บทที่ 116-3 คลื่นวสันต์ในห้องลับ

บทที่ 116-3 คลื่นวสันต์ในห้องลับ

ทั้งสองคนที่แอบซ่อนอยู่ในหีบไม้ทันทีที่ได้ยินก็ตกตะลึงไปในทันใด คนพวกนี้เป็นใครกันแน่ เหตุใดถึงรู้ถึงตำแหน่งของพวกเขาทั้งสองคน​? แล้วเพราะเหตุผลใดถึงต้องตามหาพวกเขากัน? หุบเขาเผิงไหลแห่งนี้ช่างลึกล้ำเกินหยั่งยิ่งนัก ราวกับว่าเป็นปริศนาที่ถูกแอบซ่อนเอาไว้ ยากที่จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน

หญิงสาวถอนหายใจออกอย่างโล่งอกอีกครั้ง กล่าวต่อ “สวรรค์คุ้มครอง หวังว่าพวกเขาจะสามารถรอดพ้นจากอันตรายครั้งนี้ไปได้ มิเช่นนั้นบาปของข้าคงมหันต์แล้ว”

ถานเซิงเอ่ยเตือนด้วยเสียงลึก “คุณหนู หากว่าให้คุณชายมาได้ยินประโยคนี้ของท่านเข้า เกรงว่าเขาคงมิพอใจมากเป็นแน่”

หญิงสาวชะงักกึกไปโดยพลัน ก่อนสูดหายใจเข้าอย่างช้าๆ แล้วกล่าวว่า “ข้าไหนเลยจะไม่ทราบ แต่ว่าข้าไม่อยากทำร้ายผู้อื่นอีกแล้วจริงๆ ท่านพ่อเคยกล่าวเอาไว้ว่า ลูกระเบิดที่เหลือทิ้งไว้เมื่อคราท่านยังมีชีวิตอยู่นั้น​ อาจจะมีประโยชน์ต่อพวกเรามากในอนาคตสักวันหนึ่ง แต่ทว่าเขากลับใช้มันเพื่อแก้แค้นส่วนตัว ทำลายล้างสังหารหมู่ ทำให้สมดุลแห่งสวรรค์พังทลาย เช่นนี้ก็ไม่สมควรเกินไป”