CHILDHOOD SWEETHEARTS

CHELSIE.

Kasalukuyan akong papunta ng airport dahil uuwi na ako ng pilipinas, para doon na mag-aral at para raw bumalik na ala-ala ko.

Nawalan ako ng ala-ala noong sampung taon ako sa pilipinas kaya naninirahan ako sa paris para magpagamot, they said that I was hit by a car and that is why I lost my memories. Now I am 20 years old, kakaunti palang ang naaalala ko. They even said that I had a childhood bestfriend slash crush but they didn't bother to say his name.

"Ma dame nous sommes à bord. [my lady sakay na po tayo.]" I just nod my head at saka pumunta sa upuan ko. I called grand-mère to tell her I was on a plane.

Natulog nalang muna ako dahil alam kong matagal pa ang biyahe.

After 7 hrs ay ginising ako ni Butler Jinx para raw kumain, so I asked the stewardess for the menu and ordered a food.

My food arrived and I ate it, then they took it again when I finished it. I told Butler Jinx that I would just shower and let him rest.

Nang matapos na akong magshower ay pumunta na ulit ako sa sit ko at saka natulog ulit.

Nagising na lang ulit ako ng may tumatawag sa akin.

"Ma dame, nous sommes déjà ici aux Philippines, le señor vous appellera plus tard lorsque nous serons dans le manoir. [my lady nandito na po tayo sa pilipinas, tatawag daw po sa inyo si señor sa inyo mamaya kapag nasa mansiyon na tayo.]" I just said ok and told him to start speaking tagalog kasi wala naman na kami sa paris to speak french unless kami lang dalawa ang magkausap.

Sumakay na ako sa limousine na sumundo sa amin saka kami dinala sa bahay.

"Butler jinx! paabot nga po ng cellphone ko saka pikitawagan si lolo." sinunod niya naman sinabi ko, kaya nang natawagan niya na si lolo ay binigay niya na sa akin.

[Bon après-midi apo, tu es aux Philippines?] (good afternoon apo, are you in the philippines?)

"Oui lolo, j'arrive en toute sécurité ici dans ta maison. Pas besoin de s'inquiéter. [Yes lolo, i arrrive safely here in your mansion. No need to worry.]"

[Hé, je n'ai pas dit que j'étais petite-fille inquiète.] (Hey, i did not say that I was worried granddaughter). Napatawa naman ako sa sinabi niya, napakain-denial talaga ni lolo.

"Fine lolo. I will go to my room now. Je t'aime." saka ko binaba ang tawag.

Pagkapasok ko sa kwarto ko ay tinignan ko lahat ng gamit doon. So It's been 10 years since I last came here. I will admit that there is a part of myself that I missed this grandfather's mansion.

Nang tinitignan ko ang mga gamit dito sa loob ng kwarto ko ay may nakita akong picture frame, and yes ako ang nandoon at isang lalake na yakap-yakap ako.

Kinuha ko ito saka binasa ang nasa likod.

Chelsie and Stein love each other and this photo proves that.

Pagkatapos kong basahin iyon ay hindi ko namalayan na naluha na pala ako. I will promise myself that I will find you Stein.

Tinawag ko si butler jinx para tanungin kung saan ako mag-aaral and he said howard's university.

That university is an elite univerity bruh. Well i'm the best of the elites because my surname is ambroise. Chelsie Ambroise, good right?

Hiningi ko kay butler jinx yung susi ng sports car ko.

"My lady ano pong susi? yung porsche 911 or yung McLaren 720S?" napa-isip naman ako doon.

"Uhh, the porsche 911, Butler Jinx." binigay niya naman agad ito kaya sumakay na ako sa sports car ko.

"Ahh, i miss you my porsche. It's been a long time since i used you." saka ko pinaandar.

"Butler Jinx!!" lumingon naman ito sa akin. "I'll be back at dinner. Make sure our dinner is delicious ok?" nang natawa siya ay saktong pinaandar ko ang kotse.

Papunta ako ng mall dahil bibili ako ng uniform at mga school supplies ko, yun lang talaga ang ipinunta ko doon dahil may damit naman na ako.

Pagkarating ko ng mall ay sari-saring reaksiyon at usapan ang naririnig ko na ang ganda ko raw, na bakit sports car ang gamit ko, like duhh bawal ba gumamit ng sports car.

Hindi ko an sila pinansin at pumunta sa national books store saka kumuha ng notebook, ballpen, highlights at kung ano ano pa, kumuha na rin ako ng isang libro saka ko binayaran.

Pagkatapos kong bayaran ay pumunta ako sa shop na punong puno ng uniform, jeez nakakahilo.

"Hi ma'am anong uniform po hanap niyo?" tanong ni ateng assistant.

"Uniform po ng Howard's University." tumango naman siya.

"Ilang set po ma'am?" tanong niya ulit. "5 sets." tipid kong sagot sa kaniya kaya umalis na siya para kunin yung uniform.

Pagkabalik niya ay hawak hawak na niya ang limang set ng uniform.

"Ma'am tara na po doon sa cashier para mabayaran na." pumunta na siya sa cashier kaya sumunod na ako.

"Good evening ma'am, 50,000 po lahat ng binili niyo." nginitian ko naman siya saka ko kinuha yung black card ko. Pagkatapos niyang iswipe yon ay binalik niya na agad saka niya binigay sa akin yung 5 sets ng uniform na nasa paper bag na.

Sinama ko na sana si Butler Jinx para matulungan ako hays.

Pagkakuha ko nun ay dali dali na akong pumunta sa sports car ko saka inilagay doon lahat ng pinamili ko.

