CHAPTER 8 GENEVERE : we meet again, kiss, the guy in the car continued

~~~-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-~~~

CHAPTER 8 continued...

~~~-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-~~~

"you're new" sabi niya, napalingon naman ako sa pinanggalingan ng boses at sa di malamang dahilan parang familiar siya sakin

"so?" naka irap na sabi ko naman

"you don't really belong here if you act that way you know" sabi ulit nito

"I know, kaya nga ako ganito so everyone would stop trying?" ganting sagot ko sa kanya

"nice to meet you then, my name is Drake Cyriel Boustead" pakilala nito, nako naman oo! Nagsungit ka na nga't lahat nakakuha ka pa ng unwanted atensyon naku ka Genevere! lagot ako kay kuya oag nalaman niya to (⁎⁍̴̛ᴗ⁍̴̛⁎)

"Genevere" nag-aalangan ko pang sagot

"oh so you're the infamous Genevere Ezeriah Lecri, nice to meet you, no wonder he took interest, you really are different" sabi lang nito na siyang ipinagtaka ko, sino at ano bang pinagsasabi ng gwapong weirdong nilalang na to ha? ◉‿◉

Di ko na siya pinansin pagtapos nun, nagdiretso lang ako sa bar counter at nagorder nang kung anu ano nang bigla bigla e may lumapit sakin, siya ulet ಥ_ಥ ang kulet (╯°Д°）╯

"you again" sita ko sa kanya, mejo irita na ang boses ko

"I dunno why but it makes me feel uneasy leaving you all alone" sabi nung malanding gwapong weirdong nilalang

"leave me alone man whore" sabi ko na lang ╮(╯▽╰)╭

"makipagsayaw ka na lang kase sakin" pangungilit niya pa

"ano pa nga ba? mangungulit ka lang din naman kapag humindi ako kaya sige sayong sayo na, para matigil ka lang" ╮(╯_╰)╭ at ayun nga nagsayaw kami at for some reason yung iniiwasan kong mangyari e nangyari, pinagtitinginan kami ng mga tao, is it just me o talagang samin nakatingin lahat? ಠ_ಠ

"umayos ka Genevere ha first dance ko to" dinig kong bulong nung weirdong lalaki di ko na lang siya pinansin, maya maya habang nagsasayaw kami may bigla na lang nanghatak sakin at nagulat na lang ako nung mamukhaan ko siya

"ikaw pala" bati ko sa kanya

"tsk! why are you dancing with that cry baby?" sabi lang nito, mukhang irritated nanaman siya, I find him a bit out of his usual self today—weird.

"pakialam mo ba" was my genius reply

"tsk" dinig kong sabi niya, then I felt daggers of stares emitting from each and everyone inside the dance floor, di ko lang pinansin, nasasanay na ata ako sa mga tinging nakukuha ko whenever I get myself tangled up with these guys

"can I go now?" paalam ko nung matapos yung kanta

"No" madiin niyang sabi rather coldly that scared me sa di ko malamang dahilan, how can someone send chills down my spine with just a simple no for crying out loud! (´･_･`)

"why?" tanong ko, this time nakatitig na ako sa kanya

"because I said so" authoritative at firm na sabi niya na parang wala lang

"ano ba yan Zephyr! basta mo na lang ako hinila sa kung saan tapos di ka pa ba kuntento sa isang sayaw? what else do you want?" reklamo ko na, I was even pouting and making faces, nakasimangot na din ako, at nakita ko siyang bigla na lang natigilan—weird

"you" sabi niya-ha? ako daw? anong ako pinagsasabi neto?! ಠ_ಠ

"ano? anong ako pinagsasabi mo jan Zephyr ako ba pinag-" di ko na natapos yung sinasabi ko nung bigla bigla na lang siyang nanghahalik, what the fucking hell? first kiss ko yun eh tapos nanakawin niya lang? sa loob pa ng bar? are you fucking kidding me? ayos lang sana na siya nakakuha ng first kiss ko, gwapo din naman siya ang kaso what the hell? sa loob ng bar? di man lang romantic (╯°Д°）╯

