ตอนที่ 123 ทุ่งเปลวไฟ
ก็เหมือนกับค่ำคืนฤดูใบไม้ผลิคืนนั้น เขาหลับตานั่งสมาธิ สรรพสิ่งและตนเองทั้งสองต่างลืมสิ้น ดวงจิตออกจากร่างกายและความรู้ในสมอง ล่องลอยไปตามข้างใต้พื้นที่ว่าง สภาพแวดล้อมรอบๆ ปรากฏอยู่ในหัวสมองของเขา ลำแสงของแผ่นหินกับไข่มุกราตรีหลังจากผ่านการเปลี่ยนรูปร่าง ปรากฏในความคิดของเขาอีกครั้งหนึ่ง
หลับตาลงก็เป็นท้องฟ้าสีดำ หลังจากท้องฟ้าสีดำ ดวงดาวถึงจะปรากฏออกมา เช่นนี้ถึงจะสามารถเสาะหาดาวโชคชะตาที่เป็นของตนในท้องฟ้าได้ ทว่าสิ่งที่เขาจะทำตอนนี้มิใช่การจุดแสงดาวโชคชะตา แต่เป็นขั้นถอดจิต ด้วยเหตุนี้ดวงจิตของเขาจึงมิได้ล่องลอยสูงขึ้นไป ทว่าล่องลอยราวกับหิมะ กลับมายังร่างกายของตนเอง
ดวงจิตไร้น้ำหนักไร้รูปร่าง ทะลุผ่านเสื้อผ้าและผิวหนังได้ง่ายดาย เข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของร่างกายเขา หลังจากนั้นพบกับการสะท้อนกลับ นี่คือการมองภายใน หรือที่เรียกว่าการสำรวจตนเอง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com