webnovel

Chapter 9

Sinead's birthday.

"

Its already 6:00 pm pero hindi pa kami nakakahanda ng mga pagkain for date namin ni Sinead. Today is his his birthday. Not just an ordinary birthday but it's his debut.

Ringgg*

Agad kong tinungo ang telepono to answer the call.

"Hello maam yung stickers po na pinagawa niyo is ready to deliver na. Thankyou for your trust goodbye."

"Ay thankyou po."

Yiee sawakas nandiyan na ang stickers alam kong magugustuhan ng sobra ni Sinead ang regalo ko sakanya.

Dingdong*

Agad kong tinungo ang gate para buksan hihi.. Excited nakong makita ang mga stickers.

Pagbukas ko ng gate ay may isang babae.

"Uhm miss ikaw po ba ang mag dedeliver ng stickers?"

"Ay hindi. Gusto ko sanang puntahan ang anak ko si Sinead nandyan ba siya? "

"Ay opo, akala ko po nasa ibang bansa po kayo ng dad niya?" tanong ko dito.

"Ay hindi ako ang kanyang biological mom. Ahh ako pala si Theresa!" bati niya saakin.

"Ah oo nnaikwento ka nga niya saakin. Tuloy po kayo. "

Pumasok siya at pinuntahan namin si Sinead.

"Anong ginagawa mo dito? " pasigaw na pagsalubong sakanya ni Sinead.

"Anak sana mapatawad mona ako. Heto regalo ko sa iyo." malambing na pagkakasabi niya.

"Hindi ko kailangan regalo mo at lalong lalo nat hindi kita kailangan dito. Alis!! Bawal ang baliw dito. "

Napaluha ang kanyang ina at ako ay napaluha din. Gayagaya ako e. Paki mo?

"Pasensya na at paalam sana bago ako ma wala dito sa mundo ay mapatawad mo pa ako."

"Alisssssssssssss!!!!"

Paluhang umalis ang kanyang ina at ginabayan ko ito palabas.

"Pasensyahan mo na po si Sinead masyadong mainitin ang ulo." sabi ko kay Tita Theresa.

"Nako alagan mo siya ng mabuti hija ha. Sana magtagal pa kayo."

"Sige po paalam."

Agad na akong bumalik sa bahay para balikan ang masungit na manyak nayunn.

"Umalis na siya? Bakit mo pa kasi siya pinapasok. You know, everytime i see her, naaalala ko lahat ng sakit na dinanas ko sakanya. Pero alam mo mahal na mahal ko yun kahit baliw siya." paluha niyang sinabi sa akin.

"O mahal mo pala bat mo pinalayas?"

"Wala basta. Luto na ang spaghetti at ang ulam yung cake nadeliver naba?"

"Hindi p.. " hindi ko pa napatapos ng may nag gatebell ulit.

Pinuntahan ko ito at dumating nanga ang cake atsaka yung sticker ko. Binayaran ko ito at bumalik.

"Eto na yung cake!"

"Cge ilagay molang diyan at magbihis kana. Maya mayay kakain na tayo.

"Cge. Bye. Hihi."

Agad akong pumasok sa cr at kinuha ang isang set ng brief. Hihi hindi ko ito isusuot pero ito ang naisipan kong regalo kay sinead. Idinikit kona lahat ng sticker at ni wrap sa gift wrap.

Matapos ng lahat ay pinuntahan kona ang sala masyadong madilim at dalawang kandila lang ang nakasinde.

"Peek a boo, I see you."

Gukat na gulat ako sus tong lalaking ito papatayin ako sa nerbyos. Ay hindi pala ako namamatay.

Pagbukas ko ng ilaw ay nakita ko siyang nakaluhod sa harapan ko may dalang set of roses at chocolate na may singsing.

Nakuu papakasalan niya na ako? Wait di panga kami ha. Sus tong lalaking ito masyadong excited. Lumakas ang tibok ng aking puso.

"Saoirse, will you be my girlfriend? "

Bigla akong nanginig sa kilig. Yes Sinead. Pwedeng pwede.

