ส่วนที่ 1 ตอนที่ 119

ตอนที่ 119 ปริศนาคำทาย

แพะดำจ้องมองเฉินฉางเซิงเงียบๆ พลันก้มหัวลงไปคลอเคลียซอกคอเขาเบาๆ

เฉินฉางเซิงตีความหมายผิดไป รีบลูบคลำบนร่างกายของตน พบว่าไม่ได้พกอาหารสิ่งใดมา แหงนหน้าขึ้นมอง เห็นลูกพลับอยู่บนต้นด้านขวามือไม่กี่ลูก เห็นผิวเพิ่งจะสุกงอม ทำท่าทางว่าอย่าบอกผู้ใดแก่แพะดำ แล้วเขย่งเท้าขึ้นไปเด็ด หลังจากนั้นยื่นส่งไปข้างหน้ามัน

แพะดำเอียงคอเล็กน้อย ทว่ายังคงจ้องมองเขาเงียบๆ เช่นนี้ทำให้เขาอึดอัดเล็กน้อย เพราะรู้สึกว่านัยน์ตาของมันกำลังหัวเราะตนเองอยู่ อดไม่ได้ที่จะตระหนกวุ่นวายจนทำอะไรไม่ถูก เวลานี้เอง แพะดำก้มศีรษะลง กลืนลูกพลับเข้าไปในปาก แล้วค่อยๆ เคี้ยว

เฉินฉางเซิงทอนหายใจ รู้สึกคล้ายกับว่าตนทำเรื่องที่ยอดเยี่ยมอย่างยิ่งสำเร็จลุล่วงไปแล้ว

หลังจากแพะดำเคี้ยวผลไม้เสร็จ จึงดันหัวเข่าเขา หลังจากนั้นมุ่งไปยังป่าฤดูใบไม้ร่วง เมื่ออยู่ในพระราชวังครั้งก่อน มันนำทางเฉินฉางเซิงก็ทำเช่นนี้ เฉินฉางเซิงเดินตามมันไปเบื้องหน้า ในใจครุ่นคิดว่าจะนำตนไปแห่งใด ขณะกำลังคิด พลันมองเห็นตะเกียงไฟอยู่ในป่าฤดูใบไม้ร่วง