Sa kalagitnaan ng Mayo ay ang wedding anniversary nina Qiao Anxia at Chen
Yang.
Sa unang araw nito, nag'book si Chen Yang ng lamesa sa Rotating Restaurant
at kahit na sobrang busy ng schedule niya dahil sa tinatapos niyang pelikula,
pinilit niya pa ring makauwi sa Beijing. Bago siya umuwi para sunduin si Qiao
Anxia, dumaan muna siya sa isang mall at halos dalawang oras siyang
naghanap ng regalo para sa asawa.
Umaga palang ay tumawag na siya rito para makapaghanda na ito bago siya
dumating.
Saktong alas sais ng gabi, umuwi si Chen Yang, para sunduin si Qiao Anxia at
dumiretso na kaagad sila sa restaurant.
Pagkatapos nilang mag'order, kinuha niya sakanyang bulsa ang regalong binili
niya kanina sa mall. "Happy anniversary."
"Ano 'to?" Masayang tanong ni Qiao Anxia.
Hindi sumagot si Chen Yang pero tinulungan niya si Qiao Anxia na buksan ito.
Sa loob ng maliit na kahon ay isang makinang at sobrang eleganteng diamond
bracelet na galing sa pinaka bagong collection ng Tiffany.
Ito ang bracelet na gustong gusto ni Qiao Anxia. Tinitignan niya na ito bago pa
man ma'launch ang mismong collection at naalala niya na nabanggit niya nga
ito kay Chen Yang noong minsan siyang nagtitingin-tingin sa online site.
"Nagustuhan mo ba?"
"Sobra." Masayang isinuot ni Qiao Anxia ang bracelet sa kamay niya at
habang tinititigan niya ito ay lalo lang siyang namamangha dahil hindi niya
inaasahan na mas maganda pa ito sa personal kaysa sa nakikita niya sa
picture.
Dahil dito, masayang ring ngumiti si Chen Yang.
Dahan-dahan, ibinalik ni Qiao Anxia ang bracelet sa loob ng maliit na kahon,
at naglabas din ng isang kahon na gawa sa lata. "Ito naman ang anniversary
gift ko para sayo."
Ang laman ng kahong regalo ni Qiao Anxia ay isnag limited edition na relo na
gawa ng isang international brand. Masaya itong inilagay ni Chen Yang sa
bulsa ng kanyang suit para hindi ito magasgasan.
Hindi nagtagal, dumating na rin kaagad ang mga inorder nilang pagkain at
kagaya ng palagi nilang ginagawa, masaya silang nag-usap ng tungkol sa mga
bagay-bagay.
Pagkatapos nilang kumain, nagorder si Chen Yang ng Pu'er tea, na masaya
namang tinimplahan ni Qiao Anxia.
Malalim na ang gabi kaya nakabukas na ang lahat ng poste ng ilaw sa labas.
Habang humihigop ng tsaa, biglang naging serysoso ang itsura ni Qiao Anxia
at tinitigan si Chen Yang. "Chen Yang…. May isa lang akong hiling sa buhay
ko, at yun ay yung magkaroon ka ng perpektong buhay."
Dahil sa nakakakilig na banat ni Qiao Anxia, kinikilig na ngumiti si Chen Yang
at walang pagdadalawang isip na sumagot, "Sa piling mo, perpekto na ang
lahat."
Napayuko nalang si Qiao Anxia at para hindi makita ni Chen Yang ang lungkot
sakanyang mga mata, dahan-dahan siyang tumingin sa kalangitan. Sa
anggulong nakikita nito, para siyang nakangiti ng masaya, at pagkalipas ng
halos tatlumpung segundo, muli siyang tumingin sa asawa at nagpatuloy,
"Chen Yang, magiging masaya ka sa mga natitirang araw ng buhay mo."
"Ikaw din." Ikaw ang kaligayahan ko at ako rin ang iyo. Kaya kung masaya
ako, ibig sabihin, masaya ka rin, tama?
Ngumiti nalang si Qiao Anxia. "Lumalalim na ang gabi, magbayad na tayo ng
bill."
Masayang tumungo si Chen Yang at tinawag ang waiter. Noong tumalikod ito
para mag'swipe ng card, dali-daling nilagyan ni Qiao Anxia ang mga tasa nila
ng tsaa, at mabilisang nilagyan ng maliit na gamot ang tasa ni Chen Yang.
Pagkatapos ng transaksyon ni Chen Yang, nakatulala lang si Qiao Anxia sa
tasa nito. Noong oras na 'yun, natunaw na ang gamot kaya parang wala lang
nangyari.
"Ubusin muna natin ang tsaa bago tayo umalis." Nakangiting sabi ni Qiao
Anxia habang inaabot kay Chen Yang ang isang tasa.
Hindi naman tumanggi si Chen Yang at dali-daling inubos ang tsaa.