Napatalon siya sa saya. Sus sawakas tapos na ako sa misyon ko mawawala nako at magiging malungkot na ang buhay niya. Parang hindi ko naman ata kayang makita siyang malungkot. Haystt mahal ko na nga din ata ang lalaking to. Pwro hindi pwede! Bawal na bawal.

"Here's my gift for you. "

Binigay ko sakanya. Binuksan niya ito at natawa sa regalo ko sakanya.

Isang set ng brief na may sticker na pagmumuka ko.

"Iyan ang regalo ko sa iyo. Dahil gusto ko satuwing tatakpan mo ang iyong pototoy ay maaalala mo ako. Maalala mo ang taong nagpabago sa buhay mo. Iloveyou Sinead."

Dahil sa sinabi ko ay nakalimutan na naming kumain.

Hinalikan niya ako ng napakalalim at dinala sa kwarto. Naglaplapan kami hanggang sa itinusok niya na ang espada sa bataan.

Ohh shit.. Tuloy tuloy na pag ungol ko hanggang sa hindi kona nararamdaman ang ang tusok ng espada. Pero hanggang ngayon ungol parin ako ng ungol. Hindi dahil sa sarap pero dahil sa sakit na nararamdaman ko.

Pagdilat ko ng aking mga mata ay nasa kulungan na ako at parang iniihaw sa init.

"Nako Saoirse hindi ka talaga nag tino. Nagpadala ka sa lalaking iyon. Ngayon pagdusahan mo ang impyerno. Pareho kayong magdudusa ng lalaking iyon."

Hindi pako nagsasalita ng mawala bigla si Goddess Jihyo.

"Goddess Jihyooooo!! Wala na ba talaga akong pag asa? Maawa ka saakin."

"Hayst kung hindi ka sana umibig sa lalaking iyon edi sana masaya ka ngayon pero anong ginawa mo."

"Last favor Goddess Jihyo. Kung makukulong man ako habangbuhay dito ay pwede koba munang makausap ang taong minahal ko? "

"Hayst mahal mo nanga siya talaga. Ano ba ang nakita mo sakanya.... Sige na nga kakausapin ko at dadalhin ko siya dito meron kang isang minuto lang para sabihin sa kanya ang iyong gustong sabihin"..

Nawala si Goddess Jihyo at ilang minuto ang nakalipas ay nakita ko siya kasama si Sinead. Naluha ako ng sobra at lumapit siya saakin.

"I love you Sinead. Mag ingat ka sa lupa ha. At pasensya na dahil hindi ko sinabi sayo na isa akong anghel at misyon ko ang paibigin ka."

"Hwag mo nang isipin yun. Mahal na mahal din kita, hinding hindi kita malilimutan. Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng labis. I love you, Saoirse."

"Sampung segundo nalang." sabi saamin ni Goddess Jihyo na agad kong ikinalungkot at ikinaiyak ng sobra...

"Mahal na Goddess Jihyo pwede po bang ako nalang ang ikulong niyo diyan tutal ako naman talaga ang may kasalanan." si Sinead.

"Hwag mong gawin iyan Sinead" sabi ko sakanya.

"Kung gusto niyo pa talagang mabigyan ng awa at gustong magsama muli kailangan mong pakiusapan Si Zaccarias."

"Sino siya? "

"He's the God of Sympathy."

"Ok,ok.. Asan siya?"

Yun ang misyon mo Sinead hanapin mo siya sa lupa at dapat hanapin mo din ang kanyang anak. Luha lang ng kanyang anak ang magpapabuhay sa kanya. Isinumpa ko siya noon dahil sa umibig din siya sa Tao.

Ang kanyang katawan ay isang bangkay na buhay. Kailangan mo itong hanapin kasama ang kanyang anak.. Para mas challenging ang iyong misyon, hindi mo matatagpuan ang kanyang anak habang hindi ka napapatawad ng mga babaeng iyon sinaktan at pinaglaruan. Bibigyan kita ng 30 days. Isang bwan lang. Kung hindi mo matapos ang iyong misyon sa isang bwan lang ay tuluyan nang makukulong sa apoy si Saoirse at ikaw naman ay magluluksa habang buhay. Paalam."

Hope you guix vote and comment. Thankyou...

To be continued...

Next chapter