Chapter 88 Silence

((( Monina POV's )))

Walang imikan sa loob ng sasakyan. Hangang ang papansin na hiccup ko ang gumawa ng ingay. Sa di mo naman talaga yun makokontrol.

Binibilang ko kung ilang ulit ba ako hinalikan ng labi ng manyak.

Di talaga siya tumigil hangang di ako umiyak.

Natatakot na tuloy akong magsalita sa harapan niya. Lalo na kung malapit diba? Talagang matatakam na naman siya sa labi ko. Talaga bang napaka-kissable lips ko?

Sumasakit ang ulo ko sa kanya. At pakiramdam ko sisipunin ako sa kalandian niya.

Inabot ni Manyak ang tubig ulit sa akin. Kinuha ko na di siya tinititigan. Ayan. pakiramdaman mong, natruma lang naman ako. Ang Manyak mo my friend. Grabeng halik yun. Parang nauhaw sa labi.

Teka? Matanda na siya? Wala ba siyang girlfriend? O asawa?

Baka nasa abroad at ako itong nakukuha niyang paglaruan. Uwi ka na Kuya Manyak sa abroad. Ayoko talagang makipaglaro. Sayang ng oras ko.

At bakit ko nga ba sa kanya papatunayan na di ako yung babaeng inaakala niya.

Bakit nga ba?

Madilim na ng dumating kami sa pamamahay niya. Sinalubong kami ng alaga niyang lion. Mapapatabi ka na lang talaga.

Napasapo na ako ng aking ulo dahil, masakit talaga.

Nawala na ata ang kahihiyan ng lagnat ko. Umakyat na ako sa silid na bigay sa akin.

Wow. nagkaroon ako ng silid sa ibang bahay no? Amazing.

Sa hagdan narinig kong may sumusunod sa akin. Napaharap ako dito. At talagang killer eye ang isinalubong ko sa kanya. Si Secretary Lee. Wala na nga si Kuya Manyak. Nakahinga ako.

"Masaki ang ulo ko. Tigilan niyo na muna ako."

"Yun Miss Monina kung gusto mo nga si Master Cedrick ang umakyat para asikasuhin ka."

Isa pa itong secretarya niya!

Tinalikuran ko na lang siya.

Naghihintay nga si Rhoa. Agad akong napa dive sa higaan. Dati rati talaga wala akong oras para atupagin ang lagnat. Dahil nga may bayad naman ito, kahit matulog ako. Okey lang.

Pagbibigyan kita.

Namalayan ko na lang nakatulog ako na di man lang nagpalit.