ตอนที่ 252 แพทย์สองที่ (ตอนต้น)
ปลายแม่น้ำก็คือเนินเขา ทอดยาวและคดเคี้ยว สามารถมองเห็นทุ่งหญ้าแห่งนั้นได้รางๆ ทุกสิ่งทุกอย่างราวกับว่ามิได้เปลี่ยนแปลงไปจากก่อนหน้าที่พวกเขามา แต่เฉินฉางเซิงรู้ว่าโลกแห่งนี้เกิดปัญหาขึ้น
เมื่อเขาจ้องมองโลกใบนี้มิได้เอ่ยสิ่งใด จวงห้วนอวี่เตรียมที่จะจากไป
“ทางที่ดีไม่ต้องออกไปเพียงลำพัง”
เฉินฉางเซิงหันกายมา จ้องมองเขาเอ่ยด้วยความจริงจัง “เส้นตะกั่วไร้ผล ก็คงเกิดเรื่องบางอย่าง ยังต้องตรวจสอบให้ชัดเจน มิเช่นนั้นข้ากังวลว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น ”
จวงห้วนอวี่หยุดย่างก้าวลง ขมวดคิ้วขึ้น “สวนโจวเปิดเพียงแค่ร้อยวัน ทุกเวลาในนั้นล้วนแต่มีค่า ไม่ว่าเจ้าต้องการให้ข้าล่าช้าเพียงเพราะว่าเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้หรือ?”
เฉินฉางเซิงเอ่ยว่า “ก่อนหน้านี้เจ้าดูการต่อสู้ก็เสียเวลาแล้ว ทำไมจะต้องใส่ใจที่เสียเวลาเพียงเล็กน้อยด้วย”
“เอาเถอะ” จวงห้วนอวี่จ้องมองเขาพลางเอ่ยออกมา “ถ้าหากเกิดปัญหาจริงๆ แน่นอนว่าจะต้องไปตรวจสอบที่ประตูสวน ที่ที่พวกเราอยู่ห่างจากประตูสวนหลายสิบลี้ เช่นนั้นแล้วผู้ใดจะไป?”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com