Pagkadating ko sa bahay ay nakahain na lahat ng pagkain kaya kumain na ako kasabay lahat ng kasambahay.

Pagkatapos kong kumain ay kinuha ko na lahat ng pinamili ko sa tulong ni Butler Jinx saka ako umakyat sa kwarto.

Bago ako matulog ay tumayo muna ako sa salamin na makikita mo ang ganda ng labas.

"Sana maalala ko na ang lahat. Bukas na pala ang unang araw ko, matutulog na ako." humiga na ako saka ako natulog.

SEBASTIAN.

Nandito ako ngayon sa bahay naming magkakaibigan. Yes, binilhan kami ng bahay ng mga magulang namin dahil makukulit at basagulero raw kami pero hindi kami gangster noh.

Kamusta na kaya yung childhood crush ko, well hanggang ngayon crush ko pa rin siya, hindi ko nga alam kung crush pa ba ito or love na ehh. I just wish na makita ko ulit si chelsie.

Kinuha ko ang picture frame na nandoon ang picture namin ni chelsie. Si Chelsie ay tawang tawa samantalang ako naman ay may maraming chocolate sa mukha na nakasimangot. Tinignan ko ang sinulat naming dalawa sa likod nito.

Chelsie and Stein love each other and this photo proves that.

Napangiti naman ako doon, pero nawala rin ng biglang bumukas ang pinto.

"Bro malungkot ka nanaman diyan, kung ako sayo magmamall tayo ngayon. Kaya tara na!" binaba niya na yung picture frame na hawak ko saka niya nilagay ulit sa dati niyang lagayan saka ako hinila.

Pagkadating namin ay agaw pansin ang isang kotse, paano ba naman kasi porsche 911 din yun pre.

"Kanino kayang kotse yun? walang plate number na nakalagay ehh. Hulaan ko mayaman may-ari niyan." ani paul. Binatukan naman siya ni aaron.

"Gago! malamang mayaman may-ari niyan. Halata naman eh sports car tapos walang plate number, magisip-isip ka nga." sabi ni aaron. Agree naman ako doon. "Ang isipin mo, sino may ari niyan!" dugtong niya.

Napa-iling nalang ako sa kanilang dalawa saka pumasok na, sumunod naman yung dalawang ugok na yun.

"Bro punta muna tayo national books store, wala pa akong gamit." ani paul. Nagkatinginan naman kami ni aaron dahil sa sinabi niya. Pakshet wala pa nga pala kaming gamit sa school, paano namin nakalimutan iyon.

Pagkapasok namin sa national books store ay kumuha agad kami ng notebook at ballpen at kung ano-ano pa. Si paul naman ay biglang napatingin sa babaeng naghahanap ng libro.

"Bro, kita mo yung babaeng yun. Yung hazelnut color ang buhok, maganda kaya yun?" tanong ni paul sa akin.

"Aba'y ewan ko, tangina mo ka. Hindi ko pa nga nakikita ehh." inirapan niya naman ako saka pinanood ulit yung babae. Pagkaharap nito ay nanlaki ang mata naming tatlo. Literal na nanlaki kaya nagkatinginan kaming tatlo.

"Pakshet, si Chelsie yun diba?" ani ni aaron habang nanlalaki ang mata.

Tinupad talaga ni kupido ang hiling ko!

Kahit ako ay hindi makapaniwala na nandito na siya sa pilipinas. Mas gumanda siya, yung ganda niya noon ay trumiple pa.

Nang makarecover kami ay agad kaming pumunta sa cashier saka nagbayad.

Pauwi na kami nang maabutan namin siya na bumili sa isang shop na punong puno ng uniform at bumili ng Howard's University, yung school namin. Tadhana nga naman.

Pumunta muna kami sa starbucks bago pumunta ng parking lot.

Pagkadating namin doon ay nakita namin si Chelsie na nakasakay doon sa porsche 911, so sa kaniya pala iyon.

"Sows sa kaniya pala yung porsche na iyon." ani paul. "Sayang may Stein na kasee. Liligawan ko sana!" binatukan naman namin siyang dalawa ni aaron.

"Gago, hindi ko nga alam kung naaalala pa ba ako niyan ehh. Baka nga may boyfriend na iyan doon sa Paris." malungkot kong sagot sa kaniya.

"Bakit ka naman niya makakalimutan Seb? don't tell me nagka-amnesia siya?" natahimik naman ako doon sa tanong niya.

"Ok, sabi ko nga nagka-amnesia ehh. Kwento mo naman tol." sabi ni paul, habang si aaron ay nanatiling tahimik.

"Wala akong ikwekwento dahil wala naman ako doon nun. Basta ang alam ko lang ay nasagasaan siya ng kotse, tinawag ako ni Tita Melissa na pumunta ng hospital tapos nakita ko doon si Chelsie na nakahiga habang nakasuot ng hospital gown. Tapos nung nagising daw siya wala raw siyang kilala kahit na sino kahit pangalan niya kaya pumunta sila sa paris para daw ipaalala sa kaniya lahat." napatango tango naman si Pail habang si Aaron ganun din habang nagdridrive.

"Maaalala ka rin niyan bro. Sa nakita ko kanina sa school din natin siya mag-aaral so mapapalapit ka sa kaniya." malungkot naman akong napangiti kay Aaron dahil sa sinabi niya.

Pagka-uwi namin sa bahay ay agad akong pumunta sa kwarto dahil pagod na rin ako. See you soon, my childhood crush, Chelsie. Saka ako nakatulog.