Chapter 6

"Damien.." bulong ko saka mahigpit na hinawakan ang suot 'kong hat

"Can I seat here? Wala na kasing space" tanong nya habang nakatingin sakin

Napalingon-lingon ako at napansin 'kong wala na ngang iba pang pwesto.

Wala naman ako sa sarili ko nang tanguan ko sya at agad-agad naman syang umupo sa harapan ko.

"Hi, I'm Dr. Damien Sevilla. Nice to meet you" inilahad nya ang kamay nya pero tinitigan ko lang iyon

"Uhmm.. miss?" tanong nya

Itinaas ko nang kaunti ang ulo ko para tingnan sya at saka agad rin akong bumalik sa pagkakayuko.

Nagtext ako kay Carlos na bilisan nyang bumalik dito pero nakapili pa rin sya hanggang ngayon.

"Can you remove your hat? I can't see your face clearly"

Halos pigil hininga ako dahil sa lalaking muling nagsalita sa harapan ko.

Paano kung sumakit ulit ang ulo nya tulad noon kaoag nakita nya ako?

Tsaka paano kung hindi pa rin nya ako nakikilala?

Well, wala naman sigurong mawawala kung tanggalin ko itong hat ko at magpakilala sa kanya.

I slowly removed my hat...

and when I looked at him, he looked at me seriously.

"Why do I feel like I saw you before? What's your name, miss?"

He can't still remember me.

And i felt my heart broke into tiny pieces.

I managed to smile at him cheerfully para hindi nya makita ang lungkot sa mata ko habang tinitingnan sya.

"I'm Madelaine Echavez. Are you a doctor here?"

He smiled and nodded

"Yeah. And I also owned this pero sa Tagaytay dapat ako ngayon naka duty kaso pinilit ako ng mommy ko na ako muna ang mag-asikaso ng hospital dito"

Utos ni tita? So, this is all of her plans?

Tumango na lang ako saka tinext muli si Carlos.

"Bakla! Bes! Gora tayo!" pag aaya sakin ni carlos at mukhang hindi nya pa nakikita itong nasa harapan ko

Tinapik ko sya ng mahina saka pasimple na tinuro si Damien na tahimik na kumakain

"Crush mo? Huy bakla sumbong kita sa jowa mu"

"Tanga"

"Ay makatanga naman re. Sino ba kasi yun ha—" at ngayon ay sya naman ang natigilan

"OMG! Fafa damien! You're here!" sigaw ni bakla

Natigilan naman si Damien at kumunit ang noo nito sa narinig

"Who are you?"

Natigilan naman si Carlos saka lumapit sa akin at bumulonh

"Di pa sya nakakaalala?" Umiling lang ako habnag sya ay nakatakip pa ang kamay sa bibig

Ayan. Panibagong kahihiyan ang dinala.

"Tanga kase. Hindi muna nakinig sakin"

"Naexcite ako bes eh"

Natigil kami sa pagbubulungan nang magsalita ulit si Damien

"Who are you? How do you know my name?"

"Ah ehh.." luminga linga pa sa paligid si Carlos at nilingon din nya ako

Inirapan ko lang sya. Yan ang napapala nya. Bahala sya dyan.

"Ah kase... ayan! I saw your name tag hihi tsaka ikaw ang may ari nitong hospital diba? Nahalungkat ko lang sa twitter. You're so handsome pala in person hihi"

"Oh. That's why"

Nginitian nya ito saka ako nilingon kaya natigilan ako.

Sinuot kong muli ang hat ko saka nagsalita

"Uhm.. mauna na po kami Doc." hinila kong pilit si Carlos na nakatitig pa rin kay Damien na mukhang nananaginip pa kaya kinurot ko sa braso at napa 'aray' naman at mukhang natauhan na

Pero bago pa ako ulit makahakbang papaalis ay nagsalitang muli si Damien.

"You should remove your hat, Madelaine. Mas maganda kang tignan kapag wala iyon para hindi iyon natatakpan masyado"

Asdfghjkl

Ramdam ko ang pagpula ng pisngi ko saka ko sya nilingon ng bahagya.

"Ahh i love wearing this and uhmm thanks doc!"

Nagmamadali naman akong humakbang pagkatapos.

Hindi ko kinakaya ang mga nangyayari sis!