webnovel

Chapter 12: Listen

IVER'S POV❤:

It's a whole new week but nothing's new, i'm still focusing in this investigation.

Sa mga nagdaang araw, weekends to be exact, nalaman kong hindi lang mutual friends sa fb ang koneksyon ni Crizilia kay Francisca. They were fucking close at doon na ako tuluyang naghinala. Paano ako nag-come up sa ganitong idea?

Last saturday i-chineck ko pati ang instagram ni francisca together with crizilia. And there is it, ang kanilang picture na magkasama. They even have a pictures of them na nagpipiknik ng silang dalawa lang, ang naka-school uniform at maski ang nakapang-civilian na outfit. At ang katunayan na iisang school lang pala ang aming pinagmumulan.

It's so weird na hindi ko sila napapansin sa school, even that Crizilia yoi na close pala kay francisca. Not even once?! It's confusing like shit.

Napapilig ako ng ulo atsaka ipinahinga ang aking kabuuan. I immediately checked my phone, it's only 8 a.m in the morning. Kaya pala para pa akong bangag dito at ansakit-sakit ng ulo ko.

Nagpatuloy ang hindi pagpapatulog sa akin ng mga sarili kong isipin at samut-saring kuryosidad. Magmula nung huling araw na lumabas ako which is lunes, ay hindi na ako makatulog ng maayos.

Binabagabag ako ng masasamang panaginip kapag nahihimbing ang tulog ko. At sa aking palagay ay tatawanan ako lalo nila matt kapag nakita ang itsura ko sa ngayon.

I groaned atsaka hinilot ang sentido ko. Tangina, wala pa ako sa umpisa ng imbestigasyon ay na-istress na ako ng ganito. Arrghhhh!

Napagpasyahan kong magpahinga muna as i closed my laptop and put it at the top of my side table.

Ipinalis ko ang lahat ng isipin na ipinalilibutan ang aking isipan sa ngayon at sa wakas, napalis din ito sa isipin ko kahit sa saglit man lang na panahon.

'Tok tok tok tok tok'

"Mmmmm!" nakapikit na pagmumukmok ko sa naudlot ko na namang tulog.

'Tok tok tok tok tok'

"Sino ba yan?" unti-unti ko ng iminulat ang mata ko ng marinig ang tunog ng pintuan, hudyat na may nagbukas nito.

"Anong mukha yan?" naka-ismid at sarkastikong sabi nito.

"F-franchessca? B-bakit ka nandito?" nakakunot ang noo'ng baling ko rito, nanatiling nakahiga.

"Umupo ka nga muna!" singhal nito at agad na marahas na dinakma ang kamay ko at hinila ako papaupo.

"A-aray naman! Mababali buto ko oh!" nakasimangot na tugon ko rito.

Mataman lang akong tinitigan nito.

"Ikaw ang sadya ko rito ma---"

"Halata nga." sarkastikong pamumutol ko rito.

"Pucha! Patapusin mo muna ako pwede?!" asik nito ngunit nanatili ang sarkastikong tono.

"Hahaha, ano ba yon?" humahalakhak na saad ko rito atsaka ginulo ang buhok niya.

Napasimangot naman ito lalo at nawawalan ng pasensyang bumuntong-hininga.

"May itatanong kasi ako sayo." seryoso ang tono muling panimula nito.

Tinaasan ko lang siya ng kilay senyales na ituloy niya ang kanyang sasabihin.

"Naalala mo nung last time na nagtanong ka sakin about sa close na close ko na babae maliban kay utol?" dagdag nito na nagpakunot ng noo ko.

"Oh, bakit?" tanong ko.

"Wala akong close na babae pero meron akong nararamdamang babae na nagmamanman sa akin." seryoso pa rin ang tono niya atsaka umupo sa gilid ng kama ko.

"H-ha? S-sigurado ka ba dyan?" nagtatakang tugon ko sa kanya ngunit agad akong nabalutan ng pangamba.

"Oo, at ikaw lang ang naisip kong mapagkakatiwalaan dito." mahinahon ngunit nanatiling seryosong sambit nito.

"Kilala mo ba kung sino?" nakakunot pa rin ang noo'ng tanong ko.

"Cecilia Yoi." she said habang bakas sa mukha niya ang pag-iisip ng malalim.

Kusang nag-flashback ang sinabi sa akin ni lejan noong last friday.

'My closest bitch is Cecilia."

