Mananatili Lamang Ako Sa Bahay Para Alagaan Ang Mga Bata

Humiga si Chen Xingyan sa dibdib ni An Zihao at pinahinahon ang kanyang sarili, "Kailan…natin maaaring gawin ito?"

"Hindi ako sigurado, pero siguradong hindi pa ngayon." Pagkaraan magsalita, tinapik ni An Zihao ang likod ni Chen Xingyan, kinumpasan si Chen Xingyan upang tumayo. "Maliligo muna ako…"

"Talaga bang ok lang na magtiis ng tulad nito?" tumawa si Chen Xingyan habang pinapanood si An Zihao na nawawalan na ng kontrol.

"Kaya nga dapat na tumigil ka na sa pang aakit sa akin," wika ni An Zihao bago ito nagmamadaling pumasok sa banyo at hinigasan ang kanyang sarili ng malamig na tubig. Kahit na pinapangarap niyang mahawakan ang malambot na katawan ni Chen Xingyan tulad ng ginawa niya kani kanina lang, ang pakiramdam ay nakalalasing na halos mawalan na siya ng kontrol.

Marahil dahil sa nakakaranas siya ng isang krisis sa relasyon, biglang nakaramdan ng pagiging emosyonal si Chen Xingyan tungkol sa buhay.