110 เผชิญหน้า

บทที่ 110 เผชิญหน้า

อวี๋หวั่นไม่รู้ว่าพ่อครัวใหญ่หยางจะมีอดีตที่ทุกข์ทรมานเช่นนี้ ยากที่จะคิดว่าพ่อครัวซึ่งถูกเรียกใช้ผู้นั้น และพ่อครัวใหญ่ระดับสูงผู้เป็นที่เชิดหน้าชูตาของหอเทียนเซียงจะเป็นคนเดียวกัน แต่อีกด้านหนึ่งก็เป็นข้อยืนยันสิ่งที่อวี๋หวั่นคาดเดาไว้

หลังจากนั้น อวี๋หวั่นก็ถามต่อถึงเรื่องที่พ่อครัวใหญ่หยางรู้เรื่องที่ลุงใหญ่บาดเจ็บ

แต่ไหนเลยจะรู้ว่า เป็นพ่อครัวใหญ่หยางที่มาถึงบ้านด้วยตนเอง

ว่ากันว่า ในตอนที่ลุงใหญ่เข้าเมืองหลวงไปหาหมอ บังเอิญไปพบกับเสมียนของหอเทียนเซียงพอดี เสมียนของร้านไม่คุ้นเคยกับลุงใหญ่ จึงมิได้เข้าไปทักทาย แต่เมื่อกลับมาจึงนำเรื่องนี้ไปบอกพ่อครัวใหญ่หยาง

ครั้นอยู่ที่หอเทียนเซียง ลุงใหญ่สนิทสนมกับพ่อครัวใหญ่หยาง ดังนั้นเสมียนจึงนำเรื่องราวไปบอกเล่าแก่พ่อครัวใหญ่หยางทั้งหมด

เมื่อพ่อครัวใหญ่หยางมาที่บ้าน เขาก็ร้องไห้อย่างเจ็บปวด หลังจากนั้นก็บริภาษลุงใหญ่อีกหนึ่งยก “เหตุใดเจ้าไม่มาหาข้า ต่อให้ข้ายากจน ต้องไปยืมเงินคน ข้าก็จะส่งเจ้าไปรักษา!”

ลุงใหญ่ถอนหายใจช้าๆ “ฐานะทางบ้านของเขาก็ไม่ค่อยสู้ดี มีแม่ที่ป่วยหนัก”