ตอนที่ 112 จดหมายจากซางสิงโจว
ถังซานสือลิ่วตะลึงที่เห็นลั่วหยางอ๋องก้มกราบ ต่อให้เฉินฉางเซิงเป็นสังฆราชและอีกฝ่ายเป็นอ๋องที่ขี้ขลาดที่สุด แต่จำเป็นต้องทำความเคารพอย่างนี้ด้วยหรือ
เฉินฉางเซิงกลายเป็นเหม่อลอยอยู่บ้างตอนที่เขามองไปยังลั่วหยางอ๋องที่เคลื่อนไหวอย่างเงอะงะ ไม่ว่าเขาคิดอยู่อะไรมันก็ทำให้เขาไม่ได้บอกให้ท่านอ๋องลุกขึ้นในทันที
ถังซานสือลิ่วรู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างผิดปกติอีกครั้งหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเฉินฉางเซิงมีปัญหากับท่าทางของท่านอ๋องผู้นี้
ในหมู่อ๋องสกุลเฉิน ลั่วหยางอ๋องเป็นคนที่เก็บตัวที่สุด เชื่อฟังที่สุด ไม่ว่าความขัดแย้งระหว่างราชสำนักกับนิกายหลวงจะรุนแรงขนาดไหน เขาก็ยังรักษาท่าทีเคารพต่อพระราชวังหลีตลอดมา การกระทำของเขาในตอนนี้เป็นหลักฐานในเรื่องนี้ ว่าตามเหตุผล ด้วยนิสัยของเฉินฉางเซิงย่อมไม่ปฏิบัติต่อท่านอ๋องนี้อย่างเย็นชา ไม่ว่าเขาจะคุ้นเคยกับท่านอ๋องผู้นี้น้อยแค่ไหนก็ตาม
เมื่อไม่ได้ยินเสียงเฉินฉางเซิง ลั่วหยางอ๋องก็รู้สึกกังวลอย่างมาก เขาเหงื่อแตกพลั่ก ส่งสายตาน่าสงสารไปหาถังซานสือลิ่ว
Support your favorite authors and translators in webnovel.com