Umaarte Si Tangning Na Walang Iskrip

Seryosong tinningnan ni Mo Ting si Tangning. Habang tinitingnan ni Mo Ting ang mga mata ni Tangning, napansin niya ang kanyang sariling repleksyon na malinaw na nakatingin din mismo sa sarili niya.

Hindi niya makontrol ang kanyang sarili habang inuunat niya ang kanyang mga braso, hinila niya ito sa kanyang mga bisig at bumuntong hininga, "Huwag ka lang mag - isip sa ngalan ko..."

"Anong dapat kong gawin? Ito ay nakasanayan ko na," bumungisngis si Tangning. Tumingin siya sa labas ng bintana at napansin ang napakaraming staff na naglalakad ng labas pasok sa studio, kaya itinulak niya palayo si Mo Ting at namula, "Napakaraming tao ang nakapaligid, dali na at bumalik ka na sa opisina mo..."

Hinawakan ni Mo Ting ang malamig na malamig na mga kamay ni Tangning at lumabas ng kotse para kumuha ng ilang mga gamit mula sa likod ng sasakyan na kung saan dinala niya para hindi lamigin si Tangning, "Dadaan ako ulit at bibisita anumang oras."