What the actual fuck?

FRANCISCA'S POV❤:

Kasalukuyan kong idinudungaw si Crizilia shinganing Yoi sa kanyang pwesto sa tabi ko.

Malalim ang iniisip nito at parang wala sa sarili. Nakapangalumbaba ito at nakatingin ng diretso sa bintana kung asan ang labas.

Ngayong mga nakaraang araw ay ang tamlay ng isang ito at parang aligaga. Kinakabahan ako sa mga ikinikilos niya sa totoo lang, ih!

"Huy hindi na ata ikaw yan ha." mahinahong sambit ko atsaka ikinaway sa harap niya ang kamay ko.

"Uhmm, may problema lang sa bahay." nakangiting sambit nito wari'y sinasabing okay lang siya.

Nginitian ko rin siya kahit sa totoo lang eh di ko alam na aabot kami sa ganitong punto dahil hindi naman talaga kami nagngingitian ng totoo, madalas sarkastiko. Hays!

Di na ako muling nangulit pa at tiningnan na lamang ang orasan sa relos ko. Alastres na ng hapon at 2nd shift na namin sa ngayon ngunit wala ang teacher namin sa asignaturang ingles. Kaya't masaya ako ngayon, lam nyo na, hehehe.

Nang muli kong pagmasdan si Crizilia at magsasalita na muli sana kaso nga lang ay biglaang may nag-ring sa phone niya. May tawag ata.

Ang babaita ay nakatulala pa rin hanggang ngayon.

"Huy!" singhal ko rito na ikinagulat nito. Inginuso ko sa kanya ang kanyang phone sa desk niya.

"A-ay! M-may tawag!" ani neto atsaka pilit na ngumiti kasabay ng pagtakbo papalabas. Isinenyas niya sa akin ang phone bago tuluyang makalabas, tumango lang ako.

Ang weird nito. Agad akong sumunod sa kanya sa hindi ko rin alam na dahilan. Maybe out of curiousity.

Nakita ko ang malayong si Crizilia patungo sa banyo ng girls, nagkukumahog.

Nag jog ako papunta sa labas ng banyo at agad idinikit sa dingding ang tainga ko.

"Binabantayan mo ba?" narinig kong sabi ng kausap nito sa kabilang linya.

"O-o-oo ate, oo! Ano bang nangyayari ha?" kinakabahang tugon nito.

"Basta Crizilia, listen... Kailangan mo siyang bantayan at huwag na huwag kang magpapahalata, ayusin mo ang ikinikilos mo sa harap niya, maliwanag?" seryosong sambit ng nasa kabilang linya

"O-oo, oo! Kabisado ko siya ako na ang bahala." tugon nito at saka ko narinig ang yapak ng mga paa niya patungo sa gawi ko.

Agad akong umayos ng pagkakatayo atsaka bumukas ang pinto. Unti-unting nanlaki ang mga mata niya ng makita ako.

"K-kanina ka pa nandito?" mahina niyang sambit.

Hindi ako sumagot at naglakad na lamang papalayo.

"T-teee!" kinakabahang boses ni Crizilia, ramdam ko ang mga yabag ng paa niya, hinahabol ako.

Nang makarating kami sa hagdanan kung saan aakyat na sana ako ngunit agad niyang hinawakan ang mga kamay ko at pilit akong ihinila papaharap sa kanya.

"T-te! M-magpapaliwanag ako!" humahangos niyang sambit kasabay ng paghawak nito sa dibdib niya, kasalukuyang hinihingal.

Mataman ko lang siyang tiningnan.

"H-hindi i-iyon ganon, okay? G-ganito yun t-te k-kasi an---"

"Maski anong pagpapaliwanag ang gawin mo, hindi na niyan maibabalik ang tiwala ko sayo." malamig na saad ko rito.

Nakita ko ang pangingilid ng luha niya at hindi pagkibo.

Agad akong tumalikod at umakyat ng hagdanan kasabay ng mga luhang unti-unting pumatak sa mga pisngi ko.

A/N: Hi madla! Ngayon ko na rin po i-uupdate ang kasunod. I'm looking forward for the book 2, hahaha! Eme! Salamat po sa patuloy na pagbabasa, I LOVE Y'ALL!😊❤ (1,197 words)

I will edit those errors soon. I'm sorry for some errors such as wrong grammars and typos that you would encounter. Thanks!💞

Next chapter