi na niya alam ang sumunod na nangyari dahil hinimatay na siya.

Mabigat ang talikap ng kanyang mata ng siya ay dumilat. Napa sarap yata ang tulog niya. Tulog?! As in natulog siya? Mabilis siyang bumangon dahil hindi pamilyar ang lugar na kinalalagyan niya sa kanya ng bumungad sa kanya si Woodman.

"Good Evening, sleepyhead." Naka ngiting bati nito sa kanya.

"Do you want some water?" Tanong pa nito.

"Where am I?" Tanong niya dito.

"Nasa clinic ka ngayon. Hinimatay ka kasi. And I saw blood running thru your nose kaya dinala na kita dito. And, the Doctor said there's nothing wrong. Mamaya lang makaka uwi ka na din." Paliwanag naman nito.

Oo nga pala iyon ang nangyari. Hindi naman iyon nakakapagtaka na himatayin siya dahil she really can't handle blood, maka kita lamang siya niyon ay mawawalan siya ng malay kung bakit ay hindi niya alam. May be she have phobia in blood.

"Are you sure you're okay? Wala bang masakit sa'yo? Gusto mo ba pumunta sa ospital?" Exaggerated pa na pag aalala nito sa kanya and she let a sigh. Para naman itong middle age woman napaka daldal nito.

"I'm fine.. I.. I can't handle blood. Nawawalan ako ng malay kapag nakaka kita ako ng dugo. But, thanks." She said to him warmly at nagulat naman ito ngunit ngumiti din.

"So, you really have some weakness. Huh?" Amused naman na sabi nito. Tinignan naman niya ito ng masama.

"N..not just because you know my weakness ay mahina na a--" Hindi niya natapos ang pagde depensa sa sarili dahil nagsalita ito.

"That's not what I meant. Ano ka ba? Can't I be amused that you still have a different side of you?" Bawi naman agad nito.

"By the way, you always have a great timing. You always help me." Saracstic niyang sabi dito.

"Can't help it. You are always everywhere." Kibit balikat at naka ngiti na sagot nito sa kanya. And she can't understand what he mean about that.

"But, thanks to that I'm always save by you. Hayaan mo sa susunod kapag ikaw ang nangangailangan, I'll be the one who'll save you." Sabi niya dito ng naka ngiti at ito naman ay naka titig lang sa kanya ng mariin. Tumikhim naman siya dahil ang awkward ng atmosphere.

"Do that again." Utos nito sa kanya at tinaasan naman niya ito ng kilay dahil hindi niya maintindihan ang sinasabi nito.

"Do that smile again." Ulit pa nito at nagulat siya kaya tinalikuran niya ito. Did she really smile? Nakakahiya, no way!

"I did not!" Tanggi niya dito.

"Yes, you did." Segunda naman nito.

"Do it again." Pangungulit pa nito.

"Aww. Bigla akong nahilo. Matutulog muna ako." Pag iiwas niya dito.

"That's the lousiest excuse, I've heard." Natatawang sabi nito sa kanya. Nag takip naman siya ng kumot upang hindi nito makita ang reaksyon niya.

"Is this how you treat your patient? Stop, it already." Na iinis niyang saway dito. And she heard him chuckled again.

"Would you mind stop being a lovey dovey? Hindi lang kayo ang pasyente sa clinic." Na iirita naman na sabi ng pamilyar na boses sa kanila.

Tinanggal niya ang kumot at napa upo sa inis. Pakiramdam niya ay umuusok ang ilong niya dahil sa inis dito. Hinawakan naman ni Woodman ang braso niya upang pigilan siya.

"Did you heard it? I think there's a fly talking?" Iritado niyang tanong kay Woodman.

"Well, that's new. Why don't you report it on National Geo. for the new species." Pilosopo naman na balik nito sa kanya. At napa kuyom ang kanyang kamao sa inis.

"Mukha yatang napa hina ang bato ko kanina ng bola. Dapat pala hindi na ako naawa at nilakasan ko na ang bato. Eh di' sana sinugod ito sa ospital at marahil natignan ang problema nito sa utak." Balik naman niya dito.

Nag salita pa ito ngunit hindi niya na narinig dahil nakuha ang atensyon niya ni Woodman nang tabigin nito ang kanyang kamay.

"Oops, sorry. naaabala ko ba kayo?" He asked at her with a cold smile on his face.

Napa tigil naman siya at pinag masdan ito. Why does she feels pressure all of the sudden? Wala naman siyang maling ginagawa. What is happening? Bluntly ay tinusok niya ang naka kunot na noo nito. And he's surprised.

"You always make that face. You know what? If you continue to do that you might become bald in your late 20's." Naka kunot noo na pukol niya dito.

At nag twinkle naman ang mata nito dahil sa pag pigil sa pagtawa ngunit hindi din nito iyon napigilan kaya tumawa ito ng pagka lakas lakas.

"Ha- ha- ha! You really are something! Ha- ha. That's really a weird comment." Malakas pa din na tumatawa na sabi nito.

Pakiramdam naman niya ay huminto ang oras dahil sa pagtawa nito. Parang may hangin na dumating at musika na tumutugtog sa kanilang paligid. Her heart also beats faster than before. What is this warm feeling? Ulo niya ang tinamaan ng bola at hindi ang dibdib niya. What is this feeling?

"S..seee, you look much younger. If you're smiling and you look normal too." Segunda pa niya dito ng makabawi at tumawa lang ito.

"Stop laughing. Hindi naman ako nagpapatawa." Na iinis na niyang saway dito at napa tigil ng tawa nito ng may marinig silang malakas na pag saldak ng pinto. And it seems that si Theodore iyon.

-----

Next chapter