"that'll shut you up" sabi niya when our lips parted and what the fucking hell is wrong with this guy! ugh! hindi pa dun natapos ang lahat! nang parang may mapansing tao sa kung saan e basta basta na lang akong iniwan! wala man lang paliwanag! I need explanations! hoy bumalik ka dito, this is bad baka sugurin ako ng madla (´･Д･)」

***

Pakiramdam ko dumaan lang yung araw nang di ko namamalayan ni hindi ko nga naramdaman na pumasok ako sa klase ko all beacause my mind is preoccupied sa nawawalang Rose necklace—and the stolen kiss, mukha na nga akong tanga minsan kakapilit hanapin yung kwintas that I look weird once I spotted a similar necklace na kapag nakita ko nang malapitan madidisappoint naman ako ◉‿◉

isa pa yung pesteng kiss na yun sa Black Wrap kagabi! ಥ_ಥ

And then on the middle of the day I just found myself sulking on one of the bench sa woodlands ng campus—sa may student's lounge, trying really hard to remember where I could have lost it, and while I'm at it a familiar figure towered over me

"we meet again" said the familiar voice

"oh ikaw pala, dito ka din pala?" natutuwa tuwang bati ko sa kanya

"why is it that tuwing magkikita tayo I would always find you in that situation?" natatawa tawang puna nito which is actually true

"pansin mo din pala hehe" came my reply

"tara ate sama ka sakin masaya dun" aya niya sakin at dahil naenjoy ko naman yung huling adventure namin sumama din naman ako, baka sakaling makalimot ako ಥ_ಥ

tulad nga ng inaasahan, puro katatawanan ang inabot ko sa mga kalokohang alam nito ni Corinth, takbo lang kami ng takbo kase nga puro pranks angpinaggagawa niya wich I found really enjoying, wala kami sa Siena para mapagalitan kung sakaling may malabag man kaming school rules, last time I did this was when i was very very young with my brother

nung napagod kami huminto kami sa isang restaurant sa isang downtown, then after nag-ikot ikot sa mall, habang nagtatawanan kami biglang may tumawag kay Corinth, sinagot naman niya yun while looking at me intently

"yes...ahh..malapit lang ako...yes, yes, susunod ako...where?..okay.."dinig ko lang na putol putol na sagot ni Corinth sabay tingin sakin ng makahulugan

"you need to go?" ako na yung nagsalita

"are you a mind reader ate?" inosenteng tanog niya

"nah, not really, but based on the phone call and you're tone, its something urgent isn't it?" tanong ko lang

"sorry talaga ate ah? babawi talaga ako promise! kundi lang toh urgent ate, basta see you around!"paalam niya saka dali daling umalis

ano pa nga bang magagawa ko? edi nagstrall ako sa mall mag-isa, nandito na rin lang ako edi sulitin na, dumaan na din ako sa boutiques na palaging pinagbibilhan ni kuya sa mga gamit ko baka may pinareserve eh

pabalik na sana ko nang biglang may natanaw akong grupo ng mga lalaki na well built ang katawan at well toned ang muscles, hindi na din masama pero iba yung pakiramdam ko, biglang parang kinabahan ako for some reason, and with the look on their faces, annoyance was what I deciphered, wrong turn indeed! I turned my back and one of them talked na nagpakilabot sakin, I mean yeah I am trained pero ano namang laban ng babae sa grupo ng mga lalaki diba? (;´༎ຶД༎ຶ`) what did I do to deserve this (´･Д･)」

"where do you think you're going?" sabi ng isang boses

"uhh? the mall?" came my genius reply

"I don't think so" sabi nung isa

"do you have any idea what you just interfered there?" tanong ng isa

how the heck am I supposed to know that? is this man stupid? -_- sayang gwapo sana eh -_-

"how the heck should I know? napadaan lang naman ako ah? malay ko ba jan sa kung anu mang ginagawa niyo" inis na sagot ko, e sa nakakabwiset eh -_-

sasampalin sana ako nung lalaki o baka feeling ko lang nung biglang may humintong smexy na Porsche Car na familiar ang design, imposible namang nandito siya diba? oo alam kong palagi akong binubuntutan nun, at bantay sarado ako sa kanya pero di naman yun pupunta dito at this day of the week—right? at this time of the day, in a creepy place like